Ο ορισμός της χριστουγεννιάτικης μπαλαφάρας έρχεται από την Ισπανία, σε μια κωμωδία του 2023 όπου ο Σαντιάγκο Σεγκούρα είναι ο Αγιος Βασίλης, ο Ερνέστο Σεβίγια κάνει τον Αγιο Βασίλη κι όλοι τρέχουν γύρω-γύρω, συχνά φωνάζοντας, ώσπου ν' αναδειχθούν σε καλά παιδιά, ή τα πραγματικά καλά παιδιά να πάρουν τα δώρα που τους αξίζουν (ας πούμε, όχι μια βόλτα με τους γονείς στο σινεμά για να δουν αυτή την ταινία;).
Στη σύγχρονη Μαδρίτη, μετά από ένα τρόπον τινά τροχαίο ατύχημα, ο Αγιος Βασίλης, ο πραγματικός, νοσηλεύεται στο ίδιο δωμάτιο με τον μικροαπατεώνα Σάλβα. Είναι παραμονές Χριστουγέννων κι ο Αγιος Βασίλης αγωνιά ότι δεν θα προλάβει να μοιράσει τα δώρα στα παιδιά, ότι το πνεύμα των Χριστουγέννων θα πηδήξει μια ολόκληρη χρονιά! Παράλληλα, ο Σάλβα έχει να ξεφύγει από τους σωματαράδες που τον κυνηγούν, από την πρώην γυναίκα του που τον θεωρεί (ορθώς) ανεύθυνο κι από τις τύψεις του ότι δεν βλέπει αρκετά τον μικρό του γιο, τον Λούκας. Η πρόταση είναι αυτονόητη: ο Αγιος Βασίλης θα δώσει στον Σάλβα τους (υπέροχους, έστω κι αν σε cgi) ταράνδους του και τη νουθεσία του πιστού του βοηθού κι ο Σάλβα, που παίρνει πρώτος εξιτήριο, θ' αναλάβει τη διανομή των δώρων ώστε, παράλληλα, να κερδίσει μια θέση στη λίστα με τα «καλά παιδιά» αυτής της παλιοζωής.
Η γοητευτική πλευρά της ταινίας, είναι ότι καταφέρνει να τοποθετήσει στο σημερινό κόσμο, της ταχύτητας, της μιζέριας και του κυνισμού, τον εμβληματικό κοκκινοντυμένο ασπρομάλλη γέροντα, με τρόπο κινηματογραφικά πειστικό, όσο πειστικό, έστω, είναι ένα παραμύθι, ή η ίδια η γιορτή των Χριστουγέννων. Ολα τ' άλλα είναι χαοτικά κι ανεξήγητα: γιατί ο Σάλβα-μπαμπάς πρέπει να είναι εγκληματίας και να το καμαρώνει, προκειμένου να εκπληρώσει το arc και να γίνει, στην πορεία, «καλός»; Πόσο θα προσπαθήσει η ταινία να μας πείσει ότι κάνει μια προσπάθεια για συμπερίληψη, μ' έναν ήρωα με παράλυτο χέρι και μια ηρωίδα με μαύρο patch στο μάτι; Γιατί ο Αγιος Βασίλης μοιάζει με τον Κρις Κριστόφερσον φορώντας μάλιστα, δερμάτινη κόκκινη στολή; Πόσο πιο σχηματική μπορεί να είναι η επικριτική μητέρα του Λούκας και πόσο πιο ξενέρωτα καλόβολος ο νέος της σύντροφος και πόσο σίγουρο είναι ότι ο Σάλβα θα χάσει (αλλά όχι!) την παράσταση του γιου του στη γιορτή του σχολείου; Ισως φταίει η παρουσία του Σεγκούρο που η ταινία θυμίζει έντονα «Torrente» μόνο που, σε αντίθεση με εκείνο το φιλμ, ετούτο απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε παιδιά που αγαπούν... τις κρυάδες.
