Αν η «Μέρα της Βαστίλης», το φιλμ του Τζέιμς Γουότκινς, γνωστού για την ταινία γοτθικού τρόμου «Η Γυναίκα με τα Μαύρα», αφήσει τη σφραγίδα της στην κινηματογραφική Ιστορία, δε θα είναι για την καταιγιστική δράση της, ούτε για τη δυναμική σκηνοθεσία και τις αξέχαστε ερμηνείες (αν κι ο Ιντρις Ελμπα μένει αξέχαστος με κάθε εμφάνισή του). Θα είναι γιατί, σε μια από αυτές τις ατυχείς στιγμές όπου η τέχνη μιμείται τη ζωή, η ταινία με θέμα τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι τη μέρα του εορτασμού της 14ης Ιουλίου, ήρθε στις ευρωπαϊκές αίθουσες ταυτόχρονα με το πραγματικό, τραγικό χτύπημα στη Νίκαια αυτό το καλοκαίρι.
Το φιλμ ακολουθεί τη γνώριμη κι συμπαθή φόρμα του «αταίριαστου δίδυμου» ηρώων που, παρότι διαφέρουν σε όλα, αναγκάζονται να συνεργαστούν για το καλό της ανθρωπότητας. Αυτοί είναι ο Σον Μπράιαρ, σκληροτράχηλος πράκτορας της CIA, ατρόμητος, ανίκητος και πολύ μάγκας και ο Μάικλ, ευέλικτος μικροληστής που ξαφρίζει τσέπες στις πλατείες του Παρισιού (δυο Βρετανοί ηθοποιοί σε ρόλο Αμερικανών στη Γαλλία, χάριν συμπαραγωγής). Οι δυο τους θα τραπούν στο κατόπι μιας ομάδας φονικών τρομοκρατών που σπέρνει το θάνατο στη γαλλική πρωτεύουσα, ενώ υπάρχουν υποψίες συνεργασίας με τις Αρχές.
Παίρνοντας εμφανώς ερεθίσματα από όλα τα «Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει», μοιράζοντας απλόχερα στοιχεία της επικαιρότητας από το θρησκευτικό φονταμενταλισμό ως την κρατική διαφθορά, την αγανάκτιση των πολιτών και τα social media (ελευθερώστε στο hashtag, σου λέει!), ο Γουότκινς φτιάχνει, ωστόσο, μια επιφανειακή αλλά γρήγορη και διασκεδαστική περιπέτεια δράσης, με την αγωνία της και τις σκηνές εντυπωσιασμού της. Κυρίως, η ταινία ανεβάζει την απήχησή της χάρη στο εκτόπισμα του μοναδικού Ιντρις Ελμπα και τη διασκεδαστική χημεία του με τον (Ρομπ του «GoT», Πρίγκηπα της «Σταχτοπούτας»), Ρίτσαρντ Μάντεν.
