Flix

37 μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα

Αίθουσες

Οδηγός Αιθουσών
Is it Greek to you?

TV & STREAMING

Flix Top-10 TV 2018: To νούμερο 5

στα 10

Καθώς η χρονιά φτάνει στο τέλος της, το Flix ξεχωρίζει τις σειρές του 2018 μετρώντας αντίστροφα προς την καλύτερη. Σήμερα, μια fantasy περιπέτεια που δε σταματά να πετά ιδέες στην οθόνη.

Θοδωρής Δημητρόπουλος
Flix Top-10 TV 2018: To νούμερο 5

«The Magicians» (3η σεζόν)

Κάποιες φορές τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά: Το «Magicians», το καλύτερο fantasy δράμα αυτή τη στιγμή, έδωσε φέτος μια από τις πιο ανεξάντλητα παλαβές σεζόν της πρόσφατης τηλεόρασης. Βασισμένο σε ομώνυμη σειρά βιβλίων και υπό την επίβλεψη των showrunners Σέρα Γκαμπλ και Τζον ΜακΝαμάρα, το «Magicians» ακολουθεί μια ομάδα μάγων που ξεκινούν σπουδές σε μια ακαδημία μαγείας, διαπιστώνουν πως ο φανταστικός κόσμος των αγαπημένων τους βιβλίων (βασικά, η Νάρνια) είναι αληθινός και απειλεί την ανθρωπότητα.

Αυτό που ξεκινά ως ένας ενήλικος, Αμερικάνικος Χάρι Πότερ με ναρκωτικά, σε ένα Χόγκουαρτς όπου όλοι κάνουν σεξ, εξελίσσεται γρήγορα σε κάτι πολύ περισσότερο. Η σειρά αντλεί στοιχεία από κόσμους φανταστικούς και μυθολογικούς, πατώντας πάνω στη βάση γνώριμων fantasy μύθων τους οποίους συνδυάζει με παγκόσμια μυθικά στοιχεία (με τρόπο όχι ανόμοιο του, ας πούμε, «American Gods» του Νιλ Γκέιμαν) για να χτίσει ένα εντελώς νέο κόσμο ιδεών εξερευνώντας ασταμάτητα τι βρίσκεται πίσω από τις συμβάσεις και τα αρχέτυπα του είδους. Σε έναν κόσμο χωρίς μια φιγούρα τύπου Βόλντεμορτ (ή, εξίσου σημαντικά, Ντάμπλντορ) τι ρόλο παίζει η μαγεία; Για ήρωες που μπορούν διαρκώς να ταξιδεύουν ανάμεσα σε κόσμους και καταστάσεις ύπαρξης, τι σημαίνει η αναζήτηση μιας στιγμής ευτυχίας; «Όταν αμφισβητείς τις βαθύτερες λειτουργίες ενός είδους, το είδος γίνεται καλύτερο, όχι χειρότερο», λέει ο συγγραφέας των βιβλίων Λεβ Γκρόσμαν, κι αυτή η εκρηκτική διάθεση αμφισβήτησης και αποδόμησης μεταφέρεται ακέραια μέχρι και στην τελευταία σκηνή της σειράς.

To τηλεοπτικό top-ten του 2018

magicians_body

Το «Magicians» υπό αυτή την έννοια πάντα ήταν απολαυστική τηλεόραση, ειδικά όταν άρχισε να αφήνει πίσω του το αρχικό του premise και να χαρτογραφεί με αυτοπεποίθηση τον δικό του κόσμο. Μια σειρά περιορισμένου μπάτζετ που μπορεί να φαντάζεται και να ζωντανεύει τόσους κόσμους και ιδέες σε κάθε επεισόδιο αξίζει δεδομένα την αναγνώριση, όμως η 3η σεζόν ήταν αναμφίβολα το αποκορύφωμα της δημιουργικότητάς της. Μετά το τέλος της 2ης [spoiler] η μαγεία έχει χαθεί από τον κόσμο και τα 13 επεισόδια της 3ης ακολουθούν την παρέα των χωρίς-μαγεία-μάγων σε μια αναζήτηση 7 κλειδιών που θα φέρουν το μαγικό reboot που επιθυμούν.[/τέλος spoiler]

