Σπουδαία μουσικός, συνθέτης και performance artist, η Λόρι Αντερσον, εμβληματική φιγούρα της πειραματικής ηλεκτρονικής μουσικής, η Λόρι Αντερσον είναι μια γυναίκα συμβολο της αμερικάνικης καλλιτεχνικής πρωτοπορίας.
Το «Heart of a Dog», η ταινία της που θα κάνει την πρεμιέρα της στο διαγωνιστικό τμήμα του φετινού φεστιβάλ Βενετίας δεν είναι η πρώτη της σκηνοθετική δουλειά, αφού έχει γυρίσει αρκετά πειραματικά μικρού μήκους καθώς και ένα concert film το «Home of the Brave», το 1986.
Εν τούτοις αυτό το μεγάλου μήκους essay film, είναι δίχως αμφιβολία η πιο προσωπική δουλειά της και μια ταινία που η ίδια ομολογεί ότι δεν ξέρει πως να την περιγράψει. «Εχει να κάνει με τόσα πολλά πράγματα, αλλά κυρίως... θα μπορούσα να της δώσω τον τίτλο «Love and Death», αλλά δεν το τολμώ γιατί δεν είμαι ο Γούντι Αλεν».
Το φιλμ είναι μια συλλογή από εικόνες και ιδέες, μια ταινία για την μνήμη και την λήθη, για την χαρά και την θλίψη, για τον θάνατο, ή το να έρθεις κοντά στον θάνατο, για την ζωή στην Νέα Υόρκη μετά την 11η Σεπτεμβρίου, τον τρόμο, προσωπικό ή συλλογικό, κάποιους θλιμμένους αποχαιρετισμούς και μερικούς αστείους, την αποδοχή. Της ύπαρξής σου, των πραγμάτων που δεν μπορείς να αλλάξεις, της ίδιας της ζωής.
Στο κέντρο του φιλμ βρίσκεται η σκυλίτσα της Λόρι Αντερσον, Λολαμπέλ, ένα rat terrier που πέθανε πριν λίγο καιρό. Ενα σκυλί που ακόμη και στα βαθιά του γεράματα, ήταν γεμάτο ζωή και που είχε μάθει να ζωγραφίζει με τις πατούσες του και σχεδόν να παίζει πιάνο. Ομως η ταινία την οποία η Αντερσον αφιερώνει στο «υπέροχο πνεύμα του άντρα μου, Λου Ριντ», μιλά για περισσότερες απώλειες από αυτή της Λολαμπέλ και για διαφορετικά είδη αγάπης, αφού όπως λέει η Αντερσον στην ταινία «κάθε ιστορία αγάπης, είναι μια ιστορία φαντασμάτων».
Το φιλμ ξεκίνησε σαν μια ανάθεση του καναλιού arte, σε μια σειρά από φιλμ που ζητούν από ανθρώπους της τέχνης να κάνουν μια ταινία για την φιλοσοφία της ζωής τους. «Οταν μου ζήτησαν να το κάνω» λέει η Αντερσον, «η πρώτη μου απάντηση ήταν “μα δεν έχω κάποια φιλοσοφία ζωής” κι εκείνοι μου είπαν “φυσικά κι έχεις”. Και τους είπα “δεν έχω κι ακόμη κι αν είχα δεν θα την έκανα ταινία για να σας την δείξω”».
Κάπως έτσι μέσα από αυτή την ανταλλαγή... αντιρρήσεων προέκυψε το «Heart of a Dog», μια ταινία που αν πιστέψουμε τον κατάλογο του New York Film Festival όπου θα κάνει την αμερικάνικη πρεμιέρα του μετά την προβολή του στη Βενετία και το Τορόντο «είναι τόσο άμεση όσο μια παράγραφος του Κέρουακ, τόσο αφοπλιστικά παιχνιδιάρικη όσο μια μελωδία του Κόουλ Πόρτερ, τόσο ραψωδική όσο ένα ποίημα του Γουίτμαν, ένα φιλμ σπάνιας ομορφιάς».
Δείτε ένα κλιπ από την ταινία:
Εν αναμονή του φιλμ, δείτε πιο κάτω την Λολαμπέλ να παίζει μουσική.
Διαβάστε ακόμη:
