Για όσες και όσους έχουν χάσει το λογαριασμό, αυτή εδώ είναι η, ας πούμε, origin ιστορία του Κρέιβεν του Κυνηγού - με σκοπό, προφανώς, ν' ακολουθήσουν κι άλλες, ή όχι, ή ο Κρέιβεν να «μπλεχτεί» στον ιστό άλλων ταινιών ηρώων του σύμπαντος.
Γιατί ο Κρέιβεν ο Κυνηγός είναι ένας ήρωας, στα κόμικς και στην τηλεοπτική σειρά, πολύ-πολύ κακός, πολύ επικίνδυνος και πολύ εκδικητικός. Αλλά πώς οδηγήθηκε εκεί; Ηταν ο Κρέιβεν πάντα παλιοχαρακτήρας; Οχι, θα μας εξηγήσει η πρώτη του κινηματογραφική ιστορία.
Ο νεαρός Κρέιβεν ανέπτυξε αυτή την εκδικητικότητα εξαιτίας του αδίστακτου, αυταρχικού, αχαλίνωτου πατέρα του, ενός Ρώσου ολιγάρχη, του Νικολάι Κράβινοφ, ο οποίος του έδειξε τον δρόμο του Κακού, εξελίσσοντάς τον, παράλληλα, στον ικανότερο κυνηγό του κόσμου και ορκισμένο εχθρό του Spiderman. Είναι αυτή μια ιστορία πατέρα-γιου; Μάλλον, παρότι το σενάριο ξετυλίγεται εντελώς αλλοπρόσαλλα και η ταινία αλλάζει διαδοχικά ύφος σαν να πάσχει από ADD. Δραματικό, ψυχαναλυτικό, τρομακτικό, αστείο (όχι πάντα επίτηδες), όμως διαρκώς αναστατωμένο και πρόχειρο.
Ο Ααρον Τέιλορ-Τζόνσον με την τόσο περίεργη καριέρα, με κάποιον τρόπο βρίσκει εδώ υλικό να δουλέψει και χτίζει έναν ήρωα που αν μη τι άλλο χαίρεσαι να παρακολουθείς στην οθόνη. Ο Ράσελ Κρόου ως Νικολάι παίζει... τον Ράσελ Κρόου, η Αριάνα ΝτεΜπόουζ δυστυχώς εξαφανίζεται κάτω από την περσόνα της Καλυψούς σ' ένα ατυχές κάστινγκ, ο Αλεσάντρο Νιβόλα ως Ρινόκερος αγγίζει την καρικατούρα αλλά έχει στιγμές έμπνευσης.
Το σύνολο δεν έχει δομή, ούτε υπερηρωική ενέργεια ή σασπένς ή κάποια συναισθηματική εμπλοκή, παρά την παρουσία του Τζέι Σι Τσάντορ («Ολα Χάθηκαν») στη σκηνοθεσία που, στο παρελθόν, έχει πράξει σοφότερα. Εχει, όμως, δυνατές σκηνές δράσης που χαζεύεις, δεξιοτεχνικές και βίαιες, που καλύπτουν την όποια επιθυμία θεατών για περιπέτειες πριν τις γιορτές. Γιατί, φυσικά, το παν στη ζωή και στη Marvel, είναι το τι περιμένεις.
