Συνεχίζοντας ένα σερί από μεγαλόπνοες γαλλικές ταινίες που διατρέχουν τα κινηματογραφικά είδη, ξεκινούν από τη μεγάλη παράδοση της γαλλικής λογοτεχνίας και φτάνουν μέχρι το σύγχρονο... χάος, ο Αλμπέρ Ντιποντέλ χτίζει ταινία με την ταινία το προσωπικό του στιλ, πληθωρικό, σκεπτόμενο και ανακουφιστικά ελαφρύ όσο και ο ίδιος.
Μετά το ιστορικά άναρχο «Ραντεβού Εκεί Ψηλά» και το πολυβραβευμένο στα γαλλικά βραβεία Σεζάρ «Αντίο, Ηλιθιοι», ο Αλμπέρ Ντιποντέλ επιστρέφει με το «Δεύτερο Γύρο» που αφηγείται την ιστορία ενός υποψηφίου για τις προεδρικές εκλογές που θα βρεθεί αντιμέτωπος με αποκαλύψεις για το παρελθόν του, μια πολιτική κωμωδία που έρχεται να σχολιάσει ιδανικά όχι μόνο την γαλλική πολιτική κατάσταση - προ και μετά των πρόσφατων κοινοβουλευτικών εκλογών - αλλά και την έκρυθμη κατάσταση της πολιτικής σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο.
Στο Flix, ο Αλμπέρ Ντιποντέλ μιλάει για το σινεμά που αγαπάει, το μέλλον της ανθρωπότητας (που μοιάζει ζοφερό), τον Εμανουέλ Μακρόν και την ευθεία γραμμή ανάμεσα στον Μολιέρο και την αρχαία ελληνική τραγωδία.
Θα περιέγραφα τις ταινίες που κάνω ως τραγικωμωδίες. Σαν το αρχαίο ελληνικό δράμα να συναντά τον Μολιέρο. Στην πραγματικότητα η μοναδική μου έμπνευση είναι η ίδια η ζωή. Θες να κλάψεις, να γελάσεις, να οργιστείς, να σατιρίσεις... Λάτρευα πάντα τις ταινίες που δεν ανήκαν μόνο σε ένα είδος. Γι' αυτό λατρεύω τον Φεντερίκο Φελίνι. Γι' αυτό λατρεύω τον Τέρι Γκίλιαμ. Οταν είχα δει το «Brazil» είχα ενθουσιαστεί με τον τρόπο που μια ταινία μπορούσε να είναι τόσο πολιτική και ταυτόχρονα τόσο διασκεδαστική. Γι' αυτό λατρεύω το σινεμά των αδελφών Κοέν.
Το "Να Είσαι Εκεί, Κύριε Τσανς" είναι μια ταινία που αγαπώ πολύ. Μια μέρα ο Ζαν-Πιερ Ζενέ μου είχε πει πως πρέπει να δω δύο ταινίες. Τον "Ταξιτζή" και το "Να Είσαι Εκεί, Κύριε Τσανς". Πολλοί άνθρωποι κάνουν τη σύνδεση με την ταινία μου. Και δεν κρύβω ότι μου αρέσει. Είναι μια υπέροχη ταινία. Ο Πίτερ Σέλερς, η Σίρλεϊ ΜακΛέιν είναι εξαιρετική.
Το θέμα της ταινίας είναι η σύγχυση. Η σύγχυση των ηγετών αυτού του κόσμου να χειριστούν δύσκολες υποθέσεις όπως η οικονομία, η υγεία, η υπερθέρμανση του πλανήτη. Η σύγχυση των πολιτών που νιώθουν ανυπεράσπιστοι απέναντι σε μια μαζική επίθεση καταστάσεων που νιώθουν ότι είναι μεγαλύτερες από τους ίδιους. Νομίζω πως έχουμε φτάσει στα όριά μας. Πρέπει να βάλουμ ένα τέλος στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο κόσμος.
Η ταινία μου δεν είναι πολιτική. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να κάνω μια συναρπαστική ταινία. Αν ένας θεατής περάσει καλά για μιάμιση ώρα, η φιλοδοξία μου έχει ικανοποιηθεί.»
Η πολιτική βρίσκεται πλέον στα χέρια των πολιτικών. Κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για την ουσία της πολιτικής. Για τον τρόπο που παίρνονται οι αποφάσεις, μικρές ή μεγάλες για την πορεία αυτού του κόσμου. Δεν υπάρχουν παρά μόνο τα άκρα πλέον στην πολιτική σκηνή. Το κέντρο έχει εξαφανιστεί. Το αναζητώ και δεν το βρίσκω. Οι μεγαλύτερες αποφάσεις βρίσκονται στα χέρια της μειοψηφίας.
Δεν μπορώ να εμποδίσω κανέναν να σκεφτεί ότι η ταινία αναφέρεται στον Εμανουελ Μακρόν. Αλλά δεν με ενδιαφέρει ο Μακρόν τόσο ώστε να του αφιερώσω μια ταινία. Το λέω χωρίς περιφρόνηση. Δεν με ενέπνευσε ποτέ. Στην πραγματικότητα δεν με ενέπνευσε κανείς όλα αυτά τα χρόνια. Εχω δει αρκετούς προέδρους. Ήταν άνθρωποι που μιλούσαν καλά, που συμπεριφέρονταν καλά δημόσια, που είχαν μια αίσθηση εξυπνάδας. Αλλά έτσι είναι όταν μπουν στο παιχνίδι, υπάρχουν πολύ προσεκτικές διεργασίες που τους προετοιμάζουν για τους ρόλους τους.
Η ταινία μου δεν είναι πολιτική. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να κάνω μια συναρπαστική ταινία. Αν ένας θεατής περάσει καλά για μιάμιση ώρα, η φιλοδοξία μου έχει ικανοποιηθεί.
