Ο «Γύρος του Κόσμου του Μικρού Γκρίζλι» επιχειρεί να μας βάλει ξανά στο γνώριμο τρενάκι των ηρώων του: μια ομάδα ζώων με παγκόσμιες ανησυχίες και καρδιές μεγαλύτερες από τον πλανήτη που καλούνται να διασχίσουν. Η τρίτη ταινία του franchise—ένα franchise που γεννήθηκε από τη ρωσική εταιρία Wizart Animation και έκτοτε έχει γνωρίσει αναπάντεχη διεθνή διανομή—κάνει αυτό που ξέρει καλά: δεν εκπλήσσει, αλλά προσπαθεί να διασκεδάσει.
Ο Μικ Μικ και ο Οσκαρ πίστευαν ότι επιτέλους θα απολάμβαναν λίγη ηρεμία… μέχρι που μια νέα γκάφα του πελαργού τούς φέρνει ένα μωρό που δεν θα έπρεπε να είναι εκεί! Χωρίς δεύτερη σκέψη, ξεκινούν μια αποστολή γεμάτη δράση και χιουμοριστικές καταστάσεις για να το παραδώσουν στην αληθινή του οικογένεια. Αυτή τη φορά, το ταξίδι τους θα τους πάει ακόμα πιο μακριά, μέσα από ζούγκλες, ερήμους και απέραντες θάλασσες. Ομως, δεν είναι μόνοι τους… Παλιοί και νέοι φίλοι θα τους βοηθήσουν. Ωστόσο, εμφανίζονται και νέοι εχθροί, όπως ο παμπόνηρος γύπας Ντον και ο δόλιος Πύθωνας, που θα κάνουν τα πάντα για να τους σταματήσουν! Θα καταφέρουν να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια και να ολοκληρώσουν την αποστολή τους;
Ο σκηνοθέτης Βασίλι Ροβένσκι (που υπογράφει και τα προηγούμενα κεφάλαια) φαίνεται να γνωρίζει το κοινό του. Δεν ρισκάρει. Δεν πειραματίζεται. Και ίσως εκεί να κρύβεται και το μεγαλύτερο πρόβλημα της ταινίας: κινείται σε τόσο ασφαλή μονοπάτια που δεν αφήνει τίποτα να ξεχωρίσει. Η αφήγηση ρέει με ταχύτητα, τα gags είναι διαρκή αλλά σπάνια πετυχαίνουν εκείνη τη χρυσή ισορροπία ανάμεσα στην παιδική αφέλεια και την ειλικρινή χιουμοριστική φλέβα που μπορούν να απολαύσουν και οι ενήλικες.
Το animation—προσεγμένο μεν, αλλά όχι αληθινά κινηματογραφικό—ακολουθεί τα στάνταρντ των προηγούμενων ταινιών της Wizart: χρώματα κορεσμένα, χαρακτήρες σχεδιασμένοι για να είναι χαριτωμένοι παρά αξέχαστοι, κινήσεις με ρυθμό αλλά χωρίς βάθος ή πρωτοτυπία. Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει τεχνική επάρκεια, όμως λείπει εκείνη η «ματιά» που θα μετουσίωνε την εικόνα σε εμπειρία. Ενα ταξίδι γύρω από τον κόσμο φωνάζει για φαντασία, αλλά η σκηνοθεσία δείχνει να προτιμά την ευκολία της γεωγραφικής καρικατούρας.
Και τα μηνύματα; Φιλία, ομαδικότητα, εμπιστοσύνη, η αξία του ταξιδιού πάνω από τον προορισμό. Ολα παρόντα. Ολα σωστά. Αλλά όλα τόσο επιφανειακά δοσμένα, που τελικά λειτουργούν σαν σημειώσεις στον πίνακα ενός νηπιαγωγείου. Καμία πρόθεση να υποτιμηθεί το κοινό των παιδιών, όμως ακόμα και οι μικροί θεατές δικαιούνται λίγη αφηγηματική περιπλοκότητα, έναν ήρωα με ηθικά διλήμματα, έναν ανταγωνιστή με εσωτερικές συγκρούσεις.
Συνολικά «Ο Γύρος του Κόσμου του Μικρού Γκρίζλι» είναι αυτό που περιμένεις: ένα προϊόν οικογενειακής κατανάλωσης, άκακο, καλοπροαίρετο, με ελάχιστες απαιτήσεις από τον θεατή. Δεν πρόκειται για κακή ταινία — απλώς για μια ακόμη ταινία που περνά χωρίς να αφήνει ίχνος. Σαν ένα παγκόσμιο ταξίδι που ξεχνιέται μόλις φτάσεις στο σπίτι. Και καμιά φορά, αυτό δεν είναι αρκετό.