«Αλλοι μπορούν να κάνουν ταινίες για πολύ δραματικά, πολύ επικά πράγματα. Αυτό είναι κάτι σημαντικό. Μ' αρέσουν τα επικά πράγματα. Αλλά εμένα με ενδιαφέρουν περισσότερο οι λεπτομέρειες, αυτά που άλλοι θα πέταγαν από τις ταινίες τους».
Με αυτή τη φράση του Τζιμ Τζάρμους σαν οδηγό, ο Νίκος Πάστρας, σκηνοθέτης εξαιρετικών μικρού μήκους όπως το «Theremin» και το «Χαμένο Κορίτσι» και συνεργάτης του Flix, κοιτάζει την φιλμογραφία του και συλλέγει για μας μια σειρά από τέτοιες «ασήμαντες» λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά.
Ενας νεαρός άντρας παίζει με ένα γιο-γιο στους κακόφημους δρόμους της Νέας Υόρκης.
Μια νεαρή γυναίκα χορεύει νωχελικά σε μια μίζερη κουζίνα το «I Put a Spell on You» του Screamin’ Jay Hawkins.
Ενα ζευγάρι χορεύει την απρόσμενη ευτυχία του για τα μάτια δυο φίλων.
Ενα κορίτσι προσπαθεί να κάνει το αγόρι της να χαμογελάσει σε ένα ξενοδοχείο στοιχειωμένο από το φάντασμα του «Βασιλιά» στο Μέμφις του Τένεσί.
Δυο άντρες γνωρίζονται σε ένα ταξί για το Μπρούκλιν.
Ο Γουίλιαμ Μπλέικ «διδάσκει» την ποίηση του σε δυο κυνηγούς επικηρυγμένων.
Ενας άντρας δίνει ένα μάθημα ισότητας μεταξύ των ζώων και των ανθρώπων σε δυο rednecks.
Μια όμορφη γυναίκα πίνει καφέ και καπνίζει μόνη της σε ένα άδειο καφέ.
Ενας άντρας κάθεται μόνος στο σαλόνι του με σβηστά τα φώτα ακούγοντας το «I Want You» του Marvin Gaye.
Ενας άντρας παρατηρεί έναν πίνακα στο μουσείο Reina Sofia στη Μαδρίτη…
Δέκα στιγμές - δέκα σκηνές - γεμάτες από το τίποτα ή από τα πάντα (εξαρτάται ποιος είσαι και από πού κοιτάς) από έναν σκηνοθέτη που πάντα έκανε αυτό: κοιτούσε συνεπαρμένος τους ανθρώπους ακόμα και τις στιγμές που αυτοί δεν έκαναν τίποτα.
Νίκος Πάστρας
Περισσότερος Τζιμ Τζάρμους
Διαβάστε περισσότερα για τον Τζιμ Τζάρμους:
Tags: τζιμ τζάρμους
