Είναι ενδιαφέρον πως ό,τι έχουμε γράψει στο παρελθόν για το «πρόβλημα» με τις υποψηφιότητες της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου εφαρμόζεται αυτούσιο σε κάθε χρονιά - από το μεγάλο άλυτο θέμα των ταινιών που είναι υποψήφιες χωρίς να έχουν βγει στις αίθουσες μέχρι την ψηφοφορία... ονομάτων και όχι καλλιτεχνικής επιτευξης.
Amerika Square του Γιάννη Σακαρίδη
Μια ματιά στις φετινές υποψηφιότητες είναι αρκετή για να παρατηρήσει κανείς πως από τις πέντε ταινίες που είναι υποψήφιες για το μεγάλο Βραβείο της Καλύτερης Ταινίας, για παράδειγμα, μόνο τρεις (ο «Νοτιάς», το «Suntan» και το «Ετερος Εγώ») βγήκαν στις αίθουσες το προηγούμενο διάστημα, ενώ οι άλλες δύο (το «Νήμα» και το «Amerika Square») θα βγουν μετά τα βραβεία, με την ταινία του The Boy να μην έχει ακόμη καθορισμένη ημερομηνία εξόδου.
Ειδικά για το «Νήμα», οι 10 υποψηφιότητες που συγκέντρωσε (οι περισσότερες μετά τις 11 του «Suntan») το έφεραν στο προσκήνιο πιο δυναμικά από κάθε άλλη ταινία της πεντάδας, με την πλειοψηφία ακόμη και των επαγγελματιών του χώρου να αναρωτιούνται «τι είναι το "Νήμα";», καθώς είναι ελάχιστοι όσοι γνωρίζουν την ύπαρξη της ταινίας του The Boy, η οποία έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το Νοέμβριο.
Park της Σοφίας Εξάρχου
Στις αίθουσες δεν έχουν βγει και άλλες ταινίες που είναι υποψήφιες: το «Park» της Σοφίας Εξάρχου (ειναι το μόνο που βγαίνει άμεσα - την Πέμπτη 9 Μαρτίου), το «Πέντρο Νούλα» του Κάρολου Ζωναρά (πρεμιέρα στις Νύχτες Πρεμιέρας), το «Αγόρι στη Γέφυρα» του Πέτρου Χαραλάμπους (πανελλήνια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης). Επίσης είναι υποψήφιες ταινίες που βγήκαν στις αίθουσες πριν από τα... πέρσινά βραβεία της Ακαδημίας (ο «Νοτιάς» του Τάσου Μπουλμέτη που βγήκε στις αίθουσες τον Ιανουάριο του 2016, το «Ξύπνημα της Ανοιξης» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη που βγήκε στις αίθουσες το Φεβρουάριο του 2016). Και επίσης, στη μεγάλη λίστα των ταινιών που κατατέθηκαν για φέτος δεν περιλαμβάνονται όλες οι ταινίες της «σεζόν» - πρόχειρα αναφέρουμε το «Ρισάλτο» του Βασίλη Βαφέα, την «Πόλη της Σιωπής» της Αντζελας Ισμαήλου, το «Μια Ιστορία της Πόλης» της Φωτεινής Σισκοπούλου κ.ά.
Είναι σαφές πως υπάρχει κάποια τρύπα που η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου προσπαθεί κάθε φορά να μην πέσει μέσα, αλλά δεν τα καταφέρνει.
Αυτό εξηγείται απλά, αφού τα Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου αντικατοπτρίζουν τη φάση στην οποία βρίσκεται το ελληνικό σινεμά εδώ και πολλά χρόνια με τα προβλήματα χρηματοδότησης, τις δυσκολίες στη διανομή, την παντελή έλλειψη μιας συντονισμένης προσπάθειας για μια συνολική φροντίδα πάνω στην ετήσια παραγωγή, την προώθησή της στο εξωτερικό, την προώθηση της στο εσωτερικό, την επιθυμία και τη θέληση να ενδιαφερθεί ο κόσμος για τις ελληνικές ταινίες, τη συνεχή δυσλειτουργία του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου που - τι ειρωνία! - αυτές τις μέρες βρίσκεται ξανά στο μάτι του κυκλώνα με σειρά από καταγγελίες για παραβάσεις και εσωτερικές συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων του, παρά τον πολυδιαφημισμένο θρίαμβο του σε όλους τους τομείς της δράσης του.
Πέντρο Νούλα του Κάρολου Ζωναρά
Ναι, είναι λάθος να προτείνονται και να βραβεύονται ταινίες που θα δεν θα δει ποτέ κανείς ή δεν θα έχει την ευκαιρία να δει ποτέ κανείς. Οπως επίσης εναι λάθος να συμμετέχουν σε έναν κοινό διαγωνισμό ταινίες που έχουν βγει στις αίθουσες και ταινίες που δεν έχουν βγει, αφού έτσι μειώνεται κατά πολύ το ενδιαφέρον του κοινού που θα ήταν ωραίο να εμπλέκεται με κάποιον τρόπο στα βραβεία. Είναι λάθος όμως να αποκλειστούν από τη διαδικασία των Βραβείων της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου ταινίες, επειδή δεν βρίσκουν διανομή σε μια χώρα που αυτό το τελευταίο δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.
Περισσότερο ίσως και από το να αυξήσει η Ακαδημία τα μέλη της ώστε να σταματήσει η εύκολη κατηγορία για «πανηγυράκι» των λίγων - συγκεκριμένα πάνω από 300 αυτή τη στιγμή, ίσως θα είχε ενδιαφέρον να δούμε μια πλήρη συντονισμένη ενέργεια από το Υπουργείο, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ετήσια ελληνική παραγωγή.
Το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου δεν πέτυχε στη φετινή του πρεμίερα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, τα Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας αδυνατούν να συγκεντρώσουν το ενδιαφέρον που θα τους αναλογούσαν (όπως και οι παρεμβάσεις της Ακαδημίας αντί να εντείνονται, μάλλον γίνονται ολοένα πιο σπάνιες), το Υπουργείο αλλάζει... Υπουργούς, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου ζει τη μέρα της μαρμότας και οι ελληνικές ταινίες φτάνουν αγκομαχώντας στις αίθουσες - είτε κουβαλούν φιλοδοξίες για εμπορική επιτυχία είτε διεθνείς περγαμηνές.
Πόσο σίγουροι είμαστε, λοιπόν ότι φταίνε πάντα και μόνο οι ταινίες;
Οντως Φιλιούνται; του Γιάννη Κορρέ
Οι αδικίες, οι εκπλήξεις και τα παράδοξα των φετινων υποψηφιοτήτων της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου
Η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία της χρονιάς - η «Ρόζα της Σμύρνης» του Γιώργου Κορδέλλα με περισσότερα από 350.000 εισιτήρια - έχει μόλις μια υποψηφιότητα (για τα κοστούμια), ενώ οι «Τέλειοι Ξένοι» του Θοδωρή Αθερίδη (περίπου στις 200.000 εισιτήρια) καμία. Οι δύο περίπτώσεις δεν πρέπει να εξισώνονται, ενώ από τις ταινίες που είναι υποψήφιες για την Καλύτερη Ταινία η πιο μεγάλη επιτυχία ανήκει στον «Νοτιά» με περισσότερα από 130.000 εισιτήρια, με το «Suntan» και τον «Ετερο Εγώ» να ξεπερνούν τα 30.000 και 50.000 εισιτήρια αντίστοιχα.
Η Ακαδημία αγαπάει τον The Boy. Εκτός από τις 10 υποψηφιότητες του «Νήματος», ο Αλέξανδρος Βούλγαρης ως The Boy έχει προσωπικές τέσσερις υποψηφιότητες: μια ως Καλύτερος Σκηνοθέτης, μια για Καλύτερα Σκηνικά (μαζί με τον Κωνσταντίνο Λαμπρίδη) για το «Νήμα», μια για τη μουσική του «Νήματος» (μαζί με τον Felizol) και μια για τη μουσική του «Park».
Η Ακαδημία αγαπάει και τον Γιάννη Σακαρίδη, ο οποίος έχει επίσης τέσσερις προσωπικές υποψηφιότητες, όλες για το «Amerika Square»: Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου και Μοντάζ.
Η νεοσύστατη κατηγορία της Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων είναι μια υπέροχη πρωτοβουλία, αλλά αποτελείται μόνο από ταινίες μικρού μήκους. Και είναι αμφίβολο αν στο μέλλον θα ευτυχήσει να έχει μια ή δύο ταινίες μεγάλου μήκους σε μία σχεδόν μηδενική παραγωγή ταινιών κινουμένων σχεδίων.
Είναι κοινό μυστικό πως κανένας ψηφοφόρος της Ακαδημίας δεν θα καθίσει να δει όλες τις ελληνικές ταινίες που βρίσκονται κάθε χρόνο στη λίστα και από τις οποίες προκύπτουν οι υποψηφιότητες. Το αποτέλεσμα είναι φυσικά να προκρίνονται οι ταινίες που έχουν βγει στις αίθουσες και άρα τις έχουν δει οι περισσότεροι ή ταινίες που έχουν ακουστεί και άρα τα screeners της Ακαδημίας είναι μια καλή ευκαιρία για να τους ρίξει κάποιος μια ματιά. Μέσα σε αυτή τη διαδικασία, είναι προφανές πως χάνονται πραγματικές ευκαιρίες για υποψηφιότητες με άποψη που δεν θα βασίζονται μόνο στην ευκολία της γνώριμης ταινίας ή του γνώριμου υποψήφιου και που θα χαρτογραφούσαν με πιο πλήρη τρόπο τις τάσεις, τα πρόσωπα, τα ταλέντα της κάθε χρονιάς.
Να μερικές ενδεικτικές υποψηφιότητες που θα έκαναν τα φετινά βραβεία πιο ενδιαφέροντα:
- Το (καλοδουλεμένο) σενάριο του Γιάννη Κορρέ για το «Οντως Φιλιούνται;» του Γιάννη Κορρέ
- Η (συγκινητική) Ζωζώ Σαπουντζάκη για Β' Γυναικείο Ρόλο στο «Νοτιά» του Τάσου Μπουλμέτη
- H (αποκάλυψη) Δήμητρα Βλαγκοπουλου για Α' Γυναικείο Ρόλο στο «Park» της Σοφίας Εξάρχου
- Ο («τέλειος») Αλκης Κούρκουλος για Β' Ανδρικό Ρόλο στο «Τέλειοι Ξένοι» του Θοδωρή Αθερίδη
- Το (συγκλονιστικό) «Που είσαι Σίνγκαλ;» του Αγγελου Ράλλη για Καλύτερο Ντοκιμαντέρ
Που Είσαι Σίνγκαλ; του Αγγελου Ράλλη
Το Flix σάς κλείνει ραντεβού στην 8η τελετή απονομής των Βραβείων της Ελληνικής Ακαδημίας στις 28 Μαρτίου, όπου θα σας αναμεταδώσει τη βραδιά ζωντανά, όπως κάθε χρόνο από τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Διαβάστε και δείτε ακόμη
- Βραβεία Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2017: Οι υποψηφιότητες
- Αυτές είναι οι ταινίες που θα διαγωνιστούν για τα Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2017
- Η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου για την αντικατάσταση του Αλέξη Γρίβα από τη θέση του εκπροσώπου στο Eurimages
- Film Factory 2016: Τρεις μέρες σινεμά από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου
- Η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου παρουσιάζει τις ελληνικές ταινίες της χρονιάς
- Εχουμε νέο Διοικητικό Συμβούλιο στην Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου
