Λίγο πριν την επίσημη online πρεμιέρα του «Φασισμός Α.Ε.», του ντοκιμαντέρ που έρχεται να ακολουθήσει την επιτυχία του «Debtocracy» και του «Catastroica», μιλήσαμε με τον Αρη Χατζηστεφάνου για το πετυχημένο πείραμα του «συνεργατικού» ντοκιμαντέρ, το τέρας του φασισμού που ζει και τρέφεται από το παρόν οικονομικό σύστημα και την ερευνητική δημοσιογραφία που βρήκε χώρο για να ανθίσει μέσα στα απομεινάρια μιας σαρωτικής κρίσης.
Το «Φασισμός Α.Ε.» είναι το τρίτο ντοκιμαντέρ που κάνουμε, μετά τα «Debtocracy» και «Catastroica» και το θεωρούμε σαν μια λογική συνέχεια τους. Αφού ασχοληθήκαμε με τα αίτια της κρίσης στο «Debtocracry» και την επίθεση στη Δημοκρατία που σημαίνει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μιας χώρας, αναζητούμε τώρα τα μέλη της οικονομικής ελίτ που βάζει στο τραπέζι της συζήτησης το φασισμό, όπως αυτό συνέβη στις δεκαετίες του '20 και του '30, πάλι τότε σε συνθήκες κρίσης.
Τα 5.500.000 εκατομμύρια views που έχουν συγκεντρώσει μέχρι σήμερα τα ντοκιμαντέρ μας αποδεικνύουν πως όχι μόνο το πείραμα που ξεκινήσαμε με το «Debtocracry» ήταν πετυχημένο, αλλά πως ο κόσμος πλέον θέλει πράγματα που βρίσκονται έξω από το παραδοσιακό σύστημα παραγωγής ενός ντοκιμαντέρ. Εδώ είναι ο ίδιος ο κόσμος που χρηματοδοτεί και μας δίνει τη δυνατότητα να είμαστε ανεξάρτητοι, δίνοντας μας τεράστια δύναμη να συνεχίσουμε και να μπούμε πιο βαθιά στην ουσία του ζητήματος με το οποίο ασχολούμαστε. Αν δεν ήμασταν «ανεξάρτητοι» δεν θα μπορούσαμε, για παράδειγμα, στο «Φασισμός Α.Ε.» να ονοματίσουμε μεγάλες επιχειρήσεις που στήριξαν ανοιχτά το φασισμό. Τα ντοκιμαντέρ που κάνουμε ανήκουν στον κόσμο εξαρχής και άλλωστε πιστεύουμε όλοι πρέπει να έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε κάθε προϊόν πνευματικής ιδιοκτησίας.
Είναι σίγουρο πως για ένα δημοσιογράφο η κρίση είναι μια τεράστια πηγή θεματολογίας, πολύ περισσότερο απ' ότι σε εποχές φαινομενικής ευημερίας. Ωστόσο το βλέπεις παντού. Η κρίση έχει κινητοποιήσει ομάδες πληθυσμού που πετάχτηκαν έξω από το σύστημα και αναζητούν νέους δρόμους σε συνεργατικά μέσα. Πράγμα που δεν θα έκαναν ποτέ, αν δεν είχε ξεσπάσει η κρίση με το πιο έντονο πρόσωπο της των τελευταίων χρόνων.
Δεν λαμβάνουμε ποτέ υπόψη μας τι θέλει να ακούσει ο κόσμος. Ναι στο «Debtocracy» καταλήξαμε με την έρευνα μας να αποδείξουμε πως δεν έχουμε καμία υποχρέωση να πληρώσουμε το χρέος και αυτό ίσως ήταν κάτι που ήθελε να ακούσει ο κόσμος. Στο «Catastroica», όμως, ξεκινήσαμε από τελείως άλλη βάση ερευνώντας το νεοφιλελευθερισμό και τον τρόπο με τον οποίο θέλει στην πραγματικότητα να διαλύσει την έννοια του δημοσίου και του κράτους. Για εμάς σημασία έχει η έρευνα και που αυτή μας οδηγεί. Αν αυτό είναι κάτι που ο κόσμος θέλει να το ακούσει ή όχι είναι κάτι που δεν μας απασχολεί.
Δεν ξέρω αν ένα ντοκιμαντέρ μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Αυτό που θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει είναι να κάνουμε όσο καλύτερα μπορούμε τη δουλειά μας και να βγούμε από το σκοτάδι που ζούσαμε μέχρι σήμερα, όπου η πληροφορία ήταν εμπόρευμα με αποτέλεσμα να εξαφανιστεί η ερευνητική δημοσιογραφία.
Οσο πιο βαθιά είναι η κρίση, τόσο πιο ριζοσπαστική πρέπει να είναι και η λύση. Στην αρχή, όταν κάναμε το «Debtocracy» πίστευα πως μπορεί να υπάρξει λύση. Στο «Catastroica» το ίδιο, αν και με πιο δύσκολες συνθήκες. Τώρα πια που ο φασισμός βρίσκεται ανάμεσά μας η σύγκρουση πρέπει να είναι μετωπική. Ο φασισμός δεν είναι ξένο σώμα, δεν είναι ένας εξωγήινος. Είναι κομμάτι του οικονομικού συστήματος. Και μόνο αν ανατραπεί αυτό το οικονομικό σύστημα που δημιουργεί τέρατα θα υπάρξει λύση.
Δείτε εδώ το «Φασισμός Α.Ε.»:
Διαβάστε περισσότερα για το «Φασισμός Α.E.» στο επίσημο site της ταινίας.
Διαβάστε ακόμη:
