Το Σιλς Μαρία είναι ένα χωριό της Ελβετίας στην κοιλάδα του Ενγκαντιν, στην περιοχή της Μαλόγια, όπου ο Νίτσε πέρασε αρκετά από τα καλοκαίρια του, ζητώντας απομόνωση και ηρεμία κι όπου η πρωταγωνίστρια της ταινίας του Ασαγιάς, η ηθοποιός Μαρία Εντερς την οποία υποδύεται η Ζιλιέτ Μπινός πηγαίνει για να συναντήσει τον θεατρικό συγγραφέα που είκοσι χρόνια πριν της έδωσε τον ρόλο που την έκανε διάσημη.
Κάποιες μέρες του φθινοπώρου, πολύ νωρίς το πρωί, αν είσαι τυχερός μπορείς να γίνεις μάρτυρας ενός υπέροχου φυσικού φαινομένου στο οποίο ένα τα σύννεφα γλιστρούν ανάμεσα στις κοιλάδες που σχηματίζουν οι βουνοκορφές των Άλπεων σχηματίζοντας ένα λευκό αφράτο φίδι που είναι γνωστό ως «το φίδι της Μαλόγια».
Στο « Σιλς Μαρία», το «Φίδι της Μαλόγια» είναι ο τίτλος του έργου στο οποίο θα παίξει ξανά η Μαρία Εντερς και που όπως και το φυσικό φαινόμενο κρύβει μια δόση σκοτιενιάς. Παρ΄όλη την ομορφιά του αυτό το φίδι από σύννεφα σηματοδοτεί την έλευση κακοκαιρίας και οι ντόπιοι το φοβούνται.
Ενας από τους πρώτους που το κατέγραψε ήταν ο σκηνοθέτης Αρνολντ Φανκ, πρωτοπόρος Γερμανός κινηματογραφιστής, υπεύθυνος για το είδος των ορειβατικών ταινιών, σύντροφος της Λένι Ρίφενσταλ κι ο άνθρωπος που την έκανε διάσημη μέσα από τους ρόλους στις ταινίες του.
Γεννημένος το 1889, ορειβάτης και γεωλόγος ο Φανκ ασχολήθηκε με το σινεμά το 1913 και το 1924 γύρισε μια ταινία για το «φίδι της αλόγια» με τον τίτλο «Cloud Phenomena of Maloja», πλάνα από το οποίο βλέπουμε και στην ταινία του Ασαγιάς. Λίγο αργότερα στράφηκε στην μυθοπλασία και γύρισε ταινίες που έγιναν μεγάλε επιτυχίες όπως το «Cloud Phenomena of Maloja», το «White Ecstasy» ή το «The White Hell of Pitz-Palü» το οποίο συν-σκηνοθέτησε με τον Γκέοργκ Βίλχεμ Παμπστ και που ήταν η πρώτη διεθνής επιτυχία του.
Η άνοδος του εθνικοσοσιαλισμού στην Γερμανία τον ώθησε να φύγει από την χώρα και να συνεχίσει να σκηνοθετεί εκτός της Γερμανίας , αλλά το 1939 επέστρεψε, έγινε μέλος του κόμματος των Ναζί και γύρισε δύο ταινίες προπαγάνδας. Μετά τον πόλεμο του απαγορεύτηκε να σκηνοθετήσει ξανά κι όλες οι ταινίες του απαγορεύτηκαν στη χώρα. Αυτό ήταν και το άδοξο τέλος της καριέρας του. Ο ίδιος πέθανε το 1974, πένης και ξεχασμένος, δουλεύοντας σαν φύλακας σε έναν εθνικό δρυμό της χώρας.
Ο Ολιβιέ Ασαγιάς λέει για τον σκηνοθέτη και την ταινία του για τα σύννεφα της Μαλόγια: «Το 1924, στην αυγή του σινεμά, ο Αρνολντ Φανκ, ένας από τους πρωτοπόρους της φωτογραφίας βουνού γύρισε το «Cloud Phenomena of Maloja», ένα φιλμ όπου οι βουνοκορφές, τα σύννεφα κι ο άνεμος μπλέκονται αφηρημένα σε κάτι που θυμίζει πίνακες κινέζικης ζωγραφικής. Τα κινηματογράφησε σε ασπρόμαυρο και η ταινία του υπάρχει πλέον μόνο σε μια ταλαιπωρημένη, γρατζουνισμένη κόπια. Με άλλα λόγια, μια μνήμη του τι θα μπορούσε να είναι, και πάνω στην οποία ο ίδιος ο χρόνος έχει με τη σειρά του εγγράψει τον εαυτό του».
Το εννιάλεπτο φιλμ του Φανκ δίνει το δικό του νόημα στο φιλμ του Ασαγιάς και εξακολουθεί να κρατά την ποιητική γοητεία του, την οποία μπορείτε να απολαύσετε στην ολότητά της στο βίντεο
Διαβάστε ακόμα:
