«Η προσπάθεια για να προσευχηθεί κανείς αποτελεί από μόνη της προσευχή» αναφέρει κάποια στιγμή στην ταινία ο μελαγχολικός επίσκοπος του Ιθαν Χοκ, ανάμεσα στις προσωπικές καταγραφές του και τις (σαν βγαλμένες από b-movie) εξομολογήσεις του.
Εντελώς αναλογικά, η προσπάθεια του Πολ Σρέιντερ να αφηγηθεί μια ιστορία προσωπικής κρίσης οδηγεί σε μια ταινία που φαίνεται να μοιράζεται και η ίδια μια κρίση ταυτότητας, παραμένοντας γοητευτικά μετέωρη ανάμεσα στην pulp αισθητική και την αυστηρότητα του arthouse σινεμά. Με σχεδόν καθολική απουσία μουσικής (με εξαίρεση έναν απειλητικό βόμβο που φέρνει έντονα στο μυαλό τον δρόμο που ακολούθησε στη νέα σεζόν του «Twin Peaks» ο Ντέιβιντ Λιντς) και με το λεγόμενο ακαδημαϊκό ratio στην οθόνη να ενισχύει την έτσι κι αλλιώς διακριτή γεωμετρία των κάδρων, το «First Reformed» αποτελεί, πέρα από την διαθήκη του ήρωά του, και τη διαθήκη του ίδιου του δημιουργού, κάνοντας φανερά τόσο τα δυνατά του σημεία, όσο και τις αδυναμίες του.
Γιατί στην ιστορία ενός επισκόπου που διακατέχεται από ενοχές για τον θάνατο του γιου του και προσπαθεί να βρει καταφύγιο σε δραστικές μεθόδους αντίδρασης από άλλες θρησκείες, γίνονται εμφανείς και ο ατελής σκοτεινός ήρωας που παλεύει με την ηθική του, και η υποβόσκουσα exploitation αίσθηση που κάνει εκπλήξεις στις λεπτομέρειες (ειδικά λίγο πριν το φινάλε) και ένα όχι απόλυτα προφανές καταδικασμένο ρομάντζο (το οποίο προσφέρει την ταινία και την καλύτερη – και απρόσμενη – σκηνή της) και μια grindhouse υπερβολή που δεν περιορίζεται στις πιθανές δράσεις του επίσκοπου Τόλερ, ο οποίος δίνει μια νέα διάσταση στην θεωρία του όπλου (ή μήπως θα έπρεπε να πούμε «εκρηκτικού γιλέκου»;) του Τσέχοφ. Ακόμα και η περιβαλλοντική ακτιβιστική υποπλοκή της ταινίας με τον τρόπο της συμβάλλει στο χτίσιμο αυτής της πολυσυλλεκτικής αφήγησης, που συνειδητά παραμένει μέχρι το τέλος καρφωμένη στο έδαφος, ρίχνοντας το μαύρο σε μία στιγμή που προκαλεί τον θεατή να αναρωτηθεί αν αυτό είναι όντως το τέλος. Θα τολμούσε να πει κανείς ότι το «First Reformed» είναι ο φόρος τιμής του Σρέιντερ στο «Ημερολόγιο ενός Εφημέριου» του Ρομπέρ Μπρεσόν, με όλη την αυθάδεια, το θράσος και το εξαιρετικό ενδιαφέρον που κρύβει από την φύση της μια τέτοια σύγκριση.
Είναι κρίμα που αυτή η εκκεντρική και σίγουρα ξεχωριστή αφήγηση αυτοπεριορίζεται από γενικότητες που έχουν να κάνουν κυρίως με τις περιφερειακές υποπλοκές, θυσιάζοντας την αυστηρή ματιά της σε χαρακτήρες που φαντάζουν μονοδιάστατοι μπροστά στην πολυπλοκότητα του επίσκοπου Τόλερ. Μόνο εκείνος αποτελεί κλασικό ήρωα του Σρέιντερ, εμμονικό, βασανισμένο και καταδικασμένο σε μια αιώνια εσωτερική μάχη. Ο Σρέιντερ σχεδόν ποτέ δεν παραδίδεται στην ένταση που κρύβει η ιστορία του, ο Ιθαν Χοκ όμως καταφέρνει να δημιουργήσει έναν ατελή χαρακτήρα, που αποτελεί θύμα των δαιμόνων όσο βρίσκεται σε μόνιμη αναζήτηση όχι της κατάλληλης προσευχής αλλά της σωτηρίας του εαυτού του. Απλά, όπως και στην περίπτωση του ήρωά του, είναι δύσκολο να ανακαλύψει κανείς τι πραγματικά είναι το «First Reformed», καθώς δεν προσφέρει ούτε εύκολες διαδρομές αλλά ούτε και σαφείς απαντήσεις.
Περισσότερο Φεστιβάλ Βενετίας:
- Βενετία 2017: Αποκρυπτογραφώντας το αινιγματικό σύμπαν του «Zama» της Λουκρέσια Μαρτέλ
- Βενετία 2017: Η Ανέτ Μπένινγκ έχει να πει κάτι για την απουσία γυναικών δημιουργών από τη Μόστρα
- Βενετία 2017: «Ελπιδοφόρο μήνυμα σ' ένα διχασμένο κόσμο». Αλεξάντερ Πέιν, Ματ Ντέιμον στη συνέντευξη Τύπου του «Downsizing»
- Βενετία 2017: Το «Downsizing» του Αλεξάντερ Πέιν πιστεύει στον άνθρωπο μέχρι το τέλος του κόσμου
- Βενετία 2017: «Δεν φταίμε εμείς!» - Ο Αλμπέρτο Μπαρμπέρα σχολιάζει τη γυναικεία απουσία από το Διαγωνιστικό Τμήμα
- Βενετία 2017: Αυτές είναι οι 20 ταινίες που περιμένουμε σαν τρελοί!
- Venice Sala Web 2017: To Φεστιβάλ Βενετίας στον υπολογιστή σου!
- Αυτές είναι οι 21 ταινίες που διεκδικούν (με αξιώσεις) τον φετινό Χρυσό Λέοντα
- To «Αρια» της Μυρσίνης Αριστείδου κάνει πρεμιέρα στο 74ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας
- Το 74ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας αποκαλύπτει το πρόγραμμά του
- Το «Astrometal» του Ευθύμη Kosemund Σανίδη στο διαγωνιστικό ταινιών μικρού μήκους της Βενετίας
- «8η Ηπειρος»: Πρεμιέρα της νέας ταινίας του Γιώργου Ζώη στους Ορίζοντες της Βενετίας
- Η ελληνική συμπαραγωγή «The Gulf», στην Εβδομάδα Κριτικής του 79ου Φεστιβάλ Βενετίας 2017
- Αυτή είναι η κριτική επιτροπή του 74ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας
- Ο Γιώργος Ζώης στην κριτική επιτροπή «Lion of The Future» του 74ου Διεθνούς Φεστιβάλ Βενετίας
- Τιμητικός Χρυσός Λέοντας για τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και την Τζέιν Φόντα
- Το «Downsizing» του Αλεξάντερ Πέιν θα ανοίξει το 74ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας
- Η «Καταπληκτική Γυναίκα» Ανέτ Μπένινγκ πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής
