Μετά τον θάνατο του Ντέιβιντ Λιντς, οι αναμνήσεις και οι αναλύσεις για το έργο του κατέκλυσαν τον κόσμο του κινηματογράφου. Μαζί τους ήρθε και μια πικρή υπενθύμιση: τα τελευταία χρόνια της καριέρας του σημαδεύτηκαν όχι τόσο από ολοκληρωμένα έργα, όσο από πρότζεκτ που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα; Το μυστηριώδες «Unrecorded Night», που παρ' όλο που είχε εγκριθεί αρχικά από το Netflix, δεν κατάφερε ποτέ να δει το φως της παραγωγής.
Το «Unrecorded Night» ήταν ίσως η τελευταία μεγάλη δημιουργική προσπάθεια του Λιντς. Ενα πρότζεκτ που είχε τη στήριξη της Λόρα Ντερν και της Ναόμι Γουότς, με τις οποίες είχε συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν. Το Netflix είχε ανάψει το πράσινο φως, αλλά η πανδημία του COVID-19 πάγωσε την παραγωγή επ’ αόριστον και δεν υπήρξε ποτέ ουσιαστική επιστροφή.
Ενας από τους λίγους ανθρώπους που ήρθαν σε επαφή με το υλικό του «Unrecorded Night» είναι ο διευθυντής φωτογραφίας Πίτερ Ντέμινγκ, γνωστός από τη συνεργασία του με τον Λιντς στο «Twin Peaks: The Return». Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο The Film Stage, αποκάλυψε κάποιες από τις μοναδικές λεπτομέρειες για το πρότζεκτ. Οπως είπε, ο Λιντς είχε γράψει ένα ογκώδες σενάριο, που απαιτούσε πολλές αναγνώσεις για να κατανοηθεί πλήρως. Δεν επρόκειτο για συνέχεια του «Twin Peaks», αλλά για κάτι εντελώς νέο — ένα βαθιά λιντσιανό μυστήριο.
Διαβάστε ακόμα: «Δεν είχε τελειώσει με το σινεμά». H Ναόμι Γουότς μιλά για τον θάνατο του Ντέιβιντ Λιντς
Αν και το format του έργου δεν ήταν απολύτως ξεκάθαρο, φαίνεται πως επρόκειτο για σειρά πολλών επεισοδίων, βασισμένη στην ιδέα της «συνεχούς αφήγησης» που αγαπούσε ο Λιντς. Οπως και το «Twin Peaks: The Return», το σενάριο δεν ήταν δομημένο σε κλασική μορφή επεισοδίων, αλλά ως ένα ενιαίο, εκτενές έργο που θα κοβόταν και θα μονταριζόταν αργότερα.
Το θέμα της σειράς, σύμφωνα με τον Ντέμινγκ, ήταν «ένα ακόμη αφήγημα του Λος Αντζελες» για τον Λιντς, ένα σύγχρονο μυστήριο με κινηματογραφικές και παλιού Χόλιγουντ αναφορές. Ηταν ουσιαστικά το τέταρτο κεφάλαιο σε μια άτυπη θεματική τετραλογία που ξεκίνησε με το «Χαμένη Λεωφόρος», συνεχίστηκε με το «Mulholland Drive» και κορυφώθηκε με το «Inland Empire». Το «Unrecorded Night» υποσχόταν να είναι ένα ακόμα ονειρικό, σκοτεινό ταξίδι μέσα στην πόλη των αγγέλων.
Ο Λιντς, παρά τα προβλήματα υγείας του, σκόπευε να σκηνοθετήσει το πρότζεκτ εξ αποστάσεως. Ομως, τα πράγματα δεν προχώρησαν ποτέ, και έτσι το «Unrecorded Night» κατέληξε να είναι ένα ακόμα στοιχειωμένο φάντασμα στην ήδη φορτισμένη φιλμογραφία του. Ενα έργο που δεν έγινε, αλλά εξακολουθεί να τροφοδοτεί τη φαντασία όσων αγαπούν το σινεμά του.
Και τώρα που ο ίδιος δεν είναι πια εδώ, τίθεται το αναπόφευκτο ερώτημα: θα έπρεπε ποτέ κάποιος άλλος να αναλάβει το «Unrecorded Night»; Αν ναι, ποιος θα μπορούσε να σεβαστεί την ιδιαίτερη καλλιτεχνική του ταυτότητα χωρίς να καταφύγει στην μίμηση; Ο σκηνοθέτης Μπερτράν Μπονελό είναι μια πιθανή απάντηση πως η αισθητική του, τολμηρή και βαθιά υπαρξιακή, έχει καταφέρει να αγγίξει τη λιντσιανή ουσία χωρίς να την αντιγράφει.