Η είδηση της ανάληψης της Προεδρίας του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης από τον Γιάννη Σμαραγδή δεν προκάλεσε την παραμικρή έκπληξη.
Ηδη από την εποχή της διαβόητης μαντινάδας στον Αντώνη Σαμαρά, είχαν ξεκινήσει οι φήμες για την ανάληψη κάποιας κρατικής θέσης από τον Γιάννη Σμαραγδή, αρχικά για το Εθνικό Θέατρο, μετά για το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου...
Μετά την αποχώρηση όμως του Γιάννη Μπουτάρη από τη θέση του Προέδρου του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ήταν λίγοι όσοι πίστευαν πως το Υπουργείο Πολιτισμού θα είχε το όραμα ή την τόλμη να τοποθετήσει για αντικαταστάτη του κάποιον άλλον από τον αντιπρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ, θέση που κρατούσε μέχρι χθες ο Γιάννης Σμαραγδής.
Aκόμη κι αν η επιλογή του μοιάζει άκαιρη σε σχέση με το «ανεξάρτητο» προφίλ του Φεστιβάλ τα τελευταία χρόνια και κυρίως όταν η τοποθέτησή του στην εν λόγω θέση είναι εκ των πραγμάτων - και αντίθετα με όσα υποτίθεται ότι επιτάσσει η εποχή και η κυβέρνηση διαρηγνύει τα ιμάτιά της για το τέλος της Ελλάδας που γνωρίζαμε - «κομματική».
Μπορεί η θέση του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης να είναι κάπως τυπική, αν και κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως αφορά καίρια ζητήματα για τις επιλογές του, αλλά σε κάθε περίπτωση το πρόσωπο που την επωμίζεται δίνει τον χαρακτήρα του σε ολόκληρη τη διοργάνωση.
Η επιλογή του Γιάννη Μπουτάρη, αμέσως μετά τη θητεία του Γιώργου Χωραφά (που υπήρξε και η πιο διακοσμητική των τελευταίων χρόνων), ήταν απόλυτα επιτυχημένη, αφού, ανεξάρτητα από τα εντός του Διοικητικού Συμβουλίου που κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με ακρίβεια, η ορμητική και νεανική του προσωπικότητα βρισκόταν σε απόλυτη αρμονία με τη νέα εποχή του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, προσανατολισμένη με επίμονες προσπάθειες του διευθυντή του, Δημήτρη Εϊπίδη, καθαρά στο ανεξάρτητο σινεμά και μακριά από τις glam μεγαλομανίες της προηγούμενης διεύθυνσης.
Η επιλογή του Γιάννη Σμαραγδή μπερδεύει με τρόπους που δεν μπορούμε να φανταστούμε τα πράγματα, καθώς μοιάζει παράταιρη με το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης όπως το γνωρίζουμε τα τελευταία χρόνια και επιπλέον το «χρωματίζει» πολιτικά σε μια εποχή που δεν το χρειάζεται. Επιπλέον η επιλογή ενός σκηνοθέτη στην εν λόγω θέση - ο προηγούμενος σκηνοθέτης Πρόεδρος του Φεστιβάλ ήταν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος - δίνει το στίγμα του Υπουργείου για το πως αντιλαμβάνεται την ελληνική κινηματογραφική πραγματικότητα που δεν βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο μήκος κύματος με τον κινηματογράφο του Γιάννη Σμαραγδή.
Από τη στιγμή της ανακοίνωσης της είδησης για την ανάληψη της Προεδρίας του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης από τον Γιάννη Σμαραγδή, η λέξη «μαντινάδα» μοιάζει με το απόλυτο trending topic στα ελληνικά social media - από ανθρώπους που αποτελούν τον πυρήνα των θεατών του Φεστιβάλ και οι οποίοι σχολιάζουν καυστικά ακόμη μια αστοχία που έρχεται να προστεθεί στις πολλές που διαπράττει καθημερινά το Υπουργείο Πολιτισμού, αδιαφορώντας για όσα «τρέχουν» στην ελληνική πραγματικότητα, στο σινεμά της και τελικά στην ίδια την καρδιά του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Το αποτέλεσμα; Μια έξαρση αρνητικής δημοσιότητας για το επερχόμενο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ που ξεκινάει μόλις σε μια ημέρα, την Παρασκευή 14 Μαρτίου και ταυτόχρονα μια απορία για το πως γίνεται κάθε φορά που πιστεύεις πως τα πράγματα στην Ελλάδα έχουν αλλάξει και πως αργά, σταθερά και με προσπάθεια μπαίνουμε σε μια νέα εποχή, ξαναγυρνάμε στο παρελθόν κάνοντας βήματα πίσω;
