«Σιχάθηκα τη θάλασσα, τον ήλιο, την άμμο! Σιχάθηκα να τρώω από κονσέρβες! Σιχάθηκα να φοράω συνέχεια το ίδιο φόρεμα! Θέλω να φύγω από εδώ. Θέλω να ζήσω. Ελα. Παίξαμε αρκετά τον Ιούλιο Βερν. Ας επιστρέψουμε στο αστυνομικό μας μυθιστόρημα, με τα γρήγορα αυτοκίνητα, τα όπλα και τα night clubs».
Το αιώνιο καλοκαίρι του «Τρελού Πιερό» κλείνει μισό αιώνα ζωής. Αν κάθε φορά που το ξανασυναντάς μοιάζει πιο σημερινό από ποτέ αυτό οφείλεται σε αυτή τη διάχυτη αίσθηση ελευθερίας, με την οποία ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ θέλησε εξαρχής να προικίσει τους ηρωές του, σε ένα road movie που πριν από τους δρόμους της Γαλλίας τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στη λεωφόρο της ποπ κουλτούρας για να συναντήσει το σινεμά, τον Τζέιμς Τζόις και την απέραντη γοητεία της americana.
Διαβάστε και δείτε ακόμη: Καλοκαιρινές σκηνές για πάντα #1 / «Ο Τρελός Πιερό» του Ζαν-Λικ Γκοντάρ
Με αφορμή τα 50 χρόνια της ταινίας που βγήκε στις αίθουσες το 1965, μια αποκατεστημένη κόπια κυκλοφορεί ελεύθερη (με πρώτες προβολές στο Film Forum το Δεκέμβριο), σαν υπενθύμιση για μια στιγμή που το σινεμά υπήρξε την ίδια στιγμή κλασικό και μοντέρνο - για πάντα.
Δείτε εδώ το τρέιλερ της αποκατεστημένης κόπιας του «Τρελού Πιερό»:
Διαβάστε ακόμη:
