Buzz

«Η αλήθεια κρέμεται από μια λεπτή κλωστή»: Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ γράφει για το Watergate του Ντόναλντ Τραμπ

στα 10

Σε άρθρο του στη The Washington Post, o πάντα πολιτικοποιημένος Ρόμπερτ Ρέντφορντ προειδοποιεί πως η Ιστορία μπορεί να επαναληφθεί.

«Η αλήθεια κρέμεται από μια λεπτή κλωστή»: Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ γράφει για το Watergate του Ντόναλντ Τραμπ

Με αφορμή την... επέτειο του σκανδάλου που έριξε τον Νίξον, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ αναζητά (μάταια) την αλήθεια στη διακυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ σε άρθρο του στη The Washington Post, εκεί όπου έγινε η αποκάλυψη του «Watergate» πριν από 45 χρόνια.

Διαβάστε τους σημαντικότερους σταθμούς στην καριέρα του Ρόμπερτ Ρέντφορντ

All the President's Men O Ρόμπερτ Ρέντφορντ και ο Ντάστιν Χόφμαν στα γυρίσματα του «Ολοι οι Ανθρωποι του Προέδρου»


Τον Ιούλιο του 1972 ήμουν σε ένα τρένο που διέσχιζε τη Φλόριντα, για την προώθηση της ταινίας «Ο Υποψήφιος». Μαζί μου ήταν δημοσιογράφοι του καλλιτεχνικού και του πολιτικού ρεπορτάζ και τους άκουσα να κουτσομπολεύουν για μια διάρρηξη στα γραφεία της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος στο συγκρότημα Γουότεργκεϊτ της Ουασινγκτον. Η ιστορία έγινε θέμα από δύο νεαρούς ρεπόρτερ της The Washington Post, τον Μπομπ Γούντγουορντ και τον Καρλ Μπερνστάιν,

Οι ρεπόρτερ ήταν στην αφετηρία μιας έρευνας που θα γινόταν γνωστή ως «Watergate», το μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο στη σύγχρονη ιστορία της Αμερικής. Αλλά στην εποχή του δεν ήταν παρά μερικά μικρά άρθρα για μια διάρρηξη.

Οσο περνούσε ο καιρός, η ιστορία τους με συνάρπαζε όλο και πιο πολύ. Και έμοιαζε ότι θα κάνει μια καλή ταινία - δύο σκληρά εργαζόμενοι δημοσιογράφοι που προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν την αλήθεια. Η πρωταρχική μου ιδέα ήταν να κάνω μια ταινία για δύο ρεπόρτερ, για τη σημασία της δημοσιογραφίας και την ελευθερία του Τύπου. Μόνο αργότερα ανακαλύφθηκε το πραγματικό βάθος του σκανδάλου «Watergate».

Προσπάθησα να έρθω σε επαφή με τους Γούντγουορντ και Μπερνστάιν.

Δεν πήγε καλά. Στην αρχή, αρνήθηκαν να μου μιλήσουν, από φόβο μήπως τους είχαν στήσει παγίδα από το γραφείο του Νίξον. Τελικά μιλήσαμε και κάναμε μια τιανία για την ιστορία τους: το «Ολοι οι Ανθρωποι του Προέδρου».

Διαβάστε ακόμη: Οταν ο Ντόναλντ Τραμπ ζήτησε σε ραντεβού την Εμα Τόμσον (κι έφαγε άκυρο)

All the President's Men O Αλαν Τζ. Πάκουλα μαζί με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ στα γυρίσματα του «Ολοι οι Ανρθωποι του Προέδρου»

Φέτος είναι τα 45 χρόνια από το σκάνδαλο «Watergate». Εξαιτίας του ρόλου μου στην ταινία, κάποιοι με ρωτούν για τις ομοιότητες ανάμεσα στις καταστάσεις του 1972 και στο 2017.

Υπάρχουν πολλές. Η μεγαλύτερη είναι η σημασία των ελεύθερων και ανεξάρτητων μέσων μαζικής ενημέρωσης στην υπεράσπιση της δημοκρατίας μας.

Οταν ο Πρόεδρος Τραμπ μιλάει για έναν «ανοιχτό πόλεμο» με τα ΜΜΕ, συμπεριλαμβάνει τους δημοσιογράφους «ανάμεσα στα πιο ανειλικρινή πλάσματα στη Γη» και γράφει στο λογαριασμό του στο Twitter πως είναι «οι εχθροί του αμερικανικού λαού», η γλώσσα του ανεβάζει τις ψευδείς κατηγορίες της διακυβέρνσηςη Νίξον για «πλαστή και «ευτελή» δημοσιογραφία σε νέα επικίνδυνα ύψη.

