Η κληρονομιά μου είναι ότι έμεινα όρθια... από την αρχή μέχρι το τέλος, γιατί πίστευα σε κάτι μέσα μου.»
Η Τίνα Τέρνερ, η «βασίλισσα του rock & roll» και μία από τις καλλιτέχνιδες με τις περισσότερες πωλήσεις δίσκων στον κόσμο, πέθανε σήμερα σε ηλικία 83 ετών.
Γεννημένη ως Αννα Μέι Μπούλοκ στην αγροτική κοινότητα του Νατμπους του Τενεσί (μια τοποθεσία που θα μνημόνευε αργότερα στο τραγούδι που έγραψε η ίδια το 1973, το θρυλικό «Nutbush City Limits»), ξεκίνησε να τραγουδά στις τοπικές εκκλησιαστικές χορωδίες. Μετά την αποφοίτησή της από το γυμνάσιο, άρχισε να εργάζεται ως βοηθός νοσοκόμας, αλλά άρχισε επίσης να συχνάζει στα μαύρα νυχτερινά στέκια του Σεντ Λούις. Αν και δεν είχε καμία μουσική εμπειρία έξω από τη χορωδία της εκκλησίας, κατάφερε να καθίσει, σε έναν αρραβώνα του 1958 στο Club Manhattan, με τους Kings of Rhythm του Αϊκ Τέρνερ.
Ξεκίνησε την καριέρα της το 1958 ως τραγουδίστρια με το συγκρότημα Kings of Rhythm αρχικά κάνοντας ηχογραφήσεις με το όνομα «Little Ann». Σύντομα μπήκε σε σχέση με τον σαξοφωνίστα του συγκροτήματος τον Ρέιμοντ Χιλ, και μαζί του έκανε ένα γιο, στα 19 της, που ονομαζόταν επίσης Ρέιμοντ. Ομως η πρώτη εμφάνισή της στο κοινό με το όνομα Τίνα Τέρνερ έγινε το 1960 ως μέλος του συγκροτήματος Ike & Tina Turner Revue.
Ακολούθησαν οι επιτυχίες «A Fool in Love», «I Idolize You» (1960), «It’s Gonna Work Out Fine» (1961), «Poor Fool», (1961), «Tra La La La La» (1962), και «Proud Mary» (1971).
Με τον Αϊκ Τέρνερ
Με τον Αϊκ Τέρνερ
Οι Ike & Tina Turner Revue πήγαιναν από δισκογραφική σε δισκογραφικη εταιρεία και κανένα από τα σινγκλ τους στα μέσα της δεκαετίας του '60 δεν κατάφερε να κερδίσει ιδιαίτερη θέση στα charts. Παρόλα αυτά οι ζωντανές εμφανίσεις τους και η δυναμική frontwoman συνέχισαν να τραβούν την προσοχή. Μετά από μια εμφάνιση του 1965 στο «The Big TNT Show» τους Τέρνερς τους προσέγγισε ο παραγωγός Φιλ Σπέκτορ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για επιτυχίες R&B συγκροτημάτων όπως οι Ronettes και οι Crystals.
O Σπέκτορ ήταν εκείνος που την έφερε στο προσκήνιο ως σόλο τραγουδίστρια με το τραγούδι «River Deep Mountain High» (1966), το οποίο κατάφερε να φτάσει στο τοπ 5 στη Μεγάλη Βρετανία, αλλά αποδείχθηκε τεράστια αποτυχία στις ΗΠΑ, φτάνοντας μέχρι το νο. 88 στα charts. Παρ' όλα αυτά, το τραγούδι αυτό θεωρείται ακόμα και σήμερα μια από τις πιο έντονες φωνητικές αποδόσεις της Τέρνερ και μπήκε στο Grammy Hall of Fame το 1999.
To 1974 κυκλοφόρησε το πρώτο της σόλο άλμπουμ με τίτλο «Tina Turns the Country On», που περιελάμβανε διασκευές κάντρι. Το άλμπουμ δεν κατάφερε να γίνει επιτυχία, αλλά χάρισε στην Τέρνερ την πρώτη της σόλο υποψηφιότητα για Grammy. Το 1975 πρωταγωνίστησε στην ταινία «Tommy» του Κεν Ράσελ και κυκλοφόρησε μια δεύτερη σόλο συλλογή με τίτλο «Acid Queen».
Εκείνη την εποχή, η ζωή των Αϊκ και Τίνα Τέρνερ ήταν υπερβολικά εκτεθειμένη μετά από 10 άλμπουμ μέσα σε μόλις τρία χρόνια και ο γάμος τους είχε αρχίσει να καταρρέει. Ο Αϊκ Τέρνερ είχε τη φήμη του κακοποιητικού συζύγου, αλλά ο βίαιος χαρακτήρας του θα κλιμακωνόταν από τη χρήση κοκαΐνης. Τελικά, μετά από έναν άγριο ξυλοδαρμό στον δρόμο για ένα ξενοδοχείο του Ντάλας τον Ιούλιο του 1976, η Τίνα εγκατέλειψε γρήγορα τον Αϊκ και υπέβαλε αίτηση διαζυγίου. Το τέλος του γάμου οριστικοποιήθηκε το 1978, με την Τίνα να αναλαμβάνει μια σειρά από επιχειρηματικά χρέη.
