Buzz

Τι είναι αυτό που η πλειονότητα των straight ανδρών δεν αντιλήφθηκε για το «American Psycho» σύμφωνα με τη Μαίρη Χάρον;

στα 10

25 χρόνια μετά την πρώτη του προβολή, το φιλμ συνώνυμο της αποκαθήλωσης του αρχετυπικού white-straight-male προτύπου συνεχίζει να εγείρει ερωτήματα. Και μάλλον όχι για τους λόγους που θα περίμενε κανείς.

Τι είναι αυτό που η πλειονότητα των straight ανδρών δεν αντιλήφθηκε για το «American Psycho» σύμφωνα με τη Μαίρη Χάρον;

To «American Psycho» είναι μία από εκείνες τις ταινίες που έχουν αφήσει τη δική τους παρακαταθήκη, συνεχίζοντας να παραμένει το ίδιο - αν όχι περισσότερο - δημοφιλές από την εποχή που κυκλοφόρησε. Μιλώντας πρόσφατα στο Letterboxd Journal, η σκηνοθέτιδά του, Μαίρη Χάρον, εξέφρασε τόσο την έκπληξη, όσο και τον εκνευρισμό της για το πώς η ταινία έχει μετεξελιχθεί σε απόλυτο πρότυπο στα μάτια του λάθος κοινού.

Διαβάστε ακόμη: Η «Χιονάτη» της Disney απαγορεύτηκε στον Λίβανο

«Δεν νομίζω ότι εγώ και η Γκουίνεβιρ Τέρνερ περιμέναμε ποτέ ότι η ταινία θα αγκαλιαστεί από τους “Wall Street Bros”. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός μας», εξήγησε, διευκρινίζοντας συγχρόνως το αυτονόητο: «Ο Κρίστιαν Μπέιλ ξεκάθαρα τους σατιρίζει. Κι όμως, κάποιοι τον παίρνουν στα σοβαρά [...] Ηταν, για μένα και τη Γκουίνεβιρ, μία σάτιρα της αρρενωπότητας από την οπτική ενός γκέι άντρα. Ο Μπρετ Ιστον Ελις, ως γκέι συγγραφέας, μπορούσε να δει τις ομοερωτικές τελετουργίες αυτών των αντρών, στη Γουόλ Στριτ, στα γυμναστήρια, παντού [...] Η ταινία μιλούσε επίσης για μία σαθρή κοινωνία. Και τώρα, 25 χρόνια αργότερα, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Οι πλούσιοι είναι πλουσιότεροι, οι φτωχοί φτωχότεροι. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα βλέπαμε τον ρατσισμό και τη λευκή υπεροχή να βρίσκονται σε τέτοια έξαρση, αλλά εδώ είμαστε», συμπλήρωσε στα όσα ανέφερε.

American Psycho H Χάρον στα γυρίσματα της ταινίας, 1999

Πράγματι, το φαινόμενο της αντιμετώπισης του Πάτρικ Μπέιτμαν ως «πρότυπο alpha male» στα social media και ειδικότερα σε κύκλους νεο-αρρενωπότητας (sigma males) είναι πέρα για πέρα υπαρκτό - και σαφώς ανησυχητικό, αποτελώντας παράλληλα ένα σημείο αναφοράς για τον τρόπο που πλέον τείνει να καταναλώνεται η μαζική κουλτούρα από υπο-ομάδες που συσπειρώνονται (ιντερνετικά και μη) γύρω από ακραίες θέσεις, εξαπολύοντας συστηματικά ρητορική μίσους (και όχι μόνο). Παρ' όλ' αυτά, μέσα από την επερχόμενη διασκευή που ετοιμάζει ο Λούκα Γκουαντανίνο, ίσως το «American Psycho» αντιμετωπιστεί εκ νέου ως αυτό που ανέκαθεν ήταν στην πραγματικότητα: ένα προϊόν κριτικής και αποδόμησης της Αμερικανικότητας και των (παθογενών) προεκτάσεών της.