Η Μαρία Καλλιμάνη είναι η Νάντια στο «Σπίτι» του Αθανάσιου Καρανικόλα: μια οικιακή βοηθός που αποτελεί ουσιαστικό μέλος της οικογένειας των εργοδοτών της, μέχρι τη μέρα που ένα πρόβλημα υγείας θα σημάνει ότι δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί απόλυτα στις ευθύνες της. Κι εκεί θ’ αλλάξουν όλα. Οπως όλα αλλάζουν, μ’ αυτήν την ταινία, για τη Μαρία Καλλιμάνη / ηθοποιό. Παράλληλα με τη σταθερή πορεία της στο θέατρο, η Καλλιμάνη, τα τελευταία χρόνια, έπαιξε στις ταινίες της «αφρόκρεμας» του νέου ελληνικού σινεμά και όχι μόνο: στη «Χώρα Προέλευσης» του Σύλλα Τζουμέρκα («η πρώτη μου επαφή με το σινεμά, πολλή γλύκα»), τον «Μαχαιροβγάλτη» και το «Μικρό Ψάρι» του Γιάννη Οικονομίδη («hardcore εμπειρία, σε πορώνει, είναι προπονητής ο Γιάννης!»), το «Απ’ τα Κόκαλα Βγαλμένα» του Σωτήρη Γκορίτσα (πολύ ωραίος, χαλαρός ο τρόπος του, ήρεμος, «να φοράς τακούνια, Μαρία», μου είχε πει), την «Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά» της Ελίνας Ψύκου (ήρεμη δύναμη, αυτή η γυναικεία ενέργεια, με χιούμορ), το «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά (που την έκανε να αισθάνεται «ανοιχτοσύνη», πολύ υποστηρικτικός), μέχρι το «Suntan» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, το καλοκαίρι, στην Αντίπαρο («μικρός ρόλος, απολαυστική εμπειρία), μέχρι το «Stage Fright», την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Γιώργου Ζώη («με το γέλιο του πάντα, ήξερε τι ήθελε»).
Και μέσα σ’ αυτές τις συνεργασίες, ο πρώτος κεντρικός ρόλος, στο «Σπίτι» του Θανάση: «Δεν έχω λόγια, αυτό που τον κάνει ιδιαίτερο είναι ότι είναι πολύ… κανονικός! Εχει αυτή τη ζέση, την αγωνία για την αλήθεια της στιγμής, είναι εμπνευστικός». Οπως είναι εμπνευστική και η Μαρία Καλλιμάνη, έχοντας φτάσει εδώ με μια πορεία που ξεκίνησε από το Αίγιο, πέρασε από το Ιστορικό – Αρχαιολογικό της Αθήνας, από την οικογενειακή επιχείρηση Kallimanis, έφτασε στη Δραματική Σχολή, στο θέατρο, στο σινεμά, με μια ηρεμία, μια γλυκιά αυτογνωσία που διαμορφώνει έναν επικοινωνιακό, αισιόδοξο και δυνατό άνθρωπο. Και μια από τις καλύτερες ηθοποιούς της Ελλάδας. Δείτε παρακάτω τη συζήτησή της με το Flix.