Η σοβαρή και και η ακριβής δημοσιογραφία υπερασπίζεται τη δημοκρατία. Είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά όπλα που έχουμε για να περιορίζουμε τους άπληστους για εξουσία. Ελεγα πάντοτε πως το «Ολοι οι Ανθρωποι του Προέδρου» είναι μια βίαιη ταινία. Δεν εκπυρσοκροτούν σφαίρες, αλλά οι λέξεις χρησιμοποιούνται ως όπλα.

Διαβάστε ακόμη: Στον «Bond 25», ο (ας πούμε) Ντάνιελ Κρεγκ θα σώσει τον κόσμο. Από τον Ντόναλντ Τραμπ

All the President's Men O Ντάστιν Χόφμαν και ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ στα γυρίσματα του «Ολοι οι Ανρθωποι του Προέδρου»

Στην πραγματικότητα, ήταν πολύ δύσκολο να κάνω τους παραγωγούς να ενδιαφερθουν για το «Ολοι οι Ανθρωποι του Προέδρου». Οι εφημερίδες, οι γραφομηχανές, η δημοσιογραφία - δεν έχει δράμα εδώ, έλεγαν. Δεν το έβλεπα έτσι. Για μένα ήταν η ιστορία δύο δημοσιογράφων που έκαναν τα πάντα για να φτάσουν στην αλήθεια. Αυτή ήταν η ταινία, αλλά το αληθινό σκάνδαλο δεν περιλάμβανε μόνο δύο ανθρώπους, αλλά μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων που ακολουθούσαν τις συνειδήσεις τους. Ο σύμβουλος του Προέδρου Νίξον, Τζον Ντιν, η μαρτυρία του οποίου ξεκίνησε τις καταθέσεις του Κογκρέσσου, οι δικηγόροι Ελιοτ Ρίτσαρντσον και Γουίλιαμ Ρούκελσχαους που πρότιμησαν να παραιτηθούν και οι δύο παρά να ακολουθήσουν τη διαταγή του Νίξον και να απολύσουν τον Κατήγορο Αρτσιμπαλντ Κοξ και περισσότερο απ' όλους μέλη του Κογκρέσου και από την πλευρά των Δημοκρατικών και από την πλευρά των Ρεπουμπλικάνων.

Ο Νίξον παραιτήθηκε επειδή η επιτροπή για το «Watergate» - με μέλη και από τους Δημοκρατικούς και από τους Ρεπουμπλικάνους - έκανε τη δουλειά της. Είναι εύκολο να σκέφτεσαι σήμερα το «Watergate» ως μεμονωμένο γεγονός. Δεν ήταν. Ηταν μια ιστορία που ξετυλίχθηκε μέσα σε 26 μήνες και απαίτησε πολλές πράξεις ηρωισμού και ειλικρίνιας από πολλούς Αμερικάνους σε όλο το φάσμα της πολιτικής ζωής.

Το σύστημα δούλεψε. Οι έλεγχοι και οι ισορροπίες του Συντάγματος ήταν σχεδιασμένες για να λειτουργήσουν ακόμη και στην πιο μεγάλη δοκιμασία. Θα το έκαναν και σήμερα; Που μας φέρνει στο άλλο μισό της ερώτησης. Τι είναι διαφορετικό σήμερα;

All the President's Men Σκηνή από το «Ολοι οι Ανθρωποι του Προέδρου»

Πολλά. Η χώρα μας είναι διχασμένη και η αλήθεια κρέμεται από μια λεπτή κλωστή.

Υπήρχε μια εποχή κατά τη διάρκεια των περιόδων εθνικής κρίσης όπου οι πολιτικοί και των δύο πλευρών έβαζαν στην άκρη τις διαφωνίες τους για να αποκαλύψουν την αλήθεια. Υπήρχε μια εποχή όπου οι Δημοκρατικοί με τους Ρεπουμπλικάνους ένωσαν δυνάμεις για να οδηγήσουν με ειρηνικό τρόπο σε τέλος μια διεφθαρμένη και εγκληματική Προεδρία. Υπήρχε μια εποχή όπου μέλη του Κογκρέσου έβαζαν την υπεράσπιση της δημοκρατίας πάνω από τα κόμματα για το κοινό καλό. Υπήρχε μια εποχή.

Τώρα είναι μια διαφορετική εποχή. Αν έχουμε ένα ακόμη «Watergate», θα το αποκαλύψουμε; Σε μια ανακοινωσή του, το Μάιο του 1973, ο Τζον Ντιν μίλησε για προσπάθειες να διαψεύσουν την κατάθεσή του με το να διαψεύσουν τον ίδιο. Είναι θρυλική η δήλωσή του: «Η αλήθεια πάντα λάμπει».

Είμαι ανήσυχος για τις πιθανότητες που έχει να συμβεί αυτό στις μέρες μας.


Ακούστε εδώ τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ να διαβάζει το άρθρό του:


Διαβάστε τους σημαντικότερους σταθμούς στην καριέρα του Ρόμπερτ Ρέντφορντ