Το «λπ», με την υπογραφή του Χρήστου Πέτρου, αποθεώνει τη Λένα Πλάτωνος, μια από τις σημαντικότερες μορφές της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής, διασχίζοντας μαζί της τη μεγάλη διαδρομή από τις αξέχαστες μέρες του «Σαμποτάζ» μέχρι την πρόσφατη, ενθουσιώδη και νομοτελειακή ανακάλυψή της από μια νέα γενιά μουσικών εντός και εκτός συνόρων.
Το ντοκιμαντέρ καταγράφει τη ζωή, το έργο, την επίδραση και τη διαχρονικότητα της Λένας Πλάτωνος, μέσα από ένα αναπάντεχο, γεμάτο εκπλήξεις, συγκίνηση και πραγματική έμπνευση πορτρέτο μιας σπουδαίας καλλιτέχνιδας. Με αφορμή την έξοδο της ταινίας στο σινεμά, την Πέμπτη, 15 Νοεμβρίου, ζητήσαμε από τον σκηνοθέτη Χρήστο Πέτρου να μας πει τι σημαίνει γι' αυτόν «λπ»: Διαβάστε παρακάτω.
«λπ»: Μια ελληνική μουσική ταινία/ντοκιμαντέρ, για μια Ελληνίδα μουσικό της ηλεκτρόνικα των '80ς, στα ελληνικά.
Είμαστε σε μια εποχή (μέσα '80ς), στην ακμή των συνθεσάιζερ, που γίνονται πια προσβάσιμα σε περισσότερους μουσικούς, δίνοντας είδη όπως πχ η σύνθποπ που φτάνει να γίνει mainstream, ενώ μόλις ανατέλλει η εποχή των σάμπλερ που θα ανανεώσουν την ποπ που τελικά ακούμε έως σήμερα.
Ειδικά η ταινία εστιάζει σε 3 δίσκους της Λένας Πλάτωνος, που κυκλοφόρησαν διαδοχικά μέσα σε τρία χρόνια, δηλαδή «Μάσκες Ηλίου» 1984, «Γκάλοπ» 1985, «Λεπιδόπτερα» 1986. Οι δίσκοι αυτοί, εκτός απ' το ότι κυκλοφόρησαν σχεδόν μαζί κι έχουν έναν χαρακτηριστικό ηλεκτρονικό ήχο (παρά την ποικιλία του), βγαίνουν σ' ένα ελληνικό δισκογραφικό περιβάλλον που ήταν πολύ άγονο τότε για τέτοια μουσική.
Διαβάστε ακόμη: Θα έχουμε πάντα το «λπ» (και τη Λένα Πλάτωνος και τον Φίλιπ Τζεκ)
Η Πλάτωνος σπουδάζει κλασικό πιάνο στην Βιέννη και το Βερολίνο, ξεκινά τη καριέρα της συμμετέχοντας στη μουσική της ραδιοφωνικής «Λιλιπούπολης» του Χατζιδάκι και κάνει 2 επιτυχημένους εμπορικά δίσκους απ το '80 ως το '83.
Το 1984 κυκλοφορεί τον πρώτο της, απολύτως προσωπικό δίσκο, «Μάσκες Ηλίου» σε δική της μουσική πάλι, αλλά αυτή τη φορά γράφει και τους στίχους. Ο ήχος της αλλάζει δραματικά, γίνεται ωμά Ηλεκτρονικός. Ο στίχος είναι ένα μέσα-έξω στον πιο πεζό ρεαλισμό και στον πιο άπιαστο υπερρεαλισμό, αλλά μιλάμε για τραγούδια (θα ήταν υπερβολή να μιλούσαμε για σύνθποπ;). Ενώ η υποδοχή απ' το κοινό της εποχής είναι αμήχανη.
Η ταινία λοιπόν παρουσιάζει αυτά τα 3 άλμπουμ θέλοντας να ξαναθυμίσει σε κάποιους και να κάνει γνωστή σε άλλους, μια μουσικό ιδιότυπη, τολμηρή και ευαίσθητη.
Οι άνθρωποι που συμμετείχαν στη δημιουργία τους μιλάνε για την εμπειρία, την εποχή, τους τρόπους, την Λένα. Αρχειακό υλικό από την ΕΡΤ που έχει καταγράψει την Λένα του '84-'87, δίνει μια εικόνα της λοξής εκείνης εποχής.
Το λπ «ακούει» τη μουσική της Λένας Πλάτωνος και «διαβάζει» τους στίχους της.
Σ αυτό βοηθάνε μουσικοί Ελληνες και ξένοι, πολλοί απ' τους οποίους δεν είχαν γεννηθεί όταν βγήκαν οι δίσκοι, και αποδίδουν/μεταγράφουν/ρημιξάρουν μερικά απ' τα καλύτερα κομμάτια των δίσκων, αποδεικνύοντας τη διαχρονική αξία του υλικού, όπως οι Alexis Taylor (HotChip), Red Axes, Natureboy Flako, Lena Willikens και άλλοι καθώς και ο Josh Cheon (Dark Entries) που επανακυκλοφόρησε 2 απ' τους δίσκους 30 χρόνια μετά.
Συμμετέχει η Λένα Πλάτωνος του σήμερα, κινηματογραφημένη με VHS αναλογικό βίντεο του χθες, ενώ αφηγείται η ίδια (και παίζει Σκριάμπιν στο πιάνο).
Χρήστος Πέτρου
λπ (lambda pi) | trailer GR from heretic on Vimeo.
