«Μία Κρυφή Ζωή» («A Hidden Life») του Τέρενς Μάλικ
Μια δεκαετία σχεδόν μετά το «Δέντρο της Ζωής», έχοντας εν τω μεταξύ ανέβει κοπιωδώς ως τ’ αστέρια και ταξιδέψει στον πυρήνα του σύμπαντος, ο Τέρενς Μάλικ προσγειώνεται, για την ακρίβεια βαθειά στη γη, στο χώμα που οργώνουν οι αγρότες, εκεί όπου το καλό και το κακό δεν έχουν πού να κρύψουν το πρόσωπό τους, κάνοντας και πάλι ευαίσθητο, πανέμορφο και, αυτή τη φορά, πολιτικό, σινεμά. Βασισμένος στην πραγματική ιστορία του Αυστριακού Φραντς Γιέγκερστέτερ, αντιρρησία συνείδησης το 1939, πριν τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, ο Μάλικ ξετυλίγει την ιστορία του, όπως πάντα, αργά, με μια ποιητική παρατήρηση της υφής της ζωής και της φύσης, βάζοντας τους ήρωές του να μιλούν με χριστιανικό λόγο, επειδή, απλώς, αυτός είναι ένα σύμβολο πρωτογενούς πίστης στο Καλό. Ο πολιτικός λόγος του θα μπορούσε να μοιάσει απλοϊκός, αλλά διατυπωμένος με την αισθητική του Μάλικ, την πηγαία και αγνά ρομαντική, πείθει ότι είναι μόνο απλός, τόσο ώστε να μην μπορείς να αρνηθείς την αλήθεια και τη δύναμή του.
Η ψηφοφορία των αναγνωστών: Εσύ ψήφισες για την καλύτερη ταινία του 2020;
Power Points
Η χρήση δυο σχετικά άγνωστων αλλά ανερχόμενων ηθοποιών, του Αουγκούστ Ντιλ και της Βάλερι Πάκνερ, που παίζουν με σπαρακτική ευαισθησία. Η φωτογραφία του Γιοργκ Βίντμερ που γεμίζει την αγροτική ζωή με δύναμη και κατάνυξη. Ο αβίαστος τρόπος με τον οποίο ο Τέρενς Μάλικ κινηματογραφεί την απλότητα της ζωής και τον πλούτο της φύσης - επειδή, απλώς, όλη του τη ζωή μας έπειθε ότι σ' αυτά πιστεύει πραγματικά.
Θα μείνει κλασικό
Γιατί ως μία ταινία αντιπολεμική, αντιφασιστική, ανθρωπιστική, ήρθε στον κόσμο μας σε μια εποχή, την άνοιξη του '19 στο Φεστιβάλ Καννών, όπου χρειαζόμασταν όχι μόνο μια υπενθύμιση των βασικών αρχών της καλοσύνης, αλλά και, κυρίως, εφόδια για όσα επρόκειτο να έρθουν. Ποιος το περίμενε ότι μια από τις πιο απροκάλυπτα πολιτικές ταινίες της χρονιάς, θα υπέγραφε ο πάντα αποστασιοποιημένος Τέρενς Μάλικ.
Η σκηνή που δεν θα ξεχάσουμε
«Οσοι ακούνε για πρώτη φορά την ιστορία του Χριστού, είναι σίγουροι πως οι ίδιοι θα είχαν πράξει διαφορετικά.» Ο αγιογράφος μιλά στον Φραντς με τον υπέρτατο κυνισμό και ρεαλισμό, παίζοντας με τα πινέλα και τα φύλλα χρυσού, μέσα στην εκκλησία.
Γράψαμε στο Flix
Ο ήρωάς του είναι πραγματικός και συγκεκριμένος, αλλά ο Μάλικ τον διευρύνει και τον μεταμορφώνει σ' έναν Ανθρωπο με αλήθεια και ζεστασιά στην καρδιά. Μαζί παγιδεύει τον τρόμο εκείνου που γίνεται ήρωας άθελά του, απλώς επειδή ακολουθεί την ηθική και τη λογική του. Μικρές ιστορίες μικρών ανθρώπων, την υποκρισία (πόσο γρήγορα οι συγχωριανοί γυρίζουν την πλάτη στη Φραντσίσκα όταν ψυχανεμίζονται ότι ο Φραντς δεν συντάσσεται με τους Ναζί), την κατανόηση (πόσο αυθόρμητα η πρώτη χήρα του πολέμου του χωριού προσφέρει αποδοχή και βοήθεια στη νεαρή γυναίκα), την ελπίδα (πόσο σημαντικό είναι για τους γονείς, οι μικροσκοπικές, χαρούμενες κόρες τους να καταλάβουν, στην πορεία της ζωής τους, τι σήμαινε αυτή η απόφασή τους).
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική εδώ
Και κάτι ακόμη
Λες και η «Κρυφή Ζωή» ήταν η πρόβα τζενεράλε - η επόμενη ταινία του Τέρενς Μάλικ, με αρχικό τίτλο «Last Planet» και τελικό «The Way of the Wind» (διαβάστε περισσότερα), είναι μια βεριτάμπλ χριστιανική ιστορία στην οποία, μάλιστα, τη μουσική υπογράφει η Ελένη Καραΐνδρου.
Το Top 10 του Flix για το 2020:
