Σύμφωνα με πληροφορίες το «Springsteen & I» θα φτιαχτεί με παρόμοιο τρόπο με το «Life In A Day» project του Κέβιν ΜακΝτόναλντ: στιγμές, σκηνές, υλικό πολλών ανθρώπων ανά τον κόσμο θα ενωθούν μαζί. Για αυτό και το Αφεντικό χρειάζεται τους φανς του. Αυτούς προσκαλεί ο παραγωγός Ρίντλεϊ Σκοτ και η ομάδα του.
Αλλωστε οι πιστοί κοινωνοί της μουσικής του Μπρους έχουν πολλά κοινά με όσους στοιχειώνει το σινεμά: τα τραγούδια του ...σχεδόν τα βλέπεις. Η βελόνα ακουμπάει στο βινίλιο και ταυτόχρονα ανοίγει το φως μιας φανταστικής οθόνης που κατοικείται από ένα μωσαϊκό χαρακτήρων με ονόματα, παρατσούκλια, ιδιοσυγκρασίες. Μυθικές φιγούρες που αλωνίζουν στο boardwalk του Asbury Park, κρύβονται στις σκιές των Backstreets της Νέας Υόρκης, εγκληματούν και χάνονται στις χωμάτινες στέπες της Νεμπράσκα, μεταννοούν και αναβαπτίζονται σε «ποτάμια». Ονειρεύονται, ερωτεύονται, πληγώνονται, πληγώνουν και πάντα, μα πάντα, πληρώνουν το τίμημα. Η Rosalita, o Jack the Rabbit, ο Little Dynamite και η Sloppy Sue που κάνουν την επανάστασή τους να μοιάζει με ολονύχτιο πάρτυ, η Puerto Rican Jane και ο Spanish Johnny της που περπατάνε μέχρι το ξημέρωμα ψάχνοντας τα χαμένα τους όνειρα, o Billie και η Diamond Jackie που ακούνε τις τζαζίστικες σερενάτες του μεταμεσονύχτιου Μανχάταν, η Madame Marie που ξέρει καλύτερα τις μοίρες των ανθρώπων, κορίτσια που χτενίζονται στα καθρεφτάκια των αυτοκινήτων, αγόρια που περπατάνε με σκληρό ύφος... Ηρωες ή μάλλον αντιήρωες μικρόκοσμων που από μόνοι τους δεν είναι τίποτα το σπουδαίο (όποιος έχει επισκεφτεί το Νιου Τζέρσεϊ.. ξέρει), αλλά κάτω από το ηλεκτρισμένο βλέμμα του παρατηρητή τους γίνονται μαγικοί - λούζονται με τα φώτα του Λούνα Παρκ της προβλήτας, ντύνονται με καλοκαιρινή υγρασία, παίρνουν φωτιά με τα πυροτεχνήματα της 4ης Ιουλίου και πλημμυρίζουν με επικές μουσικές. Γιατί το «σάουντρακ» κάθε τέτοιας «ταινίας» είναι υπερπαραγωγή. Εισαγωγές με υποβλητικό πιάνο που περνάει από την κλασσική μουσική στην τζαζ και καταλήγει σε μπαλάντα, στοιχειωμένα πλήκτρα, ταξιδιάρικα σαξόφωνα, τσιτωμένες χορδές και μια φωνή που συνήθως επιλέγει να ... ψιθυρίσει τις ιστορίες της. Να σκύψει στο αυτί σου και να στις διηγηθεί προσωπικά.
Γιατί μπορεί η μεγάλη οθόνη των τραγουδιών του να είναι αυτή που τραβάει αρχικά την προσοχή, αλλά κάτι άλλο κρατάει τους οπαδούς του Αφεντικού πιστούς για πάνω από τρεις δεκαετίες. Κάτι άλλο μας κρατάει δεμένους χωρίς ζώνη ασφαλείας σε αυτό το αμάξι που τρέχει σ' ένα Thunder Road χωρίς ορατό ορίζοντα. Και αυτό το «άλλο» το βρίσκει κανείς όταν χαμηλώσουν τα φώτα, αποχωρήσουν οι δευτεροχαρακτήρες και μείνουν ... οι τέσσερίς τους: ο Μπρους, το κορίτσι, όσα τους τρομάζουν και όσα ονειρεύονται. Γιατί πάντα υπάρχει ένα αμάξι να συμβολίζει το όνειρο. Γιατί πάντα υπάρχει ένα κορίτσι. Μία Sandy που αποχαιρετά μαζί με την εφηβεία του, μία Wendy που πρέπει να πείσει ότι «έχουν γεννηθεί για να τρέχουν», και πάνω από όλες, μία Mary. Η Mary με τα θλιμένα μάτια, η Mary που δεν πείθεται να κατέβει από το μπαλκόνι και την ασφάλεια της μοναξιάς της, η Mary που τρομάζει να ονειρευτεί.
