Φεστιβάλ / Βραβεία

Berlinale 2025: Τα άχαστα του φετινού φεστιβάλ!

στα 10

Απόψε, στη χιονισμένη Potsdamer Platz ανοίγει η αυλαία του 75ου Διεθνούς Φεστιβάλ Βερολίνου. Το Flix είναι ήδη εκεί - μαζί με τις σημειώσεις του: αυτές είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε!

Berlinale 2025: Τα άχαστα του φετινού φεστιβάλ!

To Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου φέτος κλείνει 75 χρόνια ιστορίας. Κι αυτό αποτελεί υπόσχεση - αλλά και στοίχημα: η νέα διευθύντρια της Berlinale Τρίσια Τατλ (πρώην επικεφαλής του BFI Φεστιβάλ του Λονδίνου), με τη βοήθεια των διευθυντών προγράμματος Ζακλίν Λιάνγκα και Μίκαελ Στουτς, έχουν υποσχεθεί ένα πρόγραμμα «που θα ακουμπάει με σεβασμό στο παρελθόν του θεσμού, αλλά θα προβάλει το μέλλον του σινεμά».

Με συμμετοχές από 78 χώρες από όλο τον κόσμο, 19 ταινίες να συναγωνίζονται για τη Χρυσή Αρκτο στο Επίσημο Διαγωνιστικό, παράλληλα διαγωνιστικά τμήματα (με καινούργιο το «Perspectives») αφιερώματα και τιμητικά βραβεία - οι επιλογές είναι πολλές.

Για αυτό κι εμείς πάμε διαβασμένοι: ποιες είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε; Ποιες δε θέλουμε με τίποτα να χάσουμε; Διαβάστε αναλυτικά!

Το 75ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου διεξάγεται φέτος από τις 13 μέχρι και τις 23 Φεβρουαρίου. Το Flix θα βρίσκεται εκεί για να σας μεταφέρει, ζωντανά, όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες.

Mickey 17

«Mickey 17» του Μπονγκ Τζουν-χο | Berlinale Special

Ευνοημένη στάθηκε η Berlinale: με τις τόσες και τόσες καθυστερήσεις για να ολοκληρωθεί η ταινία, το «Mickey 17», το πολυαναμενόμενο επόμενο βήμα του Μπονγκ Τζουν-χο μετά τα «Παράσιτα», θα κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα του στο φεστιβάλ. Βασισμένο στη δυστοπική νουβέλα του Εντουαρντ Αστον, «Mickey7» (2022), η ιστορία του Μίκι Μπαρνς (τον ερμηνεύει ο Ρόμπερτ Πάτινσον), ενός μελλοντικού (ή παρελθοντικού;) ταξιδιώτη στο χρόνο, τον θέλει να κλωνοποιείται συνεχώς από την εταιρία του για τις διάφορες αποστολές του. Μέχρι που η συνάντηση και η αντιπαράθεση με έναν από τους κλώνους του θα σταθεί μοιραία. Η υπόθεση φέρνει στο μυαλό το υπέροχο «Moon» του Ντάνκαν Τζόουνς, αλλά από όσα διαβάζουμε πρέπει να περιμένουμε ένα sci-fi με κοινωνικοπολιτικό σχόλιο, αλλά και κατάμαυρο χιούμορ - όπως ακριβώς μάς έχει συνηθίσει ο Μπονγκ Τζουν-χο.

Blue Moon

«Blue Moon» του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ | Διαγωνιστικό

Πριν από 11 χρόνια, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ είχε φύγει από την Berlinale με τη Αργυρή Aρκτο Σκηνοθεσίας για το αγαπημένο «Boyhood» (2014). Φέτος, επιστρέφει στο διαγωνιστικό τμήμα με μία ταινία εποχής, βασισμένη σε αληθινή ιστορία από τη χρυσή εποχή του Μπρόντγουεϊ. Τι συνέβη στα παρασκήνια της πρεμιέρας του μιούζικαλ «Oklahoma!»; Τι διαδραματίστηκε ανάμεσα στον στιχουργό Λόρενς Χαρτ και τον πρώην συνεργάτη του Ρίτσαρντ Ρότζερς; Πόσο φιλόδοξος, αδυσώπητα ανταγωνιστικός και σκοτεινός ο θεατρικός κόσμος - σε φτιάχνει και σε γκρεμίζει σε μια νύχτα. Πρωταγωνιστούν, ο μόνιμος συνεργάτης του Λινκλέιτερ, Ιθαν Χοκ, ο Άντριου Σκοτ και η Μάργκαρετ Κουόλι.

Αγριες Μέρες

«Οι Aγριες Μέρες μας» του Βασίλη Κεκάτου | Generation 14plus

H πολυαναμενόμενη πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Βασίλη Κεκάτου θα κάνει σε λίγα 24ωρα την παγκόσμια πρεμιέρα της στο διαγωνιστικό τμήμα Generation του 75ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου - κάτι πολύ ταιριαστό, καθώς είναι το κομμάτι του φεστιβάλ που επικεντρώνεται σε νέους δημιουργούς και θεματικές γύρω από τα προβλήματα και τις ανησυχίες της νέας γενιάς. Κι ο Βασίλης Κεκάτος θα κάνει το ντεμπούτο με μια ιστορία ενηλικίωσης με φόντο τη σύγχρονη επαρχιακή Ελλάδα: η Χλόη αφήνει τη δυσλειτουργική της οικογένεια για να ακολουθήσει μια ρομαντική συμμορία νέων, η οποία διασχίζει την Ελλάδα βοηθώντας ανθρώπους που ζουν στο περιθώριο. Μέσα στο ταξίδι της θα ερωτευτεί, θα κινδυνέψει και θα καταλάβει πως η μόνη επαναστατική πράξη που μας έχει απομείνει είναι η τρυφερότητα. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο, η Δάφνη Πατακιά.

The Light

«The Light» (Das Licht) του Τομ Τίκβερ | Berlinale Special - Επίσημο άνοιγμα του Φεστιβάλ

Ο Τομ Τίκβερ έχει ανοίξει τη Berlinale δύο φορές στο παρελθόν: το 2002 με την πρώτη του διεθνή παραγωγή «Heaven» και το 2009 με το πολιτικό θρίλερ «The International». Φέτος θα είναι η τρίτη. «Το Φως», μία γερμανογαλλική παραγωγή είναι ένα επικό (και σε φιλοδοξία και σε διάρκεια) πολιτικό και οικογενειακό δράμα (σε στιγμές και κωμωδία, και, σε σκηνές-έκπληξη, και μιούζικαλ) που προσπαθεί να ρίξει φως στο πώς ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος έχει χαθεί στο αλλοτριωμένο του σκοτάδι - χωρίς να συνδέεται με τους ανθρώπους που αγαπά, τα πραγματικά θέλω του, τη ζωή του. Η ταινία, στην οποία πρωταγωνιστούν οι Λαρς Αϊντινγκερ και Νικολέτ Κρέμπιτς, σηματοδοτεί την επιστροφή του Τικβερ στη μεγάλη οθόνη μετά από επτά χρόνια και τέσσερις σεζόν ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης της επιτυχημένης σειράς «Babylon Berlin».

The Ice Tower

«La Tour de Glace» (The Ice Tower) της Λουσίλ Χατζιχαλίλοβιτς | Διαγωνιστικό

Πόσοι θυμόμαστε το αφιέρωμα στις ταινίες της στις Νύχτες Πρεμιέρας 1999; Πάντα αιχμηρή, πρωτοποριακή, με ιδιοσυγκρασιακή φαντασία η Χατζιχαλίλοβιτς επιστρέφει μετά το «Evolution» του 2016 (που είχε ψηφιστεί η Καλύτερη Ευρωπαϊκή ταινία του 21ου αιώνα»), με τη δική της ανάγνωση στο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «The Snow Queen». Μία ηθοποιός των 70ς (η οποία βρίσκεται να πρωταγωνιστεί στα γυρίσματα της «Βασίλισσας του Χιονιού») ερωτεύεται έναν έφηβο που το έχει σκάσει από το σπίτι του και βρίσκει καταφύγιο στα σκηνικά του στούντιο. Η πραγματικότητα μπλέκεται με το παραμύθι και τα παιχνίδια του μυαλού σε μία ιστορία για το πάθος, την εμμονή, τον απαγορευμένο έρωτα. Στο σενάριο ο Τζεφ Κοξ, στον πρωταγωνιστικό ρόλο η Μαριόν Κοτιγιάρ (δεύτερη συνεργασία με την σκηνοθέτη μετά το «Innocence» του 2004), η Μαριόν Κοτιγιάρ, ενώ ανάμεσα στους ηθοποιούς ο πρώην σύντροφος της Χατζιχαλίλοβιτς… Γκασπάρ Νοέ. Δεν μπορούμε να περιμένουμε!

Hot Milk

«Hot Milk» της Ρεμπέκα Λένκιεβιτς | Διαγωνιστικό

Eλληνική συμπαραγωγή (Heretic), γυρίσματα (και) στην Ελλάδα, υπέροχο καστ, δυνατή γυναικεία φωνή στο σενάριο και πίσω από την κάμερα! Η συνσεναριογράφος του Πάβελ Παβλικόφσκι («Ida») του Σεμπαστιάν Λέλιο («Disobedience») γράφει και σκηνοθετεί μία διαφορετική ταινία γυναικείας ενηλικίωσης. Κατά τη διάρκεια ενός καυτού καλοκαιριού στην Ισπανία, η Ρόουζ (Φιόνα Σο) ταξιδεύει με την νεαρή κόρη της Σοφία (Εμα ΜακΚέι) στην Αλμερία, σε αναζήτησή ενός εκκεντρικού θεραπευτή (Βενσάν Περέζ). Η Ρόουζ πάσχει από μία μυστηριώδη ασθένεια που η δυτική ιατρική δεν μπορεί να εξιχνιάσει και να θεραπεύσει. Η Σοφία, που έχει μεγαλώσει κάτω από τη σκιά της αρρώστιας της μητέρας της, ξαφνικά ερωτεύεται και ζει μία μεγάλη περιπέτεια με μία γοητευτική ταξιδιώτη (Βίκι Κριπς) που συναντούν εκεί. Η Εμα ΜακΚέι του «Sex Education» ερωτεύεται την ελεύθερη, δυναμική queer Βίκι Κριπς του «Κορσέ»; Yes, please.

The Thing With Feather

«The Thing With Feathers» του Ντίλαν Σάουθερν | Berlinale Special

Αγαπημένο βιβλίο και ανάμεσα στο ελληνικό κοινό, το «Η Θλίψη είναι Ένα Πράγμα με Φτερά» του Μαξ Πόρτερ, έχει διασκευαστεί σε θεατρικό έργο από την Εντνα Γουόλς στο παρελθόν, με πρωταγωνιστή τον Κίλιαν Μέρφι. Και τώρα ήρθε η ώρα της μεγάλης οθόνης. Το ρόλο του πατέρα δύο παιδιών ο οποίος διαλύεται μετά την ξαφνική απώλεια της γυναίκας του και χάνει την επαφή του με τη λογική και την πραγματικότητα, αναλαμβάνει ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, ο οποίος έφυγε με εξαιρετικές κριτικές για την ερμηνεία του από το Σάντανς, όπου η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της. Θα έχει ενδιαφέρον να ανακαλύψουμε πώς προσέγγισε ο μουσικός ντοκιμαντερίστας («Meet Me In The Bathroom», «Shut Up And Play the Hits») Σάουθερν, στην πρώτη του φιξιόν απόπειρα, το neo-gothic βιβλίο της Πόρτερ - που ήταν και για εκείνη το ντεμπούτο της.

Dreams

«Dreams» του Μισέλ Φράνκο | Διαγωνιστικό

Παγκόσμια πρεμιέρα και για την νέα του ταινία του Φράνκο στην Berlinale, που σηματοδοτεί και την δεύτερη συνεργασία του με την Τζέσικα Τσαστέιν (μετά το «Memory») αλλά και την ολοκλήρωση της τριλογίας του γύρω την αγάπη, την απώλεια και το τραύμα. Η ιστορία ακολουθεί έναν νεαρό Μεξικανό, χορευτή μπαλέτου ο οποίος διασχίζει παράνομα τα σύνορα για να κυνηγήσει τα όνειρα του στο Σαν Φρανσίσκο.

Kontinental 25

«Kontinental 25» του Ράντου Ζούντε | Διαγωνιστικό

Τέσσερα χρόνια πριν, ο Ρουμάνος σκηνοθέτης με το ιδιαίτερο, τολμηρό στιλ κέρδισε τη Χρυσή Αρκτο στο 71ο Φεστιβάλ Βερολίνου με το «Ατυχές Πήδημα ή Παλαβό Πορνό». Φέτος επιστρέφει να την ξαναδιεκδικήσει (κι ενώ είχε μεσολαβήσει και το εξίσου ντελιριακό «Μην Περιμένετε και Πολλά από το Τέλος του Κόσμου») Η ιστορία θέλει έναν άστεγο που τον πετάνε έξω από τη δομή που αποκαλούσε σπίτι να αυτοκτονεί. Η υπάλληλος που τον έδιωξε από το άσυλο προσπαθεί να βρει τρόπους να εξιλεωθεί με τη συνείδηση της. Παρόλο που το ιδιοσυγκρασιακό χιούμορ του Ζούντε παραμένει για να βάλει τρικλοποδιά στη δράση, ο Ρουμάνος σκηνοθέτης διαβάζουμε ότι φτιάξει μία ακόμα πολιτικότατη ταινία - για τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, την κατάρρευση της Ευρώπης, το ζωτικό πρόβλημα της στέγασης στα αστικά κέντρα. Ο ίδιος ο Ζούντε είχε δηλώσει ότι η ταινία αποτελεί ένα άτυπο homage στο «Europa '51» του Ροσελίνι.

Lurker

«Lurker» του Αλεξ Ράσελ | Berlinale Special

Ο δημιουργός των τηλεοπτικών φαινομένων «Beef» και «The Bear» κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στην μεγάλη οθόνη; Yes chef! Εχοντας γράψει και το σενάριο ο Ράσελ μάς ξεναγεί στην ιστορία ενός ανερχόμενου pop star και του hipster ακόλουθου που παραμονεύει, εισχωρεί στο entourage του και εκμεταλλεύεται την φήμη του. Οσο πιο κοντά πλησιάζει στη λάμψη του ποπ ειδώλου, τόσο η εμμονή και η φιλοδοξία ελλοχεύουν για την μεγάλη σύγκρουση. Το καστ επίσης παρουσιάζει ενδιαφέρον, καθώς φιλοξενεί ηχηρά ανερχόμενα ονόματα - Θίοντορ Πέλεριν («Never Rarely Sometimes Always»), Αρτσι Μαντεκβι («Midsommar», «Saltburn»), Χαβάνα Ρόουζ Λιου («Bottoms»).

Magic Farm

«Magic Farm» της Αμάλια Ούλμαν | Πανόραμα

Ένα αμερικανικό τηλεοπτικό συνεργείο, με δημοσιογράφους που εργάζονται για εταιρία media που τους θέλει να κυνηγούν το επόμενο viral περιεχόμενο, την πατάει πολύ άσχημα: έπρεπε να ταξιδέψουν στην Αργεντινή και να εντοπίσουν έναν μουσικό που είναι το νέο ανερχόμενο hot πρόσωπο. Ομως… προσγειώνονται σε λάθος χώρα και τώρα προσπαθούν να σώσουν την γκάφα και τις δουλειές τους: αποφασίζουν να προσλάβουν ντόπιους και να κατασκευάσουν ένα fake trend. Η Κλόι Σεβινί κι ο νεαρός μουσικός και ηθοποιός Αλεξ Γουόλφ σε μία μαύρη σάτιρα της κατάντιας της σύγχρονης δημοσιογραφίας.

Kein Tier. So Wild

«Kein Tier. So Wild. (No Beast. So Fierce.)» του Μπουρxάν Κουρμπανί | Berlinale Special

«Μία μοντέρνα απόδοση του σαιξπηρικού Ριχάρδου του Γ’…» διαβάζουμε στη σύνοψη κι αυτό από μόνο του δε θα τραβούσε το ενδιαφέρον μας. «Μία μοντέρνα απόδοση του σαιξπηρικού Ριχάρδου του Γ’ από τον Μπουρxάν Κουρμπανί» όμως αλλάζει τα πράγματα. Ο τολμηρός στυλίστας, Γερμανός (αφγανικής καταγωγής) σκηνοθέτης πριν από 5 χρόνια είχε καταθέσει τη δική του εκδοχή του «Berlin Alexanderplatz» και είχε διχάσει το Βερολίνο (είχε η τόση δυναμική, πληθωρική κινηματογράφηση ουσία ή ήταν μόνο «φόρμα»). Ο Κουρμπανί μεταφέρει τη δράση του σαιξπηρικού έργου στο σύγχρονο Βερολίνο όπου μένεται πόλεμος ανάμεσα στις συμμορίες και η μικρότερη κόρη των Γιορκ στέφεται βασίλισσα του υπόκοσμου.

If I Had Legs I’d Kick You»

«If I Had Legs I’d Kick You» της Μέρι Μπρόνστιν | Διαγωνιστικό

Η ταινία του διαγωνιστικού που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο buzz ακολουθεί την ιστορία μίας εργαζόμενης single mother μία νύχτα όπου ο ουρανός πέφτει στο κεφάλι της: αναγκάζεται να μείνει σ’ ένα μοτέλ, με άρρωστο το μικρό της κοριτσάκι, με το ταβάνι να στάζει νερά, με μία ασθενή της να εξαφανίζεται και μία πληθώρα περαστικών που περνούν από το δωμάτιο και τη ζωή της για να την κάνουν ακόμα πιο δύσκολη. Έντονη, τρομακτική, κατάμαυρη κωμωδία για το horror της μητρότητας, με ενδιαφέρον καστ: από την πρωταγωνίστρια Ρόουζ Μπερν, μέχρι τον Κόναν Ο Μπράιαν και τον A$AP Rocky. ΟΚ τσιμπήσαμε….

«Late Shift

«Late Shift» (Heldin) της Πέτρα Βόλπε | Berlinale Special



Σας έλειψε η Λεόνι Mπένες να τρέχει στους διαδρόμους ενός ιδρύματος σ’ ένα απαιτητικό θρίλερ χαρακτήρων; Δύο χρόνια μετά το «Γραφείο Καθηγητών» η Μπένες υποδύεται ξανά μία ηρωίδα που απλώς προσπαθεί να κάνει τη δουλειά της - αυτή τη φορά ως νεαρή νοσοκόμα στην νυχτερινή βάρδια ενός υποστελεχωμένου νοσοκομείου. Κοινωνική κριτική για την ταξική αντιμετώπιση της υγείας; Ένα θέμα που το νιώθουμε στο πετσί μας παγκοσμίως. Στη σκηνοθετική καρέκλα η Ιταλό-Ελβετίδα Πέτρα Βόλπε, που το 2017 είχε κερδίσει το Βραβείο Κοινού στην Tribecca με το «The Divine Order».

Paul

«Paul» του Ντενίς Κοτέ | Πανόραμα Ντοκιμαντέρ

Περιμένατε κάτι λιγότερο από τον Ντενίς Κοτέ («Bestiaire», «Social Hygiene» - Bραβείο Σκηνοθεσίας Berlinale 2021); Χωρίς να παίρνει θέση, να κοιτάει επικριτικά, ή να περιπαίζει το θέμα του, ο εκκεντρικός Καναδός σκηνοθέτης κρατά την κάμερα ανοιχτή καταγράφοντας την ιστορία του «Cleaning Simp Paul» - ενός νεαρού άντρα που πάσχει από κατάθλιψη και φοβία κοινωνικοποίησης. Βρίσκει όμως μόνος του μία λύση αυτοθεραπείας: πιάνει δουλειά καθαρίζοντας σπίτια dominant γυναικών σ’ ένα παιχνίδι που ισορροπεί ανάμεσα στην s/m φαντασίωση και την «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» φαντασία. Ο Κοτέ ανακάλυψε τον Πολ από το Instagram, καθώς κι ο ίδιος καταγράφει σε stories τις περιπέτειές του με τίτλο «Καθαρίζοντας για να σώσω τη ζωή μου». Ανυπομονούμε να τον γνωρίσουμε, με ανοικτό μυαλό και… λερωμένη τη φωλιά μας.

