Την ξέρουμε ως μούσα του Τοντ Χέινς, του Πολ Τόμας Αντερσον, της Λίζα Τσολοτένκο. Δεν είχαμε όμως ανακαλύψει ότι έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει και την αντίστοιχη των Μοντιλιάνι, Κλιμτ, Σίλε.
Πριν από δυο μέρες όμως ιντερνετικά fora και blogs που ασχολούνται με τις τέχνες και τη φωτογραφία, θέλοντας να αναδείξουν τη δουλειά του Πίτερ Λίντερμπεργκ, ανέσυραν από τα μπαούλα του χρόνου ένα τεύχος του Harper’s Bazaar (Μάιος, 2008), στο οποίο ο φωτογράφος στήνει και αποτυπώνει την Τζούλιαν Μουρ ως πιστό αντίγραφο διάσημων έργων τέχνης.
Εμείς μείναμε να χαζεύουμε την οσκαρική ηθοποιό ως εικόνα αγαπημένων μας πορτρέτων και γλυπτών που ξαφνικά ζωντάνεψαν.
Και παρόλο που η αποτύπωση του «The Cripple» του Αμερικανού αισθησιακού ζωγράφου Τζον Κάριν ίσως να είναι και η πιο επιτυχημένη (αυτό απέδειξαν οι σύγχρονες ψηφοφορίες), εμείς είχαμε πάντα μία αδυναμία στον Εγκον Σίλε και τις γυναίκες του κι έτσι θα κρεμούσαμε την Τζούλιαν στον τοίχο μας.
Χαζέψτε τις φωτογραφίες στο gallery και πέστε μας τη γνώμη σας. Ακολουθούν με τη σειρά: «Καθιστή γυναίκα με λυγισμένο γόνατο» του Εγκον Σίλε, «The Cripple» του Τζον Κάριν, «Γυναίκα με βεντάλια» του Αμεντέο Μοντιλιάνι, «Αντέλ Μπλοχ-Μπάουερ I» του Γκούσταφ Κλιμτ, «Man-Crazy Nurse» από τις «Νοσοκόμες» του Ρίτσαρντ Πρινς, «Madame X» του Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ, «Μικρή δεκατετράχρονη χορεύτρια» του Εντγκαρ Ντεγκά.
Tags: Τζούλιαν Μουρ
