Ο Πολ Σάντμπερι, ο οποίος σήμερα είναι 62 ετών, καθώς μεγάλωνε στην περιοχή Gerard Gardens, ονειρευόταν να γίνει ο Στίβεν Σπίλμπεργκ του Λίβερπουλ.
Ωστόσο μερικά ατυχή γεγονότα τον οδήγησαν να απομακρυνθεί από το όνειρό του.
Μετά το θάνατο του πατέρα του, ο Σάντμπερι άφησε στην άκρη την ταινία κουνγκ-φου «The Big Boss», για την οποία αντλούσε έμπνευση από τον Μπρους Λι, και μαζί με αυτή άφησε στην άκρη και μια Super-8 κάμερα και το όνειρό του.
Σαράντα επτά χρόνια αργότερα, παρουσίασε την ταινία ολοκληρωμένη στο Μουσείο του Λίβερπουλ. Για την ταινία που του είχε μείνει απωθημένο επανένωσε το επιζών πρωταγωνιστικό καστ, καταφέρνοντας να ολοκληρώσει τα γυρίσματα της τα οποία αρχικά είχε ξεκινήσει με μια κάμερα Super-8, την οποία αγόρασε για 7,50 λίρες το καλοκαίρι του 1976.
Σύμφωνα με άρθρο του BBC, για να καλύψει το κόστος των 3,50 λιρών που κόστιζε ένα φιλμ που χρειαζόταν για την πραγματοποίηση της επόμενης παραγωγής τους, ο έφηβος τότε Πολ χρέωνε τους φίλους του 10 πένες για να παρακολουθήσουν τις ταινίες του, οι οποίες ήταν εμπνευσμένες από τις μεγάλες και επιτυχημένες ταινίες δράσης της εποχής, όταν οι γονείς του έλειπαν Σάββατο βράδυ από το σπίτι.
Μέσω των γυρισμάτων, θυμήθηκε ξανά αυτά τα χρόνια της εφηβικής του ανεμελιάς, όταν με τους φίλους του ζούσανε ακόμα σε απόσταση αναπνοής και περνούσαν την κάθε τους ημέρα μαζί.
Οταν άκουσε ότι ένας από τους αρχικούς ηθοποιούς του «The Big Boss», ο Ιαν Σάλιερι, επέστρεφε από την Αυστραλία για να επισκεφτεί την οικογένειά του, ο Πολ αποφάσισε να ξανά σμίξει το καστ για να ολοκληρώσουν αυτό που είχαν ξεκινήσει πριν από τόσα χρόνια όλοι μαζί.
Οι Ιαν, Πολ Μπίρτσαλ και Τζον Τάισον συναντήθηκαν ξανά με τον Πολ και τον γιο του, Τζον, για τις τελευταίες σκηνές της ταινίας.
Ενας εκ των φίλων, ο Τόνι Γκάντι, που είχε συμμετάσχει στα αρχικά γυρίσματα, έφυγε από τη ζωή το 2020.«Είναι τόσο κρίμα που ο Τόνι δεν είναι πια μαζί μας. Ηταν ένας από τους πρωτεργάτες της ταινίας», είπε ο Πολ.
Οι νέες σκηνές γυρίστηκαν κοντά στην κατεδαφισμένη πλέον αερογέφυρα της Churchill Way στο κέντρο του Λίβερπουλ, στο σημείο μηδέν δηλαδή απ’ όπου είχαν ξεκινήσει τα γυρίσματα της ταινίας 47 χρόνια πριν.
Ο Πολ είπε: «Ηταν σαν να ήμασταν ξανά 14 χρονών, λες και τα χρόνια δεν είχαν περάσει».Συνέχισε λέγοντας: «Γελάσαμε τόσο πολύ, οι σκηνές μάχης ήταν απαράδεκτες. Τέσσερις γέροι να παλεύουν… ήταν τρομερά κωμικό».
Ο Πολ μπορεί να μην κατάφερε ποτέ να εργαστεί σε ταινία του Χόλιγουντ και αντ’ αυτού να έκανε καριέρα στον τραπεζικό τομέα, αλλά κατάφερε να εκπληρώσει ένα από τα όνειρα του, όπως είπε, το οποίο ήταν να δει το πλέον ολοκληρωμένο «The Big Boss» να κάνει πρεμιέρα.
Ο Πολ χαρακτήρισε τον εαυτό του «ερασιτέχνη κινηματογραφιστή», έχοντας παράγει μερικά ντοκιμαντέρ κατά το πέρασμα των χρόνων. Ενα από αυτά, το «Gardens of Stone», το οποίο πραγματεύεται την κοινωνική στέγαση αναφερόμενη μάλιστα στην περιοχή Gerard Gardens όπου ο ίδιος μεγάλωσε, προβλήθηκε επίσης στο Μουσείο του Λίβερπουλ στον εορτασμό των 20 χρόνων από την παραγωγή του.
Διαβάστε επίσης: Κεν Τζέικομπς: Φτιάχνοντας αμερικάνικα όνειρα και εφιάλτες με υλικό το ίδιο το σινεμά