- Το μειωμένο budget της φετινής διοργάνωσης ήταν εμφανές στις παράλληλες εκδηλώσεις και τους φιλοξενούμενους συντελεστές ταινιών.
+ Το πρόγραμμα του Διαγωνιστικού Τμήματος, των Ανοιχτών Οριζόντων και οι Ματιές στα Βαλκάνια ήταν το καλύτερο εδώ και χρόνια. Συγκροτημένο, επίκαιρο, έδινε στους θεατές, στο σύνολό του, μια αντιπροσωπευτική εικόνα του τι συμβαίνει τώρα στο σινεμά του κόσμου.
- Οι επώνυμοι προσκεκλημένοι του Φεστιβάλ ήταν λιγότερο εμβληματικές φιγούρες του σινεμά από τα προηγούμενα χρόνια. Η Χάνα Σιγκούλα και το ταμπεραμέντο της έβγαλαν το φίδι από την τρύπα.
+ Η απουσία φλας επέτρεψε σε κοινό και επαγγελματίες να δουν περισσότερες ταινίες.
+ Το πάρτι της Αγοράς, με djs τον Felizol και τον The Boy ήταν απόλαυση, πηγή εξαλλοτήτων και δίοδος για το ομορφότερο ξημέρωμα στον Θερμαϊκό.
- Η Αποθήκη Γ έχει τέτοια διαβολεμένη ζέστη που αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα: ν’ ανοίξουμε κανένα παράθυρο!
+ Το σποτ του Φεστιβάλ, σκηνοθετημένο από τον Γρηγόρη Ρέντη, ήταν όμορφο, ελκυστικό, δημιουργικό κι άνοιγε την όρεξη για ταινίες.
- Οι τελετές Εναρξης και Λήξης ήταν απογοητευτικές: η πρώτη υπερβολικά ασήμαντη (με εξαίρεση την παρουσία της Πηνελόπης Τσιλίκα που το πάλεψε), η δεύτερη υπερβολικά πολιτικάντικη και παρελθοντολάγνα.
+ Οι τουρκικές ταινίες του Φεστιβάλ, τιμώντας τα 100 χρόνια τουρκικού κινηματογράφου, ήταν από τα καλύτερα δείγματα σύγχρονου σινεμά: τόσο το «Sivas» όσο και ο «Αμνός» ξεχώρισαν κι εντυπωσίασαν.
- Αν φέτος γιορτάζουμε τα 100 χρόνια ελληνικού κινηματογράφου, τότε το 2006, στην Τελετή Απονομής των Κρατικών Βραβείων, εκείνη που σκηνοθέτησε ο Αγγελος Φραντζής και παρουσίασε στο Μέγαρο Μουσικής ο Χρήστος Στέργιογλου, τι γιορτάζαμε και μάθαμε, βλέποντας και τα 36 βίντεο του Αγγελου Ρούβα, την ιστορία των (άλλων, μάλλον), 100 χρόνων ελληνικού σινεμά απ’ έξω;
+ Εκτός από τις μεγάλες, πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς που προβλήθηκαν στο Φεστιβάλ, από το «Δυο Μέρες, Μια Νύχτα» των αδελφών Νταρντέν μέχρι το «The Cut» του Φατίχ Ακίν, η διοργάνωση ανέδειξε μικρά διαμάντια, όπως οφείλει ένα Φεστιβάλ που σέβεται το πρόγραμμά του. Κρατήστε το «Μάθημα», τους «Πλευρικούς Ανέμους», το «Modris».
- Αφού ο Δημήτρης Εϊπίδης πάντα επιλέγει προσωπικά το πρόγραμμά του, με τη σφραγίδα της πείρας και της άποψής του, τι τον ανάγκασε να συμπεριλάβει στο Φεστιβάλ μια ταινία σαν τον «Πρόμαχο» και μάλιστα στο τμήμα Ανοιχτοί Ορίζοντες; Του άρεσε;
+ Το τμήμα της Αγοράς του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το Crossroads, τα Works in Progress, οι άνθρωποι από την Ελλάδα και τη διεθνή κινηματογραφική κοινότητα που συναντιούνται εκεί, είναι η μια από τις πιο ζωντανές και χρήσιμες πλευρές της διοργάνωσης, που φέρνει άμεσα και σημαντικά αποτελέσματα για την εξέλιξη του ελληνικού σινεμά.
- Η καθυστέρηση του Κωνσταντίνου Τασούλα ν’ αποφασίσει ποιος θα είναι ο Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου φέρνει φθορά και μιζέρια: το σίριαλ εξελίχθηκε όλες τις μέρες του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, χωρίς κορύφωση, παρά την έλευση της Υφυπουργού Πολιτισμού Αντζελας Γκερέκου τις τελευταίες μέρες, η οποία δεν είπε απολύτως τίποτα σχετικά.
