Λίγες ώρες μετά την δημοσιογραφική προβολή του «Jay Kelly», της νέας γλυκόπικρης dramedy του Νόα Μπόμπακ, όλοι περιμέναμε με ανυπομονησία στην αίθουσα Τύπου στο Λίντο της Βενετίας την άφιξη του μεγάλου σταρ της μέρας. Αδημονούσαμε για τις παραδοσιακές φωτογραφίες της άφιξής του με βενετσιάνικο ξύλινο θαλάσσιο ταξί. Για τις πόζες του στο μπάνερ του φεστιβάλ - άλλες με αλά Κάρι Γκραντ γοητεία, άλλες με μπουφόνικο αυτοσαρκασμό. Πάνω από όλα όμως περιμέναμε να τον ρωτήσουμε: πόσο κι ο ίδιος έχει έρθει σε στιγμές αντιμέτωπος με την αντανάκλασή του στον καθρέφτη. Πόσο η περσόνα του λαμπερού, Χολιγουντιανού σταρ, αυτή η ακαταμάχητη, γοητευτική πανοπλία, τον έχει κάνει να αισθανθεί μόνος; Γιατί, ο πραγματικός εαυτός του είναι πίσω από όλα αυτά;
Ομως ο Τζορτζ Κλούνεϊ (ο Μπόμπακ διαβόητα έγραψε το «Jay Kelly» με μόνο αυτόν ως πρωταγωνιστή) δεν εμφανίστηκε στη συνέντευξη Τύπου. Τις θέσεις τους για να πλαισιώσουν τον σκηνοθέτη τους πήραν οι Μπίλι Κράνταπ, Λόρα Ντερν, Ανταμ Σάντλερ και Εμιλι Μόρτιμερ (η οποία, εκτός από έναν μικρό ρόλο, συνυπογράφει το σενάριο μαζί με τον Μπόμπακ).
Μία σιωπή έπεσε στην αίθουσα. Μία λιτή ανακοίνωση μάς πληροφόρησε ότι «δυστυχώς ο Τζορτζ Κλούνεϊ αρρώστησε και δε θα είναι μαζί μας - αλλά πιθανόν να εμφανιστεί στο κόκκινο χαλί της πρεμιέρας». Ενα συλλογικό επιφώνημα απογοήτευσης.
Ομως ο Μπόμπακ έσπασε τον πάγο με το γνωστό καυστικό του χιούμορ, ο Ανταμ Σάντλερ αποδείχθηκε υπέροχος, η Λόρα Ντερν γυναικάρα και η αγάπη για την ταινία (που τελικά μιλάει για τους ρόλους που παίζουμε όλοι μας στη ζωή) κέρδισε τα στοιχήματα.
Το 82ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας διεξάγεται φέτος από τις 27 Αυγούστου μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου. Το Flix βρίσκεται εκεί για να σας μεταφέρει, ζωντανά, όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες. Συντονιστείτε στο ειδικό stream που ανανεώνεται συνεχώς.
Που είναι ο Κλούνεϊ, οέο;
Ποιος ήταν ο σκοπός του Νόα Μπόμπακ και της Εμιλι Μόρτιμερ; Μία ταινία για την αναζήτηση πραγματικής ταυτότητας, ανάμεσα σε όλους τους ρόλους που παίζουμε στη ζωή μας;
Νόα Μπόμπακ: Δεν νομίζω ότι ξέραμε ακριβώς τι ψάχναμε, τι θέλαμε να πούμε, όταν κάτσαμε να γράψουμε το σενάριο. Η αλήθεια είναι ότι με το που βάζεις στην καρδιά της ιστορία σου έναν ηθοποιό ως κεντρικό ήρωα, όλο το βάρος ταλαντώνεται ανάμεσα στην αλήθεια και την υποκριτική (υποκρισία). Τον αληθινό άνθρωπο και τη μάσκα του. Και κάπως έτσι αρχίσαμε τις ερωτήσεις - ένας ηθοποιός σταματά ποτέ να παίζει; Πλάθει μια εικόνα για κατανάλωση και στο τέλος γίνεται η περσόνα του; Οι υπόλοιποι τι βλέπουν σε αυτόν; Σταματούν στη βιτρίνα του celebrity, κοιτάζουν ποτέ πιο βαθειά; Και πώς μπορεί κάποια στιγμή να συμφιλιώσει κάποιος το κενό ανάμεσα στην αλήθεια του και το άβατάρ του; Οπότε ναι. Όπως κάθε ταινία για τη μαφία στην ουσία μιλάει για οικογένειες, κάθε ταινία για το διάστημα εξετάζει τη σχέση μας με το Θεό, έτσι και κάθε ταινία για το σινεμά και τους παίκτες του, είναι μία αναζήτησή ταυτότητας.
