Πριν από λίγη ώρα τα νέα έκαναν το γύρο του κόσμου. Χάσαμε άλλον έναν θρύλο. Ο Ζαν-Πολ Μπελμοντό, ο μεγάλος πρωταγωνιστής του γαλλλικού σινεμά, έφυγε από τη ζωή στα 88 του χρόνια.
Οσο οι τίτλοι μάς βομβαρδίζουν με την είδηση ότι «ο Ζαν-Πολ Μπελμοντό πέθανε», εμείς σκεφτόμαστε πόσο τυχεροί είμαστε που έζησε. Και μάς έδωσε στιγμές που έχουν βαθύ αποτύπωμα στο μυαλό και το βλέμμα και τη συλλογική μας κινηματογραφική καρδιά.
Στιγμές σαν αυτές:
«Ο Εφημέριος» (Léon Morin, Prêtre, 1961) του Zαν-Πιερ Μελβίλ
«Ο Χαφιές» («Le Doulos», 1962) του Ζαν Πιερ Μελβίλ
«Προσοχή! Δημόσιος κίνδυνος!» (Classe tous Risques, 1960) του Κλοντ Σοτέ
«Ο Ανθρωπος του Ρίο» (L'Homme de Rio, 1964) του Φιλίπ ντε Μπροκά
«Ο Επαγγελματίας (Le Professionnel, 1981) του Ζορζ Λοτνέρ**
«Μπορσαλίνο» (Borsalino, 1970) του Ζακ Ντερέ
«Stavisky...» (1974) του Αλέν Ρενέ
«Ο Δρόμος των Κακόφημων Σπιτιών» (La Vaccia, 1962) του Μάουρο Μπολονίνι
«Η Ατιμασμένη» (La Ciociara, 1960) του Βιττόριο ντε Σίκα
«Η Σειρήνα Του Μισσισιπή» (La Sirène du Mississipi) του Φρανσουά Τριφό
«Ο Τρελός Πιερό» (Pierrot le Fou) του Ζαν Λικ Γκοντάρ
Και φυσικά....
«Με Κομμένη την Ανάσα» (À bout de soufflé, 1960) του Ζαν-Λικ Γκοντάρ
Διαβάστε κι αυτό: Ενα αντίο στον Ζαν-Πολ Μπελμοντό