Η 3η σεζόν παίζει με τη μανία ενός φλίπερ ανάμεσα σε κόσμους και πλοκές. Συστήνει διαρκώς χαρακτήρες και νέα concepts με μονίμως εφευρετικούς τρόπους. (Μια κεντρική πλοκή παρουσιάζεται μέσα από την οπτική ενός χαρακτήρα που ταξιδεύει στο αστρικό πεδίο, δε μπορεί να αλληλεπιδράσει με τους ήρωες, και αντιλαμβάνεται μόνο αποσπάσματα των όσων συμβαίνουν πίσω στην Ακαδημία.) Μεταπηδά με τρομακτική άνεση από έναν αυτόνομο κόσμο που έχει δημιουργήσει ένας χαρακτήρας στο παιχνίδι ηθικής μιας ιστορίας απελευθέρωσης μιας ολόκληρης φυλής, κι από το ερωτικό στόρι ενός αγοριού που πεθαίνει κι ενός κοριτσιού που φοβάται να ζήσει, σε ένα μουσικό νούμερο του «Under Pressure» που σώζει τον κόσμο. Το «Magicians» είναι το είδος της σειράς που θα ακουστεί μια ατάκα όπως «το πλοίο μας θέλει να γαμήσει το πλοίο σας» και δεν θα φανεί καν παράξενο. Επειδή αυτός ο γεμάτος (σεξουαλική, μαγική, μυθική) ενέργεια κόσμος πόθου -και πόνου- που στήνεται στην οθόνη, είναι ένας διαρκής θρίαμβος του παράξενου.

magicians_episode

Το καλύτερο επεισόδιο

«A Life in the Day» (3x05)

Στην αναζήτηση ενός εκ των κλειδιών, δύο χαρακτήρες ταξιδεύουν δεκαετίες στο παρελθόν του κόσμου της Φίλορι και ζουν μια ολόκληρη ζωή μπροστά στα μάτια μας. Είναι μια από τις καλύτερες αποδείξεις του πώς αυτή η σειρά μπορεί να μας σοκάρει και να μας συγκινήσει μέσα από την εκτέλεση μιας εκ των αμέτρητων high concept ιδεών της.

Μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2018: Ψηφίστε την καλύτερη ταινία της χρονιάς και κερδίστε δωρέαν σινεμά για όλο το 2019!

Μια σκηνή


Οι ποπ αναφορές στους διαλόγους είναι συνήθως ευκολία, μια στυλιστική πατερίτσα, κάτι συνήθως εύκολο και φτηνό. Εκτός από όταν γίνεται με τόση αφοσίωση και μεράκι όσο σε αυτή τη σκηνή διαλόγου τη Μάργκο και του Έλιοτ από την πρεμιέρα της 3ης σεζόν. Οι αναφορές διατρέχουν όλο το εύρος του geek mainstream του 21ου αιώνα, τοποθετούνται με ευρηματικό τρόπο στον διάλογο, έχουν λόγο που βρίσκονται εκεί και είναι όντως καλογραμμένες. Ένα σύνηθες πρόβλημα αυτών των αναφορών είναι το γνωστό “αν ένας εξωγήινος” σκεπτικό: Αν ένας εξωγήινος σε 1000 χρόνια πετύχαινε μια τέτοια αναφορά σε ένα διάλογο, δε θα είχε ιδέα τι λέει ο χαρακτήρας που τη χρησιμοποιεί. Αλλά όλες αυτές, η μία μετά την άλλη, γραμμένες και παιγμένες με αυτό τον τρόπο, δεν συνιστούν ακριβώς συρραφή αναφορών, όσο μια νέα γλώσσα. Ο εξωγήινος σε 1000 χρόνια δε θα είχε ιδέα τι λένε αυτοί οι δύο χαρακτήρες, με τον ίδιο τρόπο που εμείς δεν θα καταλαβαίναμε σήμερα μια χαμένη γλώσσα. Ο εξωγήινος δεν θα καταλάβαινε τι λένε αυτοί οι δύο άνθρωποι, αλλά θα καταλάβαινε πώς μιλάνε μεταξύ τους.

Παλιότερα

Το περσινό νούμερο 5: «Skam»

magicians1

To τηλεοπτικό top-ten του 2018