Buzz

Οταν ο Αλέξης Τσίπρας πρωταγωνιστούσε στα «Υπέροχα Πλάσματα»

στα 10

Υπάρχουν κάποια επεισόδια σειρών που όταν τα βλέπεις γελάς με κέφι. Κι όταν τα ξαναβλέπεις, κάποια χρόνια αργότερα, πάλι γελάς. Αλλά κάπως πιο πικρά.

Οταν ο Αλέξης Τσίπρας πρωταγωνιστούσε στα «Υπέροχα Πλάσματα»

Υπάρχει ένα επεισόδια στα «Υπέροχα Πλάσματα» που έγραφε η Μυρτώ Κοντοβά, το #18, που είτε το είχατε δει τότε, είτε όχι, επιβάλλεται να το δείτε και τώρα (παρακάτω από το youtube channel του Alpha), για την ψυχική σας υγεία και γι' αυτό το υπέροχο συλλογικό χαμόγελο ήττας. Το επεισόδιο αυτό είναι ιδιαίτερο για δύο λόγους: γιατί καταπιάνεται με τον Αλέξη Τσίπρα και γιατί κάνει καμπάνια υπέρ των μεμονωμένων σινεμά. Και τα δύο αυτά, με τρόπο μαγικό και... παλαιοαριστερό, συνδέονται!

υπέροχα πλάσματα 607

Είναι οι μέρες που ο Μπίλι - Γιώργος Πυρπασόπουλος έχει πιάσει (δεύτερη) δουλειά στην Athens Voice κι αναζητά ένα πρόσωπο «για το οποίο όλοι συζητούν» για να του κάνει το προφίλ (λεπτό 6.50). Ποιο καλύτερο από τον νεαρότατο Αλέξη Τσίπρα, που μόλις έχει εκλεγεί πρόεδρος του Συνασπισμού (ακόμα), με 840 ψήφους έναντι των 342 του Φώτη Κουβέλη. Κι όλοι είναι ενθουσιασμένοι. Η αφήγηση της Μυρτούς - Μητσάκι - Αλικάκη είναι ανεπανάληπτη, ειδικά όπως ακούγεται σήμερα: «Λένε πως η πολιτική σκοτώνει τον έρωτα. Ομως, ξαφνικά, η Αριστερά απέκτησε σεξ απίλ. Στα κορίτσια άρεσε για τα λακάκια του, για τα πορτοκαλί του πουκάμισα. Οι gay τον συμπάθησαν γιατί δεν είναι κομπλεξικός. Και κάποιο δεξιοί γιατί είχαν το ίδιο θρήσκευμα (τον ΠΑΟ). Και κάπως έτσι, ο έρωτας και η πολιτική, επιτέλους, έκλεισαν ραντεβού.» Αμέσως μετά έρχεται και ο χαιρετισμός του Αλέξη Τσίπρα: «Τις πιο όμορφες μέρες, δεν τις ζήσαμε ακόμα. Κι ό,τι πιο όμορφο είχαμε να πούμε, δεν το 'χουμε ακόμα πει!» And the rest is history...

υπέροχα πλάσματα 607

υπέροχα πλάσματα 607

Λίγο αργότερα, το επεισόδιο ασχολείται με τα... κινηματογραφικά (λεπτό 37.43): ο μπαμπάς της Νεφέλης - Φαίδρας Δρούκα είναι ο ιδιοκτήτης παλιού κινηματογράφου (το Παλάς στο Παγκράτι απ' έξω, αλλά... το Αστυ μέσα!) και πρόκειται να το πουλήσει, μια και δεν έχει πια έσοδα. Ομως η παρέα αποφασίζει να βοηθήσει και να το κάνει να ξαναγεννηθεί! Και πάλι η αφήγηση του Μητσακίου δίνει το στίγμα: «Για μερικούς από εμάς, η Αριστερά είναι σαν τα παλιά σινεμά. Δεν πολυπηγαίνεις, αλλά δε θες να κλείσουν. Και πάντα ελπίζει ότι, κάποια στιγμή, θα φέρουν μια καινούρια ταινία και θα μαζέψουν όλον τον κόσμο απ' τα multiplex.» Και μαζί μ' αυτό, μια βόλτα με το μηχανάκι στην Αθήνα την ώρα που σουρουπώνει, την ώρα του σινεμά δηλαδή, που περνά κι από το «Αστρον», ακόμα ανοιχτό κι από τον «Απόλλωνα» και το «Αττικόν», ακόμα ολόκληρα και φωτεινά. Κι όλα αυτά, το 2008, πριν από μόλις επτά χρόνια.

Δείτε το επεισόδιο των «Υπέροχων Πλασμάτων» - ή τα αποσπάσματά του - παρακάτω και, γιατί όχι, κανονίστε απόψε να πάτε σινεμά, διαβάζοντας εδώ για όλες τις ταινίες και τις αίθουσες όπου προβάλλονται. Τουλάχιστον γι' αυτό, όλοι μπορούμε να κάνουμε κάτι.