O Ρομπέρτο Ολα, εκτελεστικός διευθυντής του ευρωπαϊκού χρηματοδοτικού για τον κινηματογράφο προγράμματος Eurimages, ήταν με διαφορά το πρόσωπο που έκλεψε την παράσταση στη δεύτερη διημερίδα «Riding the Greek Wave» της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου που διοργανώθηκε το Σαββατοκύριακο 28 και 29 Σεπτεμβρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
Αρχικά βρέθηκε παρών και πολύτιμος μάρτυρας στο θέμα που προέκυψε με αφορμή τις ελληνικές ταινίες που βρίσκονται σε συμπαραγωγή και η χρηματοδότησή τους από το Eurimages βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω του κλεισίματος της ΕΡΤ.
Στη συνέχεια, o Ρομπέρτο Ολα ανέλαβε το ρόλο του ομιλητή, αφού είχε προσκληθεί από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου να μιλήσει για το ρόλο του Eurimages στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο και μαζί με τον Αλέξη Γρίβα, τον Ελληνα εκπρόσωπο στο συμβούλιο κρίσεων του προγράμματος, ανέλυσε συνοπτικά τη λειτουργία του θεσμού και την ελληνική συμμετοχή μέσα στα χρόνια.
Το σημαντικότερο στοιχείο της ομιλίας του, εκτός από την αναμφισβήτητη σημασία της λειτουργίας του Eurimages υπέρ ενός ανεξάρτητου, εναλλακτικού και υγιούς ευρωπαϊκού κινηματογράφου, ήταν πως η παρουσία της Ελλάδας υπήρξε προβληματική στο παρελθόν (κυρίως λόγω της αδιαφορίας των Ελλήνων εκπροσώπων στο συμβούλιο κρίσεων, όπως γνωρίζουμε πολύ καλά), αλλά πως βελτιώνεται όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό, μετά την ανάληψη των καθηκόντων από τον Αλέξη Γρίβα.
Μετά το τέλος της ομιλίας του, το Flix μίλησε με τον Ρομπέρτο Ολα για το ελληνικό σινεμά και μεταβιβάζει την πρόσκλησή του στους Ελληνες κινηματογραφιστές να σταματήσουν να φοβούνται και να αγαπήσουν... το Eurimages.
Ποια είναι η εικόνα που έχετε για το ελληνικό σινεμά μέσα στα χρόνια που βρίσκεστε στους κόλπους του Eurimages;
Η εικόνα που έχω για το ελληνικό είναι μέσω των ταινιών που έχουν φτάσει στο Eurimages και όσων ελληνικών ταινιών ταξιδεύουν στα διεθνή φεστιβάλ, οπότε δεν είναι ακριβώς ολοκληρωμένη. Αυτό που μπορώ να πω όμως είναι πως, αντίθετα με ό,τι θα πίστευαν πολλοί, η οικονομική κρίση ανάγκασε πολλούς παραγωγούς να γίνουν πιο δημιουργικοί και εφευρετικοί και τώρα δεχόμαστε περισσότερα πρότζεκτς από όσα στο παρελθόν. Αν έχει αλλάξει κάτι μέσα στα χρόνια είναι πως τώρα οι Ελληνες κινηματογραφιστές αναζητούν τις συμπαραγωγές, χρησιμοποιούν τα διεθνή χρηματοδοτικά εργαλεία και όταν γίνεται αυτό, είναι αυτονόητο πως οι ταινίες δεν είναι πλέον εθνικού ενδιαφέροντος αλλά αφορούν ένα μεγαλύτερο διεθνές κοινό και μπορούν να ταξιδέψουν εκτός συνόρων.
Πώς αντιμετωπίζετε ως Eurimages την προσπάθεια μιας χώρας που είναι μικρή, αλλά προσπαθεί μέσα σε αντίξοες συνθήκες να κάνει σινεμά;
Στο Eurimages δεν υποστηρίζουμε οικονομίες, ούτε κινηματογραφικές βιομηχανίες. Υποστηρίζουμε σχέδια ταινιών. Και αυτό που αναζητούμε πάντα είναι την ποιότητα αυτών των σχεδίων, είτε προέρχονται από τη Γαλλία, είτε από την Αλβανία, είτε από την Ελλάδα. Αυτό που κάνουμε όμως σε μικρές χώρες με μεγάλα προβλήματα σαν την Ελλάδα είναι να είμαστε πιο ευέλικτοι στις απαιτήσεις μας - όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη χώρα σας με το θέμα της ΕΡΤ. Το ελληνικό σινεμά πρέπει να βγει από την κρίση βρίσκοντας τρόπους να την ξεπεράσει. Αυτό που σίγουρα δεν λείπει είναι οι ιστορίες. Το Eurimages μπορεί να έχει λίγα λεφτά, αλλά προσκαλώ όλους τους παραγωγούς να έρθουν σε εμάς και να το παλέψουμε μαζί.
Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του Ελληνα εκπροσώπου στο συμβούλιο κρίσεων του Eurimages και στην ανάδειξη και υποστήριξη των ελληνικών σχεδίων ταινιών;
Είναι θεμελιώδης. H ικανότητα είναι σημαντική, αλλά εξίσου σημαντική είναι και η προσωπικότητα. Οι ταινίες δεν είναι μαθηματικά και ο τρόπος που παρουσιάζεις το σχέδιο μιας ταινίας μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ο Αλέξης Γρίβας είναι έμπειρος, ικανός και σεβαστός, οπότε η παρουσία του σήμερα στο Eurimages είναι πλεονέκτημα για τους Ελληνες παραγωγούς αλλά και για το ευρωπαϊκό σινεμά γενικότερα, αφού είναι μια ατέλειωτη ευχαρίστηση να ακούς τη γνώμη ενός έμπειρου ανθρώπου και γνώστη του σινεμά για το σύνολο των ταινιών που φτάνουν σε μας προς κρίση.
Ποια είναι η γνώμη σας για τις τ ταινίες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε παραγωγή και έχουν υποστηριχθεί από το Eurimages, το «Μικρό Ψάρι» του Γιάννη Οικονομίδη, το «Xenia» του Πάνου Χ. Κούτρα και το «Τετάρτη 04.45» του Αλέξη Αλεξίου;
Είναι όλες ελληνικές, πολύ ελληνικές ταινίες. Αλλά έχουν τη δυνατότητα - και το εύχομαι αυτό - να ταξιδέψουν στο εξωτερικό. Γιατί αυτό που κάνει μια ταινία καλή για το Eurimages είναι να έχει την ικανότητα να μιλάει στο κοινό διαφορετικών χωρών, αλλά στην ουσία της να δηλώνει σαφώς την καταγωγή της. Και στις τρεις αυτές ταινίες το σενάριο ήταν καλό, ήταν πειστικό και ξέραμε ακριβώς τι ήθελε ο σκηνοθέτης να κάνει με την ιστορία του. Και πιστέψαμε ότι θα το πετύχει. Αλλιώς δεν θα βάζαμε χρήματα για να τις υποστηρίξουμε.
Διαβάστε ακόμη:
