«Δηλώνουμε τη βαθιά μας θλίψη για την απώλεια του αγαπημένου μας σκηνοθέτη Τζον Αβιλντσεν. Το θρυλικό του "Rocky" που κέρδισε το βραβείο του Σωματείου των Αμερικάνων Σκηνοθετών το 1976, στέκεται πλέον μέσα στην κουλτούρα μας ως η πιο αντιπροσωπευτική ιστορία του outsider που γίνεται νικητής - ένα θέμα που επανήλθε στο αξιοσημείωτο έργο του που συμπεριλάμβανε το "Save the Tiger" και τη σειρά ταινιών "The Karate Kid". Μέσα στις δεκαετίες, τα συναρπαστικά πορτρέτα που σκηνοθετούσε για τη νίκη, το κουράγιο και το συναίσθημα κυρίευσαν τις καρδιές ολόκληρων γενεών Αμερικάνων.»
Με αυτήν την ανακοίνωση αποχαιρέτησε το Σωματείο Αμερικάνων Σκηνοθέτών τον Τζον Αβιλντσεν, πριν απ' ότιδήποτε άλλο σκηνοθέτη του πρώτου «Rocky», τη χρονιά εκείνη του 1976 που όχι μόνο η ταινία αλλά και ο ίδιος ο Αβιλντσεν κέρδιζαν Οσκαρ κόντρα σε όλες τις προβλέψεις αφήνοντας την ιστορία του Ρόκι Μπαλμπόα στην ιστορία.
Δείτε ακόμη: Ο Σιλβέστερ Σταλόνε επιστρέφει στα θρυλικά σκαλιά του Μουσείου Τέχνης της Φιλαδέλφεια
O Τζον Αβιλντσεν όμως δεν προσγειώθηκε στο ρινγκ του μποξ (το οποίο έβρισκε, παρεπιπτόντως, και βαρετό) από το πουθενά. Βοηθός σκηνοθέη του Αρθουρ Πεν και του Οτο Πρέμινγκερ, ο Αβιλντσεν είχε ήδη σκηνοθετήσει εννιά ταινίες πριν το «Rocky». Αναμεσά τους το «Joe» του 1970, μια μικρή εμπορική επιτυχία με την ερμηνεία που ξεκίνησε ουσιαστικά την καριέρα του Πίτερ Μπόιλ και το «Save the Tiger» του 1973, την ταινία που χάρισε στον Τζακ Λέμον το Οσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου.
Ο Αβιλντσεν ήταν ο αρχικός σκηνοθέτης τόσο για το «Serpico» του 1973 όσο και για το «Saturday Night Fever» του 1977, αλλά απολύθηκε και από τις δύο ταινίες μετά από διαφωνίες με τους παραγωγούς. Ισως γιατί όλα οδηγούσαν μαθηματικά στο θρίαμβο του «Rocky».
O Πίτερ Μπόιλ στο «Joe»
Ο Τζακ Λέμον στο «Save the Tiger»
Μετά το Οσκαρ Σκηνοθεσίας και την τεράστια επιτυχία του «Rocky», ο Τζον Αβιλντσεν αρνήθηκε (ορθά) να σκηνοθετήσει το «Rocky II» αλλά συνέχισε τις μικρές ιστορίες ανθρώπων που από το περιθώριο κατάφεραν να βρεθούν στο προσκήνιο, σκηνοθετώντας τις τρεις πρώτες ταινίες της σειράς «The Karate Kid». Θα ξαναγυρνούσε στο ρινγκ μαζί με τον Σιλβέστερ Σταλόνε για να σκηνοθετήσει το «Rocky V», το 1990 κλείνοντας έτσι τον (πρώτο) κινηματογραφικό κύκλο ζωής του Ρόκι Μπαλμπόα.
«Οταν διάβασα το πέμπτο μέρος του "Rocky" ήταν μια σπουδαία ιστορία. Ο Ρόκι πέθαινε στο τέλος. Εχανε σε αυτή τη σπαραξικάρδια μάχη με τον Τόμι Γκαν, κατέληγε στο ασθενοφόρο με το κεφάλι του στα πόδια της Εϊντριαν και μέχρι να φτάσουν στο νοσοκομείο είχε πεθάνει. Η Εϊντριαν έβγαινε από τις πόρτες του νοσοκομείου και ανακοίνωνε στο συγκεντρωμένο πλήθος και τους δημοσιογράφους: "Ο Ρόκι είναι νεκρός αλλά όσο οι άνθρωποι θα πιστεύουν στον εαυτό τους, το πνεύμα του Ρόκι θα ζει για πάντα". Και σκέφτηκα, γουάου, τι ωραίος τρόπος να κλείσεις τη σειρά. Οπότε είπα ναι και ξεκινήσαμε το γύρισμα. Στις τρεις εβδομάδες περίπου δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον υπεύθυνο του στούντιο που μου είπε: "Ω, με την ευκαιρία, ο Ρόκι δεν πεθαίνει". Και του απαντώ: "Ω. Πώς αυτό;". Και μου λέει: "Να, αυτοί οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν. Ο Τζέιμς Μποντ δεν πεθαίνει. Ο Μπάτμαν δεν πεθαίνει". Οπότε ο Ρόκι δεν πέθανε αλλά η ταινία πέθανε γιατί χωρίς αυτό το τέλος ήταν μια αδιάφορη ιστορία.»
Με τον Ραλφ Μάτσιο στα γυρίσματα του «The Karate Kid»
Ενδιάμεσα, ο Τζον Αβιλντσεν θα ήταν ξανά υποψήφιος για Οσκαρ, αυτή τη φορά, το 1982, στην κατηγορία του Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ με το «Traveling Hopefully» και την ιστορία του Ρότζερ Μπόλντγουιν, του ιδρυτή του Αμερικανικού Σωματείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ACLU).
Η τελευταία του ταινία ήταν το «Inferno» του 1999 με τον Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ και τον Πατ Μορίτα (διάσημο από το «The Karate Kid»), το 2014 σκηνοθέτησε μια ταινία μκρού μήκους με τον τίτλο «Let love Last» ενώ ετοίμαζε και μια ταινία μεγάλου μήκους, το «Nate & Al» με τον Ρίτσαρντ Ντρέιφους. τον Τζος Πεκ και τον Μάρτιν Λαντάου.
Με αποχαιρετιστήριο μήνυμά του στο instagram, o Σιλβέστερ Σταλόνε ευχαρίστησε τον Τζον Αβιλντσεν, σίγουρος πως θα συνεχίσει να κάνει επιτυχίες και στον Παράδεισο.
Δείτε εδώ τον Τζον Αβιλντσεν να κερδίζει το Οσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας το 1976 για το πρώτο «Rocky»:
Διαβάστε ακόμη
Tags: RIP
