
Η είδηση κυκλοφόρησε χθες το βράδυ, αλλά σύμφωνα με την ανακοίνωση ο Βόλφγκανγκ Πίτερσεν πέθανε στις 12 Αυγούστου, στο σπίτι του στο Λος Αντζελες, από καρκίνο στο πάγκρεας.
Για το «Υποβρύχιο» (Das Boot, 1981) υπήρξε υποψήφιος για δύο Οσκαρ (Σκηνοθεσίας και Διασκευασμένου Σεναρίου), ενώ η ταινία είχε κερδίσει συνολικά 6 υποψηφιότητες. Διεθνώς γνωστός όμως έγινε στο πέρασμά του στο Χόλιγουντ, όπου σκηνοθέτησε μερικούς από τους μεγαλύτερους σταρ σε δυναμικά κι εμπορικά action films όπως τα «Air Force One», «In the Line of Fire», «Outbreak» και «The Perfect Storm», «Troy».
Αυτή ήταν και η υστεροφημία του: μπορούσα να σκηνοθετήσει μεγάλα blockbusters, χωρίς να χάνει ποτέ το focus του στους ήρωές τους, στους χαρακτήρες της ταινίας, στον άνθρωπο.
Γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου του 1941 στο Εμντεν της Γερμανίας. Μεγάλωσε στα σπάργανα του Τρίτου Ράιχ. Και το ήξερε. Η σωτηρία του, όπως ο ίδιος δηλώνει, ήταν οι χολιγουντιανές ταινίες όπου το «Καλό» και το «Κακό» είχαν ξεκάθαρους ηθικούς κώδικες.
Ηξερα πολύ καλά ότι οι δάσκαλοί μου στο σχολείο ήταν Ναζί. Οπότε δεν μπορούσα να ακολουθήσω τις διδαχές τους και να τους θαυμάσω. Μπορούσα όμως να θαυμάσω τον Γκάρι Κούπερ».
Ξεκίνησε την καριέρα του ως σκηνοθέτης στα μέσα της δεκαετίας του 1960 στο γερμανικό θέατρο και την τηλεόραση. Το 1974 πέρασε στο σινεμά με το ντεμπούτο του «Einer von uns beiden» (One or the Other), με το οποίο κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη.
Το «Υποβρύχιο» (Das Boot, 1981) ήταν η πιο ακριβή κινηματογραφική παραγωγή στην μέχρι τότε γερμανική ιστορία: ξοδεύτηκαν 18.5 εκατομμύρια και χρησιμοποιήθηκαν πολλά διαφορετικά υποβρύχια για τις σκηνές αναμέτρησης - σε γυρίσματα που κράτησαν έναν ολόκληρο χρόνο (με διαβόητες συνέπειες στην ψυχική υγεία των ηθοποιών και του συνεργείου).
Η ταινία έγραψε ιστορία, τόσο τεχνικά (η σκηνοθεσία και η διεύθυνση φωτογραφίας στο στενό, εγκλωβιστικό πλαίσιο ενός υποβρυχίου είναι συγκλονιστική), αλλά περισσότερο θεματικά. Μέχρι τότε ποιος μπορούσε να προτείνει μία ταινία ενσυναίσθησης με τους Ναζί στρατιώτες;
«Οταν η ταινία έκανα πρεμιέρα στην Αμερική, η πρώτη αντίδραση του κοινού στην αρχική κάρτα που έγραφε "Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο 40.000 Γερμανοί υπηρέτησαν σε υποβρύχια. Πέθαναν οι 30.000" ήταν να ξεσπάσουν σε χειροκροτήματα και επευφημίες. Οταν τέλειωσε όμως η ταινία, σηκώθηκαν όρθιοι και χειροκροτούσαν συγκινημένοι. Ο πόλεμος είναι πόλεμος. Και έχει θύματα νέους ανθρώπους, από όποια πλευρά κι αν το δεις...»