Ο Σερίφ θέλει να γίνει νοσοκόμος, αλλά τρεις φορές έχει αποτύχει στις εξετάσεις. Τώρα προετοιμάζεται για την τέταρτη. Για να τα βγάλει πέρα έχει μετακομίσει πίσω στο πατρικό του όπου ζει με τη μητέρα του και δουλεύει ως σεκιούριτι στο εμπορικό κέντρο του παρισινού προαστίου όπου ζει κι απ’ όπου θέλει να ξεφύγει. Τόσο «ντόπιος» όσο κι ο διπλανός του, πέφτει επανειλημμένα θύμα τραμπουκισμού μιας νεανικής συμμορίας. Για να γλιτώσει από τα παιδιά, ο Σερίφ κάνει μια «συμφωνία με το διάβολο», συγκεκριμένα μ' έναν παλιό γνωστό του, έτοιμο να δώσει εγκληματική λύση σε όποιο πρόβλημα. Η γνωριμία του με τη δασκάλα Ζενί μοιάζει να ρίχνει φως στο παρόν του, χωρίς να εγγυάται ότι θα ελαφρύνει το ζοφερό μέλλον του.
Ο,τι και να συνέβαινε στην ταινία, όλα έχουν ειπωθεί, συγχωρεθεί, ανασάνει, θυμώσει, ερωτευτεί, στο πρόσωπο του Σερίφ. Πρώτος αληθινά πρωταγωνιστικός ρόλος για τον Ρεντά Κατέμπ («Μακριά από τους Ανθρώπους»), έναν ηθοποιοί που μαγνητίζει το βλέμμα στην οθόνη και βρίσκει εδώ την ευκαιρία όχι απλώς ν' αποδώσει έναν ήρωα, αλλά και να του προσθέσει, με φίνες γραμμές, περιεχόμενο.
Στην πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία, η Ταρντιέ αποτυπώνει με ακρίβεια και γνώση το πορτρέτο ενός ανθρώπου που προσπαθεί να μπει στο σωστό δρόμο ενώ όλοι οι γύρω του τον αποτρέπουν, μέσα στο περιβάλλον της οικονομικής κρίσης και του διάχυτου ευρωπαϊκού ρατσισμού προς τους Αραβες. Δίπλα στον Κατέμπ, η Αντέλ Εξαρχόπουλος στήνει μια υπέροχη ηρωίδα σε χαμηλούς τόνους.
Μ’ ένα έντονο πολιτικό θέμα στο επίκεντρο, η Ταρντιέ καταφέρνει μια συγκροτημένη, ευαίσθητη, ολοζώντανη απεικόνιση της παρισινής (και όχι μόνο) ζωής στα υποβαθμισμένα προάστια, του ευάλωτου της ανθρώπινης φύσης, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύει, σε κάθε στιγμή αποτύπωσης της πόλης, την εμπειρία της ως διευθύντρια φωτογραφίας. Μπορεί το φιλμ της να μην έχει τίποτε το πρωτότυπο, η πλοκή ειδικά είναι προβλέψιμη από την αρχή και ο κοινωνικοπολιτικός χαρακτήρας της ταινίας μοιάζει με όλες εκείνες που το (καλό, καλλιτεχνικό) γαλλικό σινεμά παράγει με το τσουβάλι. Το «Qui Vive» είναι, ωστόσο, εκτός από θαυμάσιο πεδίο για τον Κατέμπ να δράσει και τον θεατή να τον απολαύσει, ιδανική επιλογή για πρώτη ταινία, μια μικρή, τρυφερή, πικρή ιστορία γεμάτη αυθεντικότητα και ρεαλισμό.