Μετά τον χωρισμό της, και καθώς πλησίαζε στα 40, η μουσική βιομηχανία την είχε για τελειωμένη. Η Τίνα Τέρνερ όμως αποδείχτηκε μια πραγματική survivor. Bρήκε καινούργια ζωή ανάμεσα στα πιτσιρίκια του New Wave και έγινε μία από τους πρώτους σταρ του MTV. Την δεκαετία του 1980, η Turner έκανε μια ηχηρή επιστροφή στην δισκογραφία με αρκετά hits, ξεκινώντας στα τέλη του 1983 με το single « Let's Stay Together» και ακολούθησε το 1984 η κυκλοφορία του πέμπτου σόλο δίσκου της με τίτλο «Private Dancer», το οποίο έγινε παγκόσμια επιτυχία. Το ομότιτλο τραγούδι «αφηγείται την ιστορία γυναικών σαν και μένα, που έχουν πιαστεί στα δίχτυα δυσάρεστων καταστάσεων, που με κάποιον τρόπο βρίσκουν τον δρόμο να συνεχίσουν», όπως είπε η ίδια. Ο δίσκος περιλάμβανε το τραγούδι «What's Love Got to Do with It», που έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία της Τέρνερ και κέρδισε τέσσερα βραβεία Grammy, μεταξύ των οποίων του Δίσκου της Χρονιάς.
Στο «Tommy»
Στο «Mad Max Beyond Thunderdome»
Στα γυρίσματα του «Mad Max Beyond Thunderdome»
Το 1985 πρωταγωνίστησε δίπλα στον Μελ Γκίμπσον στην ταινία «Mad Max Beyond Thunderdome», για την οποία τραγούδησε και το «We Don’t Need Another Hero», και αργότερα, το 1993 πρωταγωνίστησε και στην ταινία «Last Action Hero» με τον Αρνολντ Σβαρτζενέγκερ. Επίσης την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και η ταινία «What's Love Got to Do with It», μια βιογραφική ταινία που διασκευάστηκε από την αυτοβιογραφία της, με πρωταγωνίστρια την (δίκαια υποψήφια για Οσκαρ) Αντζελα Μπάσετ, και μαζί της κυκλοφόρησε και ένα soundtrack album. Το 1995 τραγούδησε και το «Goldeneye», το ομότιτλο τραγούδι για την ταινία του Τζέιμς Μποντ.
Καθ'όλη την διάρκεια της καριέρας της, η Τέρνερ έχει κερδίσει 12 βραβεία Grammy, τρία βραβεία Grammy Hall of Fame και ένα βραβείο Grammy Lifetime Achievement. Είναι η μόνη γυναίκα καλλιτέχνης που έχει λάβει συνεχόμενες υποψηφιότητες στα βραβεία Grammy στις κατηγορίες pop, rock και R&B. Το 1993, τα World Music Awards αναγνώρισαν τα χρόνια και την προσφορά της στην μουσική βιομηχανία και της απένειμαν το βραβείο Legend Award. Το 2000 η Τέρνερ έγινε η γυναίκα καλλιτέχνης με τις περισσότερες συναυλίες μέσα σε έναν χρόνο, μεταξύ των οποίων 25 συναυλίες στην Wembley Arena και 5 συναυλίες στο Wembley Stadium (τρεις το 1996 και δυο το 2000).
Στο «Last Action Hero»
H Αντζελα Μπάσετ στον ρόλο της Τίνα Τέρνερ στην ταινία «What's Love Got to Do with It»
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι η πρώτη γυναίκα καλλιτέχνης της οποίας οι επιτυχίες βρίσκονται στο top 40 επί έξι συνεχόμενες δεκαετίες. Στο top 40 έχουν συμπεριληφθεί 34 επιτυχίες της. Το περιοδικό Rolling Stone κατέταξε την Tέρνερ στην 63η θέση στην λίστα με τους 100 καλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών και στην 17η θέση στην λίστα με τους 100 καλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών. Το 1991, η Τερνερ μπήκε στο Rock and Roll Hall of Fame και απέκτησε το δικό της αστέρι στην Λεωφόρο της Δόξας του Χόλυγουντ. Τέλος το 2014 έλαβε το βραβείο Soul Music Hall of Fame Lifetime Achievement.
Το 2021 κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ «Tina», μια από τις πιο θαρραλέες εξομολογήσεις που καταγράφηκαν ποτέ σε κάμερα για την κακοποιητική σχέση ανάμεσα σε ένα ζευγάρι. Και μαζί μια ιστορία επιβίωσης που γράφτηκε με τα ντεσιμπέλ ανεβασμένα, την ενέργεια στο φουλ, την ελπίδα για μια ζωή που έπρεπε με κάθε τρόπο να πετύχει στη διαπασών.
