Ο ηθοποιός/σκηνοθέτης/σεναριογράφος Αλμπέρ Ντιποντέλ είναι ένας από τους πιο πετυχημένους στη χώρα του. Μάλιστα η τελευταία του ταινία, «Αντίο, Ηλίθιοι», απέσπασε 12 υποψηφιότητες για τα γαλλικά Σεζάρ, κερδίζοντας 7 βραβεία, ανάμεσα στα οποία καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας.
Με τη νέα του ταινία, «Δεύτερος Γύρος», ο Ντιποντέλ επιστρέφει στη σάτιρα μ' ένα φιλμ που προσπαθεί να πει πολλά για τα ευρωπαϊκά πολιτικά ήθη και τη σύγχρονη πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη - ειρωνικά στις ελληνικές αίθουσες μετά τις τελευταίες εκλογικές περιπέτειες της Γαλλίας. Μόνο που για άλλη μια φορά, όπως και οι πολιτικοί εξάλλου, μιλά πολύ και δείχνει ακόμα λιγότερα.
Μια πολιτική συντάκτρια, που έχει υποβαθμιστεί σε αθλητικογράφο, αναλαμβάνει να καλύψει την προεκλογική καμπάνια του επικρατέστερου υποψηφίου για τις προεδρικές εκλογές. Αυτός είναι ένας γοητευτικός πενηντάρης, γόνος μιας από τις μεγαλύτερες οικογένειες του τόπου. Ολα πάνε καλά, μέχρι που η έρευνα της δημοσιογράφου για το παρελθόν του υποψηφίου Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας φέρνει στο φως τελείως αναπάντεχα γεγονότα. H ρεπόρτερ είχε γνωρίσει παλιότερα τον αρχάριο πολιτικό, του οποίο το παρελθόν είναι λιγότερο άμεμπτο απ’ όσο ο ίδιος θα ήθελε…
Το σινεμά του Ντιποντέλ αποτελείται από γνώριμα συστατικά: προκλητική σάτιρα με αρκετές δόσεις ειρωνείας, ευρηματικό σε στιγμές χιούμορ το οποίο ξεπροβάλλει μέσα από τους έντονους διαλόγους. Κι εδώ χρησιμοποιεί τη σάτιρα και την κωμωδία, κάτω από ένα ισχνό façade πολιτικού θρίλερ και οικογενειακού δράματος, για να απεικονίσει τον πολιτικό κόσμο στην κεφαλή της Γαλλίας, ο οποίος είναι τόσο απογοητευτικός όσο και διεφθαρμένος. Το γεγονός ότι προσεγγίζει το ήδη επιπόλαια γραμμένο σενάριό του με μια πληθωρική σκηνοθετική ματιά κάνει τo πρώτο μέρος της ταινίας να μοιάζει να προμηνύει μια πλοκή που έχει κάποιο ενδιαφέρον, το οποίο όμως γρήγορα χάνεται μέσα σε ένα κυκεώνα αδιάφορων αποκαλύψεων, και το δεύτερο μέρος να μοιάζει υπερβολικά φορτωμένο και πυκνό δίχως τον απαραίτητο χώρο για τη σωστή ανάπτυξη της πλοκής και των χαρακτήρων.
Το πολιτικό θρίλερ δίνει τη θέση του σε έναν συμβατικό λόγο και έναν αχρείαστο κυνισμό, που ως το τέλος ο Ντιποντέλ δεν μπορεί να τα κρατήσει ζωντανά ώστε να κάνουν την ταινία του ενδιαφέρουσα. Ακόμα και το θέμα της οικολογικής και κοινωνικής δικαιοσύνης που θα άξιζε μεγαλύτερης ανάπτυξης αντιμετωπίζεται επιφανειακά σαν να επρόκειτο για ακόμη ένα αστείο μέσα σε μια κωμωδία. Ενα είδος κωμωδίας η οποία κατασκευάζεται εδώ κυρίως μέσα από τις καταστάσεις και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των χαρακτήρων, εκεί όπου οι Σεσίλ ντε Φρανς, Αλμπέρ Ντιποντέλ (σε διπλό, μάλιστα, ρόλο πλέον αυτών του σκηνοθέτη και του σεναριογράφου) και Νικολά Μαριέ, προσπαθούν να δώσουν το καλύτερο που μπορούν.
Ο «Δεύτερος Γύρος» θα μπορούσε να είναι η απόλυτη σάτιρα για την πολιτική κατάσταση μιας χώρας που μόλις πρόσφατα βρέθηκε και βρίσκεται κάτω από την απειλή της ακροδεξιάς. Με μια δόση αυτοσυγκράτησης θα είχε καταφέρει να είναι μια πολύ πιο αποτελεσματική και πετυχημένη από κάθε πλευρά ταινία.
