Εφόσον το 2013 έγινε reboot του video-game του «Tomb Raider», γιατί να μη γίνει, en passant, το αντίστοιχο και στην κινηματογραφική εκδοχή του, μάλιστα με τον Νορβηγό σκηνοθέτη της ταινίας καταστροφής «Το Κύμα» στο τιμόνι και την, παράλληλα, οσκαρική Αλίσια Βικάντερ στο ρόλο της ακτινοβόλου ερασιτέχνη αρχαιολόγου.
Αυτή τη φορά, ο φακός συναντά τη Λάρα Κροφτ στην τρυφερή ηλικία των 21, όταν, εγκαταλελειμμένη από τον αγνοούμενο πατέρα της, σκορπίζει το χρόνο της δουλεύοντας ως κούριερ-ποδηλάτης (άρα σε εξαιρετική φυσική κατάσταση!). Ωστόσο, μια σειρά από δυσεπίλυτους γρίφους και κάποιες ελλειπτικές σημειώσεις του πατέρα της, θα τη θέσουν σε τροχιά αναζήτησής του και, μαζί, εξερεύνησης ενός μυθικού νησιού όπου βρίσκεται θαμμένο, εδώ και 2.000 χρόνια, το υπέρτατο Κακό, με τη μορφή της Βασίλισσας Χιμίκο.
Η ταινία δίνει έμφαση, εξ αρχής, στη δράση (κυρίως στο τελευταίο μέρος της, όπου οι ήρωες καλούνται να διασχίσουν έναν τάφο με κινούμενα τμήματα) και στο πολύ νεανικό κοινό. Η πλοκή είναι μια σειρά γεωγραφικών σταθμών και αντίστοιχων αινιγμάτων. Οι περιφερειακοί ήρωες, αλλά και οι ηθοποιοί που τους ενσαρκώνουν, είναι σχηματικοί και με μια απρόσμενη έλλειψη γοητείας. Η ίδια η Βικάντερ, επιλέγοντας, πολύ σωστά, να διαφοροποιηθεί από τη Λάρα Κροφτ της Αντζελίνα Τζολί και όχι να τη μιμηθεί, ενσαρκώνει ένα ευάλωτο, όσο κι ατίθασο αγοροκόριτσο, με έντονα daddy issues, σβέλτο και σοβαρό: ξέρει να λύνει προβλήματα, τρέχει σαν το διάολο, αλλά η αισθαντικότητα είναι ακόμα άγνωστη λέξη.
Ετσι, το νέο «Tomb Raider» ξετυλίγεται ως μια περιπέτεια με δράση, εκρήξεις, κατεδαφίσεις, τρεχάλες, θάλασσες, βουνά και σπήλαια, μ' ένα μάλλον ενδιαφέρον κοινωνιολογικά εύρημα στην καρδιά της ανακάλυψής του, απλώς χωρίς χιούμορ και χωρίς σεξ απίλ. Η νέα Λάρα θέλει να παίζει με το χρόνο για να περνά την κάθε πίστα. Σε μια ταινία γρήγορη αλλά χωρίς μπρίο, απευθυνόμενη ξεκάθαρα στους gamers, θαυμαστές του παιχνιδιού. Το οποίο, όπως φαίνεται, ήταν κι ο αρχικός στόχος.
