Μικρά Πράγματα σαν κι Αυτά (Small Things Like These) του Τιμ Μίλαντς
Σπάνια τα καίρια θέματα ηθικής, θρησκευτικής εξουσίας και προσωπικής ευθύνης, έχουν αποτυπωθεί στο σινεμά με τέτοια αυτοσυγκράτηση και μαζί αγανάκτηση, όσο στην καθόλου «μικρή» ταινία του Τιμ Μίλαντς που έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Ιρλανδία, δεκαετία του '80, παραμονή Χριστουγέννων. Ο Μπιλ Φέρλονγκ, ένας βιοπαλαιστής, σύζυγος και πατέρας δυο κοριτσιών, προμηθευτής καυσόξυλων και κάρβουνων, έρχεται αντιμέτωπος με μια συγκλονιστική ανακάλυψη στο Καθολικό μοναστήρι της περιοχής του. Καθώς αποκαλύπτονται σκιές και μυστικά, ο Μπιλ βρίσκεται σε ένα ηθικό δίλημμα που δοκιμάζει τις αξίες του και τις αντοχές του: αν τα καταφέρει, θ' αποδείξει ότι ακόμα και οι πιο μικρές πράξεις καλοσύνης μπορούν να αλλάξουν ζωές.
Best of 2024: Οι ταινίες που δεν χώρεσαν στο Τop-10 του Flix για τις καλύτερες ταινίες του 2024
Power Points
Η ταινία του Τιμ Μίλαντς θα παρέμενε σίγουρα πιο «μικρή», χωρίς τη μεγαλειώδη ερμηνεία του Κίλιαν Μέρφι. Ο πάντα ιδιοσυγκρασιακός ηθοποιός ενσαρκώνει εδώ το ρόλο του με τη μεγαλύτερη, δραματικότερη διακριτικότητα, με συγκρατημένα βλέμματα και χαμηλότονη σωματικότητα. Αυτός είναι ένας (αντι)ήρωας αντιμέτωπος με κάτι τόσο γιγαντιαίο που μόνο ένας «Δαβίδ» μπορεί να νικήσει. Κι αυτή του η απλότητα, το κοινό, μικρό ανθρώπινο αίσθημα, είναι που δίνει στον κινηματογραφικό του χαρακτήρα δύναμη γίγαντα και συγκίνηση ασύγκριτη. Μ' αυτό το τίποτα που είναι τα πάντα. Ελπίζουμε ότι θα τον δούμε τουλάχιστον (ξανά, μετά την περσινή του νίκη για το «Oppenheimer»), υποψήφιο για Οσκαρ.
Θα μείνει κλασικό
Για τις κυριολεκτικές και μεταφορικές σιωπές του. Η ταινία καταπιάνεται με τα πανανθρώπινα ζητήματα της ηθικής, της συμπόνοιας, του θάρρους και της σημασίας της ατομικής και συλλογικής δράσης. Ομως το κάνει με μια τόσο απαλή, ήσυχη αφήγηση που αναγκάζει τους θεατές να κοιτάξουν κατά πρόσωπο τη δική τους ευθύνη απέναντι στην αδικία, να αναλογιστούν πώς θα έπρατταν μπροστά σ' ένα ηθικό δίλημμα, ή ένα κατάφορο έγκλημα. Σε μια εποχή που κραυγάζει βία, η ησυχία πολλές φορές ακούγεται ακόμα και πιο δυνατά.
H σκηνή που δεν θα ξεχάσουμε
Μια σύντομη διαδρομή που δίνει την αίσθηση της ταινίας τρόμου. Κλεφτά βλέμματα σ' αυτό που ο Μπιλ γνωρίζει ως έγκλημα χωρίς τιμωρία. Μια μικρή συνάντηση με λίγο τσάι που πάντα κατευνάζει τα πάθη - ή σκεπάζει τα μυστικά. Κι ένα παλτό που σφίγγουν δυο χέρια αδύναμα, ακόμα, να δράσουν. Απέναντι στον Κίλιαν Μέρφι, η πάντα συγκλονιστική Εμιλι Γουάτσον ως Μητέρα Μαρία. Ανατριχιάστε παρακάτω:
Γράψαμε στο Flix
Καμιά φορά οι επαναστάσεις ξεκινούν από κάτι μικρό. Από έναν ασήμαντο αντι-ήρωα, που μπροστά σε όσα δεν μπορεί να κάνει, κάνει ό,τι μπορεί. Αντιστοίχως, μικρές ταινίες δεν έχουν ανάγκη κινηματογραφικής μεγαλοστομίας. Αφήνουν τα πράγματα, τα μικρά πράγματα, να μιλήσουν από μόνα τους.»
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix.
Και κάτι ακόμα
Η ομάδα της ταινίας εγγυήθηκε από την αρχή την αξία της: ο Κίλιαν Μέρφι, ως παραγωγός, επέλεξε από τη μια τον Εντα Γουολς (συνεργάτη του στο θέατρο για πάνω από 20 χρόνια), για το λεπτοκέντημα του σύνθετου σεναρίου κι από την άλλη τον Βέλγο σκηνοθέτης του «Peaky Blinders», Τιμ Μίλαντς, για ν' αποδώσει ψύχραιμα το δράμα. Ομως στην καρδιά της ταινίας βρίσκεται, φυσικά, το μυθιστόρημα της Κλερ Κίγκαν, Μικρά Πράγματα σαν κι Αυτά (στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο), που έχει ήδη αναγνωριστεί ως σύγχρονο αριστούργημα. Και, φυσικά, η τραγική αληθινή ιστορία των 30.000 κοριτσιών που πέθαναν στα «Πλυντήρια της Μαγδαληνής» από το 1765 μέχρι το 1993, όταν έκλεισε και το τελευταίο.
Οι 10 καλύτερες ταινίες του 2023 για το Flix
Νούμερο 10: «Longlegs» του Οζ Πέρκινς
Νούμερο 9: «Black Dog του Γκουάν Χου
Νούμερο 8: «Το Ελιξίριο της Νιότης» της Κοραλί Φαρζά
