Οσοι δεν γνωρίζουν την προσωπικότητα και την πορεία του Γιάννη Θεοδωράκη, αδελφού του Μίκη, αυτή είναι η ευκαιρία τους. Οι Στέλιος και Αντώνης Διαμαντής κάνουν μια προσωπογραφία ενός άντρα που έζησε τα δύσκολα χρόνια της σύγχρονης Ελλάδας, την υπηρέτησε με την αριστερή, ανθρωπιστική του ιδεολογία, με το δημοσιογραφικό του έργο και με τα άλλα γραψίματά του, τα πιο καλλιτεχνικά, στην ποίηση και τη στιχουργία.
Η ζωή του Γιάννη Θεοδωράκη γίνεται, κυριολεκτικά, αφήγηση, μ' ένα συνεχόμενο voice over που διακόπτεται από συνεργάτες, συναγωνιστές, φίλους και τις δυο κόρες του Γιάννη Θεοδωράκη που μιλούν στην κάμερα, άλλοι πιο συγκροτημένα, άλλοι πιο τρεναριστά. Το ντοκιμαντέρ δεν αποκτά ποτέ μια παραπάνω δόση έντασης, ούτε και συγκίνησης (παρά, σίγουρα, για τους οικείους του ήρωα). Αλλά, το σημαντικότερο, δεν αποκτά ποτέ μια ελκυστική φόρμα ως ταινία. Το αρχειακό υλικό που εμφανίζεται στην οθόνη είναι μια εικονογράφιση της αφήγησης, σ' ένα φιλμ που δεν θα έχανε πολλά πράγματα αν ήταν podcast.
Σίγουρα συνεπές και σεβαστικό στον άνθρωπο που τιμά, όμως πιο κοντά σ' ένα βίντεο φτιαγμένο με αγάπη για μια βραδιά που θα τιμούσε τη μνήμη του.