Είναι πραγματικά άδικο αυτό που συμβαίνει στο Spider-Verse. Η φιλόδοξη, αυτή, προσπάθεια θα μπορούσε να ήταν μια πραγματική κινηματογραφική όαση για τους φανς του Spider-Man αλλά δυστυχώς, αν εξαιρέσει κανείς τα δυο σχεδόν αψεγάδιαστα animation «Spider-Man», οι live action ταινίες προσπαθούν να ενώσουν τις τελείες σ' ένα σύμπαν το οποίο μοιάζει να μην έχει καμία συνοχή, αφήνοντας τους ήρωες μετέωρους μέσα σε αυτό.
Κάπου εδώ έρχεται να απλώσει τον ιστό της και η «Madame Web», ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους χαρακτήρες της Marvel, και να προσπαθήσει να μην εμποδίσει το σύμπαν από το να καταρρεύσει. Αλλά ακόμα και με τις αναμενόμενες αναφορές του σε έναν συγκεκριμένο ήρωα, η ταινία ποτέ δεν είναι αρκετή να κρατήσει γερά ένα ήδη ετοιμόρροπο σύμπαν του οποίου τα θεμέλια είναι σαθρά. Με λίγα λόγια, our spider-sense is tingling.
Ο συγκεκριμένος χαρακτήρας, ο οποίος δημιουργήθηκε από τον Ντένις Ο’Νιλ και σχεδιάστηκε από τον Τζον Ρομίτα Τζούνιορ, έκανε την πρώτη εμφάνισή του στο τεύχος #210 του The Amazing Spider-Man, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1980. Η Madame Web, γνωστή και ως Κασάντρα Γουεμπ, είναι μια ηλικιωμένη τυφλή γυναίκα η οποία πάσχει από χρόνια νευρομυϊκή ασθένεια που την κάνει να κινείται και ν' αναπνέει με δυσκολία. Ετσι είναι συνδεδεμένη με ένα μηχάνημα υποστήριξης ζωής το οποίο μοιάζει με ιστό αράχνης, και βοηθάει τον Spider-Man, με τις προβλέψεις της, σε διάφορες υποθέσεις.
Μόνο που εδώ η Κασάντρα Γουεμπ, δεν είναι ούτε ηλικιωμένη αλλά ούτε παράλυτη: είναι μια 30χρονη διασώστρια με ικανότητες μέντιουμ. Οταν έρχεται αντιμέτωπη με αποκαλύψεις για το παρελθόν της, δημιουργεί μια ιδιαίτερη σχέση με τρεις νεαρές κοπέλες, που μαζί προορίζονται για ένα δυναμικό μέλλον... αν καταφέρουν να επιβιώσουν στο θανατηφόρο παρόν.
Σαν τον περίπλοκο ιστό της που προσπαθεί να πλέξει μέσα σε ένα γεμάτο αντιφάσεις σύμπαν, η ταινία μοιάζει να μπερδεύει ακόμα περισσότερο τον θεατή, με τη σκηνοθεσία της Σ. Τζ. Κλάρκσον να προσπαθεί να βγάλει νόημα από ένα χαοτικό σενάριο, με το μοντάζ να μην βοηθά σχεδόν καθόλου ώστε να δώσει μια συνεπή οπτική γλώσσα, ευανάγνωστη για το κοινό.
Ισως το χειρότερο απ' όλα είναι ότι η «Madame Web» μοιάζει σαν ένα τεράστιο, 2ωρο σχεδόν, τρέιλερ για μια ταινία που ίσως έρθει κάποια στιγμή στο μέλλον. Βασίζοντας την ιστορία της σε ένα όνειρο, όπου βλέπουμε τρεις Spider-Women να πολεμούν τον Ιζίκιελ, χωρίς να μας δείχνει έστω και λίγο μια τέτοιου είδους μάχη ή, έστω, πώς οι τρεις πρωταγωνίστριες απέκτησαν αυτές τους δυνάμεις, η ταινία μοιάζει σαν μια τελείως χαμένη ευκαιρία, σαν ένας αχρείαστος ενθουσιασμός για κάτι που ίσως δεν θα γίνει ποτέ, μειώνοντας έτσι το εκτόπισμά της σε μια cash grab απόπειρα, η οποία προσπαθεί να εξαργυρώσει όποιο ενδιαφέρον του κοινού απέμεινε για τις υπερηρωικές ταινίες.
Αλλά ακόμα και αν θέλει κάποιος απλώς να πάρει τη δόση από το Marvelικό υπερηρωικό θέαμα, τότε και πάλι θα απογοητευτεί. Η Κλάρκσον δεν καταφέρει να δώσει ζωή στις σκηνές δράσης, ούτε και τη δυναμική για να αναδειχθούν σε κάτι το πραγματικά εντυπωσιακό, αφήνοντάς τες να εξελιχθούν εκ του ασφαλούς, μέσα από μια σκηνοθεσία που ποτέ δεν φτάνει τα επίπεδα των μεγαλύτερων αδερφών της στο MCU, πέφτοντας με σιγουριά κι αυτή στην παγίδα του κακού CGI.
Παρόλ' αυτά υπάρχουν και στιγμές όπου το γυναικείο καστ καταφέρνει να δείξει στιγμές γοητείας με την Ντακότα Τζόνσον να κερδίζει στα σημεία, δείχνοντας μια υποτιμημένη από αρκετούς ικανότητα στη κωμωδία, παραδίδοντας τις ατάκες της με έναν ειλικρινά ξεκαρδιστικό σαρκασμό (τουλάχιστον όταν το κακογραμμένο σενάριο της το επιτρέπει). Κρίμα που δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τον, κατά τα άλλα τόσο ταλαντούχο, Ταχάρ Ραχίμ, ο οποίος εδώ δίνει από τις χειρότερες ερμηνείες στην καριέρα του στο ρόλο του κακού Ιζίκιελ που ποτέ δεν ξεπερνά μια αδιάφορή και χάρτινη καρικατούρα.
Οσο και να προσπαθεί το «Madame Web», δεν είναι αυτή η ταινία που θα δώσει στο Αραχνο-Συμπαν τη δύναμη που χρειάζεται για να συνεχίσει με αυτούς τους ρυθμούς που πάει. Και με μια δεύτερη ταινία στον ορίζοντα (το «Kraven ο Κυνηγός» το καλοκαίρι), σίγουρα δεν χρειαζόμαστε τις μαντικές ικανότητες της Madame Web για να δούμε πως το μέλλον είναι μάλλον δυσοίωνο για το σύμπαν του Spidey.
