Από το camp έως τη φωτογραφία, από τα δοκίμιά της για το σινεμά μέχρι το AIDS από τον ακτιβισμό έως το συγγραφικό της έργο, η Σούζαν Σόνταγκ υπήρξε ένα από τα πιο λαμπρά πνεύματα της αμερικανικής διανόησης. Υπήρξε επίσης θερμή σινεφίλ, υποστηρίζοντας πεισματικά την πιο αβάν γκαρντ πλευρά του σινεμά και φτάνοντας να μιλήσει με πάθος για την «Παρακμή του Σινεμά», σε ένα δοκίμιό της στους New York Times το 1996.
Κι όπως ήταν φυσικό η Σόνταγκ ήθελε και η ίδια να δοκιμάσει να γυρίσει ταινίες κάτι που έγινε πραγματικότητα όταν το 1968 προσκλήθηκε από ένα Σουηδικό στούντιο να γυρίσει μια ταινία στην Στοκχόλμη. To αποτέλεσμα ήταν το «Duet for Cannibals», ήταν η ιστορία δυο ζευγαριών, ενός μεγαλύτερου κι ενός νεότερου που μπλέκονται σε μια παράδοξη, απροσδόκητη ιστορία ανταγωνισμού κι ερωτικών συμπλεγμάτων που ακροπατά στην πιο arthouse εκδοχή ενός ψυχολογικού θρίλερ και μιας ιδιαίτερα μαύρης κωμωδίας.
Διαβάστε κι αυτό: «Keep It For Yourself» μια χαμένη ταινία της Κλερ Ντενί
Το φιλμ έκανε την πρεμιέρα του στο φεστιβάλ των Καννών τον Μάιο του 1969 για να προβληθεί στη συνέχεια στο φεστιβάλ της Νέας Υόρκης και οι κριτικές υπήρξαν μάλλον αρνητικές αλλά ακόμη και την ίδια τη Σόνταγκ να δηλώνει σε μια συνέντευξή της στον Γιόνας Μέκας «δεν νιώθω ότι αυτή η ταινία είναι απαραίτητη, υφίσταται μόνο γιατί ήθελα να κάνω σινεμά».
Πενήντα χρόνια μετά, το Metrograph της Νέας Υόρκης προβάλλει αυτές τις μέρες το «Duet for Cannibals» σε αποκατεστημένη κόπια, δίνοντας στους θεατές του σήμερα να ανακαλύψουν μια πτυχή της δουλειάς της Σόνταγκ που έμεινε ίσως άδικα ξεχασμένη για περισσότερο καιρό απ΄όσο θα της άξιζε.
Update: η ταινία είναι τώρα διαθέσιμη στο Netflix.
Δείτε ακόμη: «The Juniper Tree»: Ανακαλύψτε το κινηματογραφικό ντεμπούτο της 21χρονης Μπιορκ
