Το τμήμα «Atelier» της Cinefondation του Φεστιβάλ Καννών κλείνει φέτος τα 11 χρόνια της διοργάνωσής του. Στο φετινό του πρόγραμμα συμπεριέλαβε 15 σκηνοθέτες από όλο τον κόσμο, των οποίων τα πρότζεκτ «γεννούν εξαιρετικές προσδοκίες», όπως δηλώνει το πρόγραμμα. Το «Atelier» είναι ένα σύστημα δικτύωσης δημιουργών από όλο τον κόσμο, το οποίο τους δίνει την πλατφόρμα να παρουσιάσουν τα πρότζεκτ τους και να βρουν τρόπους για να τα ολοκληρώσουν - μέσω διεθνών συμπαραγωγών που μπορεί να ξεκινήσουν από τα meetings αυτά στην Κρουαζέτ. Από την πρώτη χρονιά ίδρυσης του Atelier, έχουν παρουσιαστεί 156 πρότζεκτς - 103 έχουν κυκλοφορήσει στις αίθουες κι άλλα 40 ετοιμάζονται. Το φετινό Atelier επέλεξε το «Pari» του Ελληνο-Ιρανού Σιαμάκ Ετεμάντη, πρώτη μεγάλου μήκους μετά το πολυβραβευμένο «Cavo d'Oro», σε παραγωγή Κωνσταντίνου Κοντοβράκη (Heretic Productions), το οποίο το καλοκαίρι είχε κερδίσει βραβείο στο CineLink του 20ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαράγεβο. Διαβάστε και δείτε εδώ περισσότερα για το «Pari» του Σιαμάκ Ετεμάντη.
Σ' ένα μικρό διάλειμμα από τη συνεχή δουλειά, στην καρδιά της ηλιόλουστης παραλίας των Καννών, ο Σιαμάκ Ετεμάντη συνάντησε το Flix και μάς εξήγησε πώς ήταν γι' αυτόν και την ταινία του η εμπειρία της συμμετοχής στο Φεστιβάλ Καννών και πόσο προβλέπεται να του φανεί χρήσιμη στο κοντινό μέλλον. Διαβάστε παρακάτω όσα μας είπε.
Σε ποιο στάδιο ήρθε εδώ το πρότζεκτ και με ποια εξέλιξη φεύγει; Τι νιώθεις, δηλαδή, ότι κερδίσατε συμμετέχοντας στο Atelier;
Η συμμετοχή μας εδώ ήταν η κορύφωση μιας σχετικά μακριάς περιόδου ανάπτυξης του πρότζεκτ. Ξεκινήσαμε το 2013, με ένα treatment 10 σελίδων, στο πρόγραμμα script&pitch του ΤorinoFilmlab, συνεχίσαμε με συμμετοχές στα προγράμματα Cinelink του φεστιβάλ Σαράγιεβο, το L' atelier του φεστιβάλ Angers, και το Co-production Market του Φεστιβάλ ΝFL. Πιστεύω πολύ σε αυτήν τη διαδικασία ανάπτυξης (σενάριο, παραγωγή, δικτύωση), αρκεί να είσαι σίγουρος, ως δημιουργός, για την κεντρική ιδέα της ταινίας και το όραμά σου για την κινηματογράφησή του.
Μπορείς να μας περιγράψεις με λίγα λόγια την καθημερινή σας διαδικασία εδώ;
Κάθε μέρα είχαμε συναντήσεις με διάφορους παράγοντες του χώρου - film funds, εταιρίες παραγωγής, πωλήσεις, ακόμα και διανομείς - στο περίπτερο του L' Atelier σ' έναν ανοιχτό, όμορφο χώρο, δίπλα στη θάλασσα. Υπήρξε μια χαλαρή ατμόσφαιρα που έκρυβε όλη την προεργασία που είχε γίνει με τη βοήθεια του Φεστιβάλ. Ολοι μας είχαμε μια καθαρή εικόνα για το ποιους θα δούμε και τι θα συζητήσουμε.
Πόσο σημαντικό θεωρείς ότι είναι που η ταινία «ευλογείται» ήδη από το μεγαλύτερο κινηματογραφικό Φεστιβάλ και τι σημασία πιστεύεις ότι έχει αυτό για τη σταδιοδρομία της;
Είναι μια σημαντική βοήθεια στην πραγματοποίησή της. Μας ανοίγει πόρτες και μας διευκολύνει να προσεγγίζουμε ανθρώπους που χρειαζόμαστε. Αλλά μέχρι εκεί. Ο κινηματογράφος είναι σαν επαγγελματικός αθλητισμός. Πρέπει να πετύχεις στον αγώνα. Περγαμηνές και διακρίσεις δε σημαίνουν και πολλά αν η ταινία δεν είναι καλή.
Υπήρχε κάτι στις συναντήσεις που σου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, για καλό ή για κακό;
Μου έκανε εντύπωση πόσο προετοιμασμένοι ήταν οι επαγγελματίες που έρχονταν στις συναντήσεις. Ακόμα και επικεφαλής μεγάλης εταιρίας παραγωγής που συνεργάζεται με διάσημους σκηνοθέτες είχε διαβάσει προσεκτικά το σενάριο και είχε δει το «Cavo d'Oro».
Το «Cavo d’ Oro» είχε επίσης μια θαυμάσια πορεία στο εξωτερικό – τι πιστεύεις ότι αλλάζει τώρα, αφενός με τη μεγάλου μήκους ταινία κι αφετέρου με όσα, ίσως, έμαθες εσύ στην πορεία;
Εχει έρθει η ώρα να δω τι θα φυτρώσει από αυτό το κουκούτσι που βρήκα στο «Cavo d'Oro» και βέβαια πώς θα το προσαρμόσω σε μια ταινία μεγάλου μήκους. Νομίζω ότι έμαθα τι σημασία έχει ο θεατής στον κινηματογράφο και πως μια ταινία μεγάλου μήκους πρέπει να το σεβαστεί αυτό. Ελπίζω να καταφέρω να συνδυάσω και τα δύο.
Διαβάστε ακόμη: Κάννες 2015 / Μαριόν Κοτιγιάρ & Μάικλ Φασμπέντερ μιλούν αποκλειστικά στο Flix για τον «Μάκβεθ» τους