Η αμεσότητα του Σπρίνγκστιν στο να αποδίδει απλά τα πιο σύνθετα αυτού του κόσμου είναι αυτή που τον κάνει "Μπρους" στους περισσότερους από τους φανς του. Μπορεί ο Ντίλαν να είναι ο μεγαλύτερος ποιητής του ροκ, μπορεί ο Μόρισον να έχει μείνει ως ο μεγαλύτερος επαναστάτης. Ο Μπρους όμως έχει κάτι που δεν έχει κανένας άλλος: σου λέει τις πιο σοφές αλήθειες με το ύφος του αγοριού της διπλανής πόρτας με το οποίο μοιράζεσαι μια μπύρα και μιλάτε για τα κορίτσια σας. Ο ίδιος έχει διηγηθεί, συγγράψει, συνθέσει και ξορκίσει (;) όλα αυτά που τον πονάνε. Τι σημαίνει να είσαι άντρας, γιος (γνωστή η προβληματική σχέση με τον πατέρα του), εραστής, σύζυγος, πολίτης, επαναστάτης, νέος, όχι τόσο νέος, συμβιβασμένος, ηττημένος, αθεράπευτα ρομαντικός, πεισμωμένα ονειροπόλος. Ετσι ξορκίζει όσα πονάνε και εμάς.
Αν ανήκετε λοιπόν και εσείς στους tramps who were Born to Run, φτιάξτε ένα μικρό φιλμάκι για τον Μπρους Σπρίνγκστιν - τι σημαίνει για εσάς, πόσα χρόνια ακούτε, πώς παρεμβάλλεται η μουσική του στη ζωή σας, τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στην κοινότητα των bloodbrothers σε όλο τον κόσμο; Ακατέργαστο υλικό από συναυλίες, ουρές για το pit, στιγμές που μοιραστήκατε με τους συνοδοιπόρους σας στις παγκόσμιες περιοδείες, όλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Το θέμα είναι ελεύθερο κι ο καθένας μπορεί να αυτοσχεδιάσει - πάντα με αφορμή τον Αμερικανό ρόκερ.
Μετά θα αναλάβει ο Ρίντλεϊ Σκοτ και οι συνεργάτες του: οι Ridley Scott Associates μαζί με τους Black Dog Films και Scott Free London θα ενώσουν τα καλύτερα φιλμάκια σ' ένα ενιαίο ντοκιμαντέρ.
Σκηνοθέτης θα αναλάβει ο Μπέιλι Γουόλ, ο οποίος αποκαλεί το «Springsteen & I»: «μία ανοιχτή πρόσκληση στον κόσμο του Μπρους να μοιραστούν ιστορίες που θα τιμήσουν έναν από τους μεγαλύτερους μουσικούς της γενιάς μας»
«Ψάχνουμε για μία ποικιλία αντιδράσεων και ιστοριών, αποτυπωμένων με τον πιο συναρπαστικό τρόπο που μπορεί ο καθένας να σκεφτεί - είτε είσαι hardcore Tramp από το 1973, ή ξεκίνησες να ακούς τα τραγούδια του σήμερα για πρώτη φορά! Αν οι γονείς σου, ο μεγάλος σου αδελφός, ένας γείτονας ή ένας συνάδελφος έχει μία ενδιαφέρουσα ιστορία για τον Μπρους, θέλουμε να την ακούσουμε. Αν δεν ξέρεις να χρησιμοποιείς την κάμερα, ή δεν είσαι σίγουρος πώς θα μπορούσες να αφηγηθείς κινηματογραφικά, πες το μας και θα σου βρούμε εμείς τον τρόπο!»
Η πρεμιέρα του «Springsteen & I» έχει προγραμματιστεί για το 2013.
Nα προσθέσουμε ότι οι «άνθρωποι του Μπρους» έχουν ήδη έτοιμο ένα ντοκιμαντέρ γυρισμένο κατά τη διάρκεια της Working on a Dream περιοδείας το 2009, σε σκηνοθεσία και παραγωγή Γάλλων οπαδών και με μαρτυρίες από φανς από όλο τον κόσμο. Τίτλος: «People of Bruce».
Δείτε ένα στιγμιότυπο από live εκτέλεση του «The Wrestler» του κομματιού που κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα ντύνοντας το μουσικό θέμα της ομώνυμης ταινίας του Ντάρεν Αρονόφσκι με πρωταγωνιστή τον Μίκι Ρουρκ.
