Δείχνοντας τον δρόμο για την πεντάδα των φετινών υποψηφιοτήτων, τα roundtables του Hollywood Reporter αποτελούν μια ενδιαφέρουσα ευκαιρία στους δημιουργούς του σινεμά να εμβαθύνουν και να επεκταθούν στην τέχνη και την τεχνική τους και να κουβεντιάσουν μεταξύ τους για όλα όσα τους (και μας) απασχολούν. Κι ανάμεσα σε αυτά φέτος δεν θα μπορούσε παρά να είναι και το δραματικά διαφορετικό τοπίο της κινηματογραφικής διανομής, ο τρόπος με τον οποίο έχουμε πρόσβαση και βλέπουμε σινεμά.
Κι όπως δίχως περιστροφές παρατηρεί ο Τοντ Φίλιπς στην αρχή της κουβέντας τους, τρεις από τους έξι σκηνοθέτες του φετινού πάνελ, έκαναν ταινίες που προβλήθηκαν στο Netflix. Κι αν για την Λούλου Γουάνγκ του «The Farewell» η επιτυχία της ταινίας και το γεγονός ότι φέτος βρέθηκε ανάμεσα στους έξι σκηνοθέτες αυτού του τραπεζιού οφείλεται στην επιλογή των παραγωγών της να αρνηθούν την πολύ πιο γενναιόδωρη προσφορά μιας πλατφόρμας και να προτιμήσουν αυτή της Α24 ο Μάρτιν Σκορσέζε για παράδειγμα έχει μια διαφορετική άποψη.
Δείτε ακόμη: Η Γκρέτα Γκέργουιγκ κι ο Νόα Μπόμπακ είναι μια ρομαντική ταινία από μόνοι τους
Δεν είναι μόνο το ότι κανείς εκτός