Ο Μισέλ Λεκλέρκ έχει αποδείξει το χαριτωμένο, υπαρξιακό χιούμορ του με τις προηγούμενες ταινίες του - πιο πετυχημένη στην Ελλάδα το «Πες μου τ' Ονομά σου». Ο Βρετανός συγγραφέας Τζόναθαν Κόου έχει κερδίζει εκατομμύρια αναγνώστες με τον κομψό κυνισμό και τη λεπτή σάτιρα της ανθρώπινης κατάστασης. Κρίμα που ο συνδυασμός των δύο δεν καταφέρνει να φτάσει σ' ένα πιο στέρεο αποτέλεσμα.
Ηρωας της ταινίας είναι ο Φρανσουά Σιμ (ο ελληνικός τίτλος της ταινίας κρατά, παραδόξως, το όνομα που έχει στο βιβλίο του Κόου), ένας πικραμένος από τη ζωή μεσήλικας - χωρισμένος από τη γυναίκα του, παλεύει ν' ανοίξει μια δίοδο επικοινωνίας με την έφηβη κόρη του που δεν τον αντέχει. Ο Φρανσουά δεν έχει φίλους, ούτε καν στο facebook κι η πιο τρυφερή φωνή που ακούει είναι αυτή της «Εμανουέλ» στο GPS του αυτοκινήτου του. Αναζητώντας μια νέα ευκαιρία, δέχεται να γίνει πλασιέ για μια πρωτοποριακή οδοντόβουρτσα με αποσπώμενη κεφαλή και για χάρη της ξεκινά ένα road trip σ' ολόκληρη τη Γαλλία.
Η ταινία του Λεκλέρκ κυλά σε μικρά επεισόδια από τις εμπειρίες του Φρανσουά που εναλλάσσονται με (περιττά κι όχι πετυχημένα) flash backs, ενώ το καθαρά βρετανικό, φλεγματικό χιούμορ του Κόου μεταφράζεται εδώ σε μια ιστορία μ' ένα μίζερο τόνο αυτολύπησης. Ωστόσο και κυρίως χάρη στη θαυμάσια ερμηνεία του Ζαν-Πιερ Μπακρί στον πρωταγωνιστικό ρόλο, το φιλμ αφήνει μια συναισθηματική, συγκινητική γεύση ως σχόλιο στη μοναξιά του ανθρώπου του 21ου αιώνα και δυο-τρία διασκεδαστικά ενσταντανέ από τις συναντήσεις του κυρίου Σιμ με τον «αληθινό» κόσμο.
