Anora του Σον Μπέικερ
Tale as old as time... Κορίτσι γνωρίζει πρίγκιπα. Κορίτσι ερωτεύεται πρίγκιπα. Παντρεύονται και ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Μόνο που η «Anora» του Σον Μπέικερ δεν είναι μια πριγκίπισσα της Disney. Σε μια απολαυστική με πολλούς, άνισους αλλά και επι μέρους πετυχημένους τρόπους ταινία, ο Σον Μπέικερ υπενθυμίζει το απαραίτητο σινεμά του, καθ' όμοίωση της ηρωίδας του: ενός κοριτσιού με γκλίτερ στα μαλλιά και θλίψη στο βλέμμα που συνεχίζει να πιστεύει στα παραμύθια. Και κερδίζει τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες.
Η Ανι δουλεύει ως στρίπερ σε ένα μεγάλο κλαμπ στη Νέα Υόρκη. Ανώνυμη έξω από αυτό, εργάζεται σκληρά, με την ενέργεια ενός παιδιού για να διατηρήσει ισχυρό το όνομά της μέσα σε αυτό. Ενα βράδι το αφεντικό θα ζητήσει μια κοπέλα για να ικανοποιήσει τις ορέξεις ενός πλούσιου νεαρού γόνου από τη Ρωσία. Και η Ανι θα είναι η τυχερή. Ο νεαρός Ιβάν θα της ζητήσει να συναντηθούν και ιδιωτικά στην έπαυλη των γονιών του και γρήγορα θα την πληρώσει για να μείνει μαζί του για μια τρελή εβδομάδα απολαύσεων, καταχρήσεων, σεξ, video games που θα καταλήξει σε μια εκδρομή στο Λας Βέγκας και σε ένα γάμο με δαχτυλίδι πολλών καρατίων.
Best of 2024: Οι ταινίες που δεν χώρεσαν στο Τop-10 του Flix για τις καλύτερες ταινίες του 2024
Power Points
Η «Anora» καταφέρνει να εντυπωσιάσει με τη σκηνοθετική της δεξιοτεχνία, την αυθεντικότητα και την συναισθηματική της δύναμη. Ο Μπέικερ, με την χαρακτηριστική του ρεαλιστική προσέγγιση, αξιοποιεί φυσικούς χώρους και φωτισμό, δημιουργώντας έναν κόσμο που είναι ζωντανός και πειστικός, ενώ η χρήση κοντινών πλάνων αποκαλύπτει τις πιο λεπτές συναισθηματικές αποχρώσεις των χαρακτήρων. Η ερμηνεία της Μάικι Μάντισον είναι, πέρα από σαρωτική, και άκρως συγκλονιστική, γεμάτη βάθος και πολυπλοκότητα, φέρνοντας στην επιφάνεια τη δύναμη και την ευαλωτότητα της Ανόρα. Παράλληλα, η ταινία προσφέρει μια διαχρονική κοινωνική κριτική για τις ανισότητες και την εκμετάλλευση, προσεγγίζοντας τα θέματα αυτά με τρυφερότητα και χωρίς διδακτισμό με το αποτέλεσμα είναι ένα κινηματογραφικό έργο που συνδυάζει αρμονικά την αισθητική αρτιότητα με τα ισχυρά μηνύματα, το οποίο θα μπορούσε να σταθεί επάξια δίπλα στις καλύτερες στιγμές του δημιουργού του.
Θα μείνει κλασικό
Ο Σον Μπέικερ δημιουργεί μια ταινία που συνδυάζει τη λιτότητα του ανεξάρτητου κινηματογράφου με την αισθητική αρτιότητα, ενώ ο κεντρικός χαρακτήρας της Ανόρα ενσαρκώνει τον αγώνα για αξιοπρέπεια και αυτοεκτίμηση σε έναν κόσμο που συχνά αδιαφορεί, έχοντας μια θεματολογία οικουμενική, που εξερευνά τις κοινωνικές ανισότητες με αυθεντικότητα και ρεαλισμό. Με κοινωνική επικαιρότητα και πολυδιάστατους χαρακτήρες, η ταινία λειτουργεί ως καθρέφτης της σύγχρονης κοινωνίας, καθιστώντας την διαχρονική και απαραίτητη στο σινεμά.
H σκηνή που δεν θα ξεχάσουμε
Μια από τις πιο αξέχαστες σκηνές της ταινίας είναι η στιγμή όπου η Ανόρα, αφού έχει χάσει σχεδόν τα πάντα, χορεύει μόνη της σε μια άδεια αίθουσα, υπό το φως μιας μοναδικής λάμπας νέον. Η κάμερα παραμένει σταθερή καθώς εκείνη κινείται αργά, συνδυάζοντας κινήσεις που είναι ταυτόχρονα χορευτικές και γεμάτες απόγνωση. Αυτή η σκηνή ξεχωρίζει επειδή αποτυπώνει την ουσία του χαρακτήρα της: την εύθραυστη δύναμή της. Ο Σον Μπέικερ χρησιμοποιεί τη σιωπή και το φως για να δημιουργήσει μια συγκλονιστική στιγμή που αντικατοπτρίζει τη μοναξιά, την απώλεια και την επιμονή της να συνεχίσει, ακόμη και όταν όλα μοιάζουν χαμένα.
Γράψαμε στο Flix
O Σον Μπέικερ ολοκληρώνει σαν ένα tour de force του τι σημαίνει αυθεντικότητα, απενοχοποιημένος ρεαλισμός και ένα παιδικό βλέμμα πάνω σε πράξεις ενηλίκων που λειτουργεί αφοπλιστικά, σου κλέβει την καρδιά και μοιάζει να δικαιώνει όλες τις girl meets boy ιστορίες που δεν μπήκαν ποτέ μέσα σε κανένα mainstream και πολιτικά ορθό καλούπι.
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix.
Και κάτι ακόμα
Ο Σον Μπέικερ είπε ότι ήταν ήδη θαυμαστής της δουλειάς της Μίκεϊ Μάντισον από την στιγμή που την είδε στο «Κάποτε στο... Χόλιγουντ» του Κουέντιν Ταραντίνο, σε σημείο που την ξαναείδε απλώς για να παρακολουθήσει τις σκηνές της. Ενώ αυτή η ταινία βρισκόταν σε πρώιμη ανάπτυξη, την είδε και στο «Scream» με τη σύζυγό του και παραγωγό του Σαμάνθα Κουάν και καθώς έβγαιναν από την αίθουσα θέλησε αμέσως να επικοινωνήσει με τον ατζέντη της για τον ρόλο της Ανόρα.
Διαβάστε εδώ για τo αναγκαίο, ανθρώπινο, παραμυθένιο σινεμά του Σον Μπέικερ.
Οι 10 καλύτερες ταινίες του 2023 για το Flix
Νούμερο 10: «Longlegs» του Οζ Πέρκινς
Νούμερο 9: «Black Dog» του Γκουάν Χου
Νούμερο 8: «The Substance: Το Ελιξίριο της Νιότης» (The Substance) της Κοραλί Φαρζά
Νούμερο 7: «Μικρά Πράγματα σαν κι Αυτά» (Small Things Like These) του Τιμ Μίλαντς
Νούμερο 6: «Υπέροχες Μέρες» (Perfect Days) του Βιμ Βέντερς
Νούμερο 5: «Υπόθεση Γκολντμάν» (Le procès Goldman) του Σεντρίκ Καν
