Ξεκίνησε σαν ποιητής κάτι που δεν είναι δύσκολο να αντιληφθείς αν έχεις δει κάποια από τις ταινίες του Μικελάντζελο Αντονιόνι στις οποίες υπέγραψε τα σενάρια. Η «Περιπέτεια», η «Εκλειψη», η «Νύχτα», οφείλουν εξίσου το ύφος τους στην ματιά του Αντονιόνι, όσο και στις ιδέες του Γκουέρα.
Συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του Ιταλικού σινεμά: τον Φελίνι, τον Φραντσέσκο Ρόσι, τους αδελφούς Ταβιάνι, αλλά και με δημιουργούς σαν τον Αντρέι Ταρκόφσκι στη «Νοσταλγία».
Με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο δούλεψαν πρώτη φορά μαζί, στο «Ταξίδι στα Κύθηρα» αλλά η συνεργασία τους συνεχίστηκε στο «Μια αιωνιότητα και μια Ημέρα», στο «Βλέμμα του Οδυσσέα», στον «Μελισσοκόμο», στο «Τοπίο στην ομίχλη», στο «Μετέωρο Bήμα του πελαργού», στην «Τριλογία: Το Λιβάδι που Δακρύζει» και στη «Σκόνη του Χρόνου».
Για το «Ταξίδι στα Κϋθηρα» είχε κερδίσει το βραβείο σεναρίου στις Κάννες (μαζί με τον Αγγελόπουλο και τον Θανάση Βαλτινό) ενώ ήταν τρεις φορές υποψήφιος για Οσκαρ σεναρίου για το «Casanova 70» του Μάριο Μονιτσέλι, για το «Blow-Up» του Αντονιόνι και το «Αμαρκορντ» του Φελίνι.
