Βενετία 2012: Αυτό το Χρυσό Λιοντάρι ποιος θα το πάρει;

Το να προβλέπεις τα βραβεία ενός Διεθνούς Φεστιβάλ είναι συνήθως σαν να παίζεις χαρτιά με σημαδεμένη τράπουλα.

Γιατί εκεί που εσύ (μαζί με σύσσωμους τους κριτικούς του πλανήτη) νομίζεις πως ξέρεις ποιο είναι το πιο δυνατό χαρτί του Διαγωνιστικού Προγράμματος, η κάθε φορά κριτική επιτροπή έρχεται και βραβεύει κάτι που σχεδόν δεν είχες καν φανταστεί...

Αυτό που είναι ωστόσο σίγουρο, αν όχι για τον Χρυσό Λέοντα, αλλά σίγουρα για κάποιο από τα μεγάλα βραβεία του Φεστιβάλ, είναι πως ο Κιμ Κι Ντουκ και το «Pieta» του (διαβάστε περισσότερα εδώ) δεν υπάρχει περίπτωση να φύγουν από τη Βενετία χωρίς να ανέβουν στη σκηνή του Salla Grande το Σάββατο το βράδυ, στην τελετή απονομής των βραβείων του φετινού Φεστιβάλ.

Με διαφορά η πιο πολυσυζητημένη ταινία ολόκληρης της Μόστρας, το «Pieta» βρίσκει τον Κιμ Κι Ντουκ σε απόλυτη φόρμα, με την σχεδόν καλύτερη ταινία της καριέρας του, ένα κοινωνικό θρίλερ (πέστο και splatter) φαντασίας που ολοκληρώνεται στη μορφή ενός ουμανιστικού μελοδράματος που συγκίνησε κριτικούς, κοινό, μέχρι και τον ίδιο το δημιουργό του που μετά από μια περίοδο «ενδοσκόπησης», αποφάσισε να ελευθερώσει από μέσα του τον σκηνοθέτη που όλοι πίστευαν πως δεν είχε τελικά αποσυρθεί.

Pieta

Το «Pieta» ήρθε περίπου στη μέση του Φεστιβάλ για να σκεπάσει το θόρυβο των υπόλοιπων ταινιών που μέχρι εκείνη τη στιγμή «έπαιζαν» ως φαβορί για τα βραβεία. Οπως, για παράδειγμα, το «Τhe Master» του Πολ Τόμας Αντερσον, της καλύτερης ταινίας του Φεστιβάλ και μια από τις καλύτερες της χρονιάς, η οποία εκτός απροόπτου θα δει κάποιον από τους δύο πρωταγωνιστές του (Χοακίν Φίνιξ και Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν) να βραβεύονται το Σάββατο, ενώ όλοι είναι σίγουροι πως ο Μάικλ Μαν - πρόεδρος της φετινής κριτικής επιτροπής - θα φυλάξει το βραβείο σκηνοθεσίας για τον Αντερσον.

Οι υπόλοιποι τίτλοι που ακούγονται για μια θέση στα βραβεία είναι φυσικά ο Ολιβιέ Ασαγιάς που εντυπωσίασε με το αυτοβιογραφικό και επαναστατικό «Apres Mai» (διαβάστε περισσότερα εδώ) και το ρώσικο «Betrayal» (διαβάστε περισσότερα εδώ).

Μην ξεχνάμε, φυσικά, πως κάποιο/κάποια από τα βραβεία οφείλουν να πάνε σε Ιταλούς, είτε αυτοί είναι ο Μάρκο Μπελόκιο με την «Ωραία Κοιμωμένη» του (διαβάστε περισσότερα εδώ), είτε το σατιρικό «E Stato il Figlio» του Ντανιέλε Τσίπρι (διαβάστε περισσότερα εδώ), καθώς και πως η επιτροπή δεν μπορεί να αγνοήσει μια από τις γυναίκες δημιουργούς που τόσο διαφήμισε το Φεστιβάλ, με την Ράμα Μπουρστάιν του «Fill the Void» (διαβάστε περισσότερα εδώ) να διχάζει και να ξεχωρίζει.

At Any Price

Αστάθμητοι παράγοντες; Το «Το the Wonder» (διαβάστε περισσότερα εδώ) που μπορεί να κέρδισε μόνο μερίδα των κριτικών, αλλά παραμένει πειρασμός για τη Βενετία να καταχωρήσει στο ιστορικό της ένα μεγάλο βραβείο στον Τέρενς Μάλικ, μια υποτιμημένη ταινία του Φεστιβάλ, το «At Any Price» του Ραμίν Μπαχρανί που ακόμη και αν αγνοηθεί από τη Βενετία, προβλέπεται να πρωταγωνιστήσει στα φετινά Οσκαρ και η ενδεχόμενη «μόστρα» κάθε κριτικής επιτροπής να βραβεύσει κάτι αναπάντεχο, όπως για παράδειγμα την βελγική συμμετοχή «Πέμπτη Εποχή» (διαβάστε περισσότερα εδώ) των Πίτερ Μπρόσενς και Τζέσικα Γούντογουορθ.

Μια θέση στα βραβεία διεκδικεί, ωστόσο, και ο Γιώργος Ζωής με τους «Τίτλους Τέλους», στο διαγωνιστικό τμήμα των ταινιών μικρου μήκους, στη δεύτερη συμμετοχή του μετά το «Casus Belli», δύο χρόνια πριν, εδώ με την μοναδική αλλά και δυνατή ελληνική συμμετοχή στη φετινή Βενετία. (διαβάστε περισσότερα εδώ).

Μέχρι, όμως να γραφτούν οι «Τίτλοι Τέλους» του 69ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, είναι πολύ πιθανό όλα τα παραπάνω να μείνουν απλά προβλέψεις ή και προσωπικές επιθυμίες. Βλέπετε, αν παίζεις με σημαδεμένη τράπουλα, οι πιθανότητες του να κερδίσεις το βραβείο που αξίζεις ή θα έπρεπε να αξίζεις είναι πάντοτε ελάχιστες...

Διαβάστε τα πάντα για το 69ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο ειδικό τμήμα του Flix!