Ari

«Ari» της Λιονόρ Σεράγι | Διαγωνιστικό

Όλοι μιλούν για τον πρωταγωνιστή αυτής της ταινίας - όσες πηγές κι αν διαβάσαμε δίνουν σχεδόν από τώρα το βραβείο ερμηνείας στον Γάλλο νεαρό ηθοποιό, Αντρανίκ Μανέ. Στο ρόλο του «Αρί» ενός εκπαιδευόμενου δασκάλου, ο οποίος λιποθυμά κατά τη διάρκεια μία επιθεώρησης στο σχολείο του και χάνει τη δουλειά του, ο Μανέ φημολογείται ότι καταφέρνει μία αριστοτεχνική ερμηνεία σ’ αυτή την ιστορία προσωπικής αφύπνισης κι απότομης ενηλικίωσης. Ανεργος και εξευτελισμένος, ο 27χρονος ήρωας περιδιαβαίνει στην πόλη του, συναντά παλιούς φίλους, συμφοιτητές, συγγενείς και σταδιακά ανακαλύπτει ότι, όχι, δεν είναι ο μόνος loser. Μάλλον έβλεπε τον κόσμο πολύ αθώα, μάλλον υπνοβατούσε και πρέπει να ξυπνήσει.

Mad Bills to Pay

«Mad Bills to Pay» (or Destiny, Dile Que No Soy Malo) του Τζόελ Αλφόνσο Βέγκας | Perspectives

Κοκτέιλς, κορίτσια, καλοκαίρια στις παραλίες του Νιού Τζέρσεϊ. Αυτή είναι η ζωή του Ρίκο, ο οποίος μεγάλωσε στην κλειστή, παραδοσιακή κοινότητα των Δομινικανών-Αμερικάνων του Μπρονξ. Μόνο που ο Ρίκο δεν μπορεί να παραμείνει ανέμελος σε αυτή την πλάνη παρατεταμένης μετά-εφηβείας. Αναγκάζεται να φέρει στο πατρικό του σπίτι την Ντέστινι (τυχαίο το «Μοίρα»;) την κοπέλα του και να μείνουν όλοι μαζί με την οικογένεια του. Αυτό θα είναι το ξύπνημα από το αιώνιο πάρτυ: ο χρόνος τρέχει μπροστά και δεν σταματά για κανέναν. Ο Τζόελ Αλφόνσο Βαργκάς υπόσχεται να προσφέρει ένα κομμάτι αληθινής ζωής, ένα ωμό αλλά τρυφερό πορτρέτο τόσο της νιότης, όσο και των γειτονιών του Μπρονξ, μπλέκοντας επαγγελματίες ηθοποιούς με ανθρώπους του δρόμου. Κάνοντας πρεμιέρα πριν λίγες εβδομάδες στο Σάντανς, η ταινία έφυγε με το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής για το καστ της.

The Narrow Road To The Deep North

«The Narrow Road To The Deep North» του Τζάστιν Κουρσέλ | Berlinale Special Series Gala

Eλάχιστες σειρές θα παρουσιάσει φέτος η Berlinale και αυτό το πολεμικό δράμα που υπογράφει ο Αυστραλός σκηνοθέτης Τζάστιν Κουρσέλ κλέβει όλα τα φώτα. Πρόκειται για μεταφορά του ομότιτλου βιβλίου του Ρίτσαρντ Φλάναγκαν (το οποίο είχε κερδίσει το βραβείο Booker το 2014). Οταν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμπου ο νεαρός στρατιωτικός γιατρός αιχμαλωτίζεται από τους Ιάπωνες σε στρατόπεδο συγκέντρωσης προσπαθεί να επιβιώσει κρατώντας ζωντανές τις μνήμες του παράνομου έρωτα που έζησε με τη γυναίκα του θεία του. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο Τζέικομπ Ελορντί.

Το 75ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου διεξάγεται φέτος από τις 13 μέχρι και τις 23 Φεβρουαρίου. Το Flix θα βρίσκεται εκεί για να σας μεταφέρει, ζωντανά, όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες.

Berlinale poster