Eμιλι Μόρτιμερ: Είχε μεγάλο ενδιαφέρον για μένα και ο παράγοντας της ηλικίας. Νομίζω ότι όσο μεγαλώνουμε έχουμε την ευκαιρία να πετάμε από πάνω μας βαρίδια. Συμφιλιωνόμαστε με τα καλά και τα κακά μας. Αρκεί να έχουμε το κουράγιο να κοιταχτούμε στον καθρέφτη. Να σταματήσουμε να τρέχουμε.
Ήταν πολύ σημαντικό για εμάς να γράψουμε μία ταινία όχι μόνο για έναν ηθοποιό. Αλλά για όλους μας. Όλοι είμαστε ήρωες της ταινίας της ζωής μας.
Αληθεύουν οι φήμες: είχε ο Μπόμπακ στο μυαλό του τον Τζορτζ Κλούνεϊ -και μόνο- γράφοντας την ταινία;
Νόα Μπόμπακ:
Ναι, το κατάλαβα σε πολύ αρχικό στάδιο του σεναρίου. Έγραφα και είχα στο μυαλό μου τον Τζορτζ. Ηταν ο μόνος που θα μπορούσε να παίξει αυτό τον ήρωα και να το κάνει τόσο αβίαστα, τόσο καλά. Η ερμηνεία του, η γενναιοδωρία του, η απλοχεριά του στην ταινία ήταν για μένα ένα μεγάλο δώρο. Έδωσε τον εαυτό του, με τρόπους που δεν μπορώ να σας αποκαλύψω. Αλλά εγώ τους ξέρω.
Αλλαξε τη στάση του απέναντι στο entourage του ο Ανταμ Σάντλερ παίζοντας αυτό το ρόλο - του μάνατζερ ενός νάρκισσου σταρ;
Ανταμ Σάντλερ: Από τη στιγμή που ξεκίνησα την καριέρα μου είχα μία πολύ ξεκάθαρη εικόνα για τους ανθρώπους που με φροντίζουν. Είναι πολύ δύσκολη η δουλειά τους και εγώ πολύ ευγνώμων. Χάρηκα πολύ που μπόρεσα να τους τιμήσω, θέλω να πιστεύω, παίζοντας αυτό το ρόλο. Είναι οι αφανείς ήρωες.
Όπως αφανείς ήρωες είναι και τα μέλη των οικογενειών μας - οι γυναίκες και τα παιδιά μας. Προσπαθείς, παλεύεις να τους έχεις συνέχεια μαζί σου, να μη χάνεις στιγμές, να μην τους λείπεις. Δεν είναι όμως πάντα εύκολο. Οι ισορροπίες συχνά χάνονται. Όμως η οικογένεια μου έρχεται πάντα πρώτη. Τουλάχιστον αυτό προσπαθώ.
Γιατί η Λόρα Ντερν είπε ξανά ναι στον Νόα Μπόμπακ (αν εξαιρέσουμε ότι της έχει χαρίσει ένα Όσκαρ)
Λόρα Ντερν: Ό,τι μου ζητήσει ο Νόα, θα το κάνω. He had me at hello. Έχει την πλήρη εμπιστοσύνη και την αγάπη μου γιατί γράφει από την καρδιά του. Αληθινά. Ξέρετε, αν κάτι μου έμαθε η ανατροφή μου σ’ ένα σπίτι ηθοποιών, σε μια οικογένεια καλλιτεχνών, είναι να εμπιστεύομαι την αλήθεια των ανθρώπων. Οι γονείς μου με μεγάλωναν με αυτή την ειλικρίνεια - έτσι ζούσαν τις ζωές τους, έτσι επέλεγαν τις δουλειές τους. Όταν συναντώ λοιπόν αυτή την αμεσότητα και αυτή την αλήθεια - σε σενάρια, ιστορίες, συνεργασίες, τότε επιλέγω να είμαι μέρος της ομάδας. Έτσι λέω ναι σε συνεργασίες. Κι ο Νόα εκεί σού κάνει ένα ακόμα δώρο: τι υπέροχους, ξεχωριστούς, ταλαντούχους ηθοποιούς επιλέγει στα καστ του. Είδατε τι ονόματα έχει αυτή η ταινία; Όχι μόνο στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, αλλά και στα περάσματα, στο βαγόνι του τρένου! Όλο το ευρωπαϊκό σινεμά είναι εκεί! Αυτό είμαστε στις ταινίες του. Μία οικογένεια. Ένα όμορφο τσίρκο.
O Μπίλι Κράνταπ πιστεύει ότι οι ηθοποιοί πρέπει να κάνουν απλώς τη δουλειά τους; Ή έχουν θέση στο δημόσιο λόγο;
Μπίλι Κράνταπ: Πάντα έβλεπα τον εαυτό μου ως ηθοποιό, ως performer. Θεωρούσα ότι η θέση μου είναι μία γέφυρα, ανάμεσα στον δημιουργό και το κοινό. Hθελα να είμαι εργαλείο σε άξια χέρια. Αν έκανα καλά τη δουλειά μου, το όραμα του καλλιτέχνη έφτανε στον θεατή. Κι αυτό μου έφτανε. Αν έχω κάτι προσωπικό να πω, θα το πω στους φίλους μου ή θα το γράψω στο ημερολόγιο μου. Πολιτικά όμως θεωρώ ότι όλοι έχουμε δικαίωμα λόγου. Εκεί βέβαια ήρθε το 49.8% του αμερικανικού λαού που βροντοφώναξε ότι δεν δίνει καμία σημασία σε ό,τι πιστεύουν οι celebrities και όχι δε θα ψηφίσει έτσι. Οπότε δεν υπήρξε πραγματικά δίλημμα (βροντερά, πικρά γέλια στην αίθουσα).
Δυσκολεύτηκε ο Ανταμ Σάντλερ σε έναν τέτοιο μελαγχολικό ρόλο; Πόσο του ταίριαξε η πικρή κωμωδία του Μπόμπακ;
Ανταμ Σάντλερ: Ο Νόα πάντα βρίσκει κωμωδία στο δράμα. Έχω κάνει δυο ταινίες μαζί του και δε θα μπορούσα να είμαι πιο περήφανος για τη συνεργασία μας. Έρχεται με μια καρδιά γεμάτη συναίσθημα, γράφει ιστορίες και χαρακτήρες με τους οποίους συνδέεσαι, τους αγαπάς στις χειρότερες στιγμές τους. Οι ταινίες του έχουν ένταση, συγκίνηση, κάθαρση. Σου ραγίζουν την καρδιά, αλλά είναι και βάλσαμο. Και πάντα, πάντα, βρίσκει τον τρόπο να σε κάνει να γελάς όσο όλα καταρρέουν. Αυτό, όταν το συναντάς σ’ ένα σενάριο, δεν το προσπερνάς. Είναι δώρο.
Νόα Μπόμπακ: Πέρασα τέλεια με τον Ανταμ, δεθήκαμε πολύ. Οποιος τον ξέρει, γνωρίζει πολύ καλά την ευγένεια, τη χάρη, τη γενναιοδωρία του. Ο Ανταμ βουτά στις σχέσεις του με το κεφάλι, δεν κρατά αποστάσεις. Ήθελα πολύ να παίξει τον Ρον. Ο Ρον είναι ο Ανταμ. Κάποιος πιστός συνεργάτης, φίλος, που αγαπά αληθινά.
Πόσο δύσκολη ήταν η κινηματογράφηση στο τρένο;
Νόα Μπόμπακ: Το τρένο ήταν απολαυστικό γύρισμα. Όλοι οι χαρακτήρες είναι μεγάλοι σταρ στις χώρες τους και ήταν δώρο που μπορούσαμε να τους έχουμε. Ήθελα μία σκηνή που να θυμίζει ταινίες του Old Hollywood -πολλοί χαρακτηρες σε ένα βαγόνι. Πολλοί ήρωες να μιλάνε ταυτόχρονα. Ήταν… κινηματογραφικό χάος! Αλλά όταν τα καταφέρεις, όταν το γύρισμα λειτουργεί είναι τόσο απολαυστικό. Για μένα η σεκάνς του τρένου ήταν τόσο… σινεμά.
Πρώτη φορά που ο Μπόμπακ κάνει ένα cameo σε ταινία του - ως σκηνοθέτης. Παίζει τον εαυτό του ή ένα φανταστικό πρόσωπο;
Νόα Μπόμπακ: Εννοείτε αν σκηνοθετώ έτσι, όπως ο σκηνοθέτης που παίζω; (Παύση, γελάει) Οχι δεν σκηνοθετώ έτσι. Έπαιξα το ρόλο. Ο Τζορτζ είχε βαλθεί να με πείσει να κάνω ένα πέρασμα. Μάλιστα επέμενε να παίξω τον σκηνοθέτη στην αρχική σκηνή στο μονοπλάνο. Ήξερα ότι δεν θα τα καταφέρω. Θα μπω στο τέλος και θα τα διαλύσω όλα. Οπότε συμβιβαστήκαμε στο να παίξω στην άλλη σκηνή. Κοιτάξτε, η ταινία είναι ένα ερωτικό γράμμα στο ίδιο το σινεμά. Δε θα έκανα πέρασμα σε άλλη ταινία μου, αλλά εδώ ένιωσα ότι ήθελα να το κάνω.
«Πώς θα τελειώσει η ταινία της ζωής μου; Ποια θα είναι η κληρονομιά μου;» αναρωτιέται ο ήρωας. Εσείς πώς θα θέλατε να γραφτεί το The End στο τέλος της ταινία σας; Ποια θα ήταν η φράση που συνοψίζει τι αφήνετε πίσω;
(Γέλια, αμήχανα)
Μπίλι Κράνταπ: «Nice try».
Αντάμ Σάντλερ: «What the hell just happened?»
Το 82ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας διεξάγεται φέτος από τις 27 Αυγούστου μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου. Το Flix βρίσκεται εκεί για να σας μεταφέρει, ζωντανά, όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες. Συντονιστείτε στο ειδικό stream που ανανεώνεται συνεχώς.
