Το «As I Lay Dying», ένα από τα πιο γνωστά βιβλία του Γουίλιαμ Φόκνερ, αφηγείται την ιστορία μιας υπερβολικά φτωχής αγροτικής οικογένειας στην Αμερική των αρχών του 20ου αιώνα. Οταν η μητέρα της οικογένειας πεθαίνει, όλοι μαζί θα ταξιδέψουν για δυο μέρες με το φέρετρό της στο κάρο και το σώμα της να σαπίζει, για να την μεταφέρουν στον τόπο της ταφής της.
Σκληρό και σχεδόν πολιτικό, το βιβλίο του Φοκνερ μιλά για την μοίρα των φτωχών ανθρώπων, για τον ιδρώτα και τον πόνο που έχτισε την Αμερική, αλλά υπονομεύει την τραγωδία με στιγμές μαύρου, σχεδόν μακάβριου χιούμορ. Γραμμένο με έναν νεωτερικό για την εποχή του τρόπο, με την χρήση πολλών αφηγητών (ανάμεσα στους οποίους και την νεκρή μητέρα των ηρώων), και με μια αφήγηση που δεν είναι συχνά γραμμική, είναι αναμφίβολα ένα δύσκολο να μεταφερθεί στο σινεμά βιβλίο.
Ο Φράνκο προσπαθεί στην ταινία του να αγκαλιάσει αυτά ακριβώς τα «εμπόδια» που το βιβλίο εμπεριέχει, αποφασίζοντας να το κινηματογραφήσει με την συχνή χρήση split screen που χωρίζει την οθόνη στη μέση και δίνει σε κάθε κομμάτι της είτε δυο διαφορετικές οπτικές της ίδιας σκηνής είτε δυο διαφορετικές σκηνές που τρέχουν ταυτόχρονα στην οθόνη.
Ομως αν στη θεωρία κάτι τέτοιο ακούγεται ενδιαφέρον, στην πράξη είναι ένα εύρημα που μοιάζει τετριμμένο, άνευ οποιασδήποτε χρηστικής αξίας, κενό νοήματος. Οπως και η συχνή χρήση ενός δίχως νόημα slow motion, ή η απαγγελία από τους ηθοποιούς ολόκληρων αποσπασμάτων από το βιβλίο.
Ολα τα παραπάνω υπονομεύουν την απόπειρα του Φράνκο να κάνει μια ενδιαφέρουσα μεταφορά, ακόμη κι αν κατά στιγμές το φιλμ πετυχαίνει να αποδώσει την ατμόσφαιρα της εποχής, την κατάσταση της οικογένειας, τον κωμικοτραγικό τους δράμα, την απόγνωση της τάξης τους.
Με τους ηθοποιούς να δίνουν ενδιαφέρουσες ερμηνείες (ακόμη κι αν ο ίδιος ο Φράνκο μοιάζει εκτός κλίματος) και την φωτογραφία της Κριστίνα Βόρος να μεταμορφώνει την αμερικάνικη εξοχή σε έναν μυστηριώδη, σκοτεινό αν και λουσμένο στο φως κόσμο, το φιλμ είναι μια ενδιαφέρουσα αποτυχία που σε προκαλεί να σκεφτείς πόσο πιο καλή ταινία θα μπορούσε να είναι, αν ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής της, νοιαζόταν λίγο περισσότερο για το ίδιο το φιλμ και λιγότερο για τις εντυπώσεις που θα δημιουργήσει.
Δείτε το τρέιλερ
Μάθετε τα πάντα για το 66ο Φεστιβάλ Καννών, στο ειδικό τμήμα του Flix.gr που ανανεώνεται συνεχώς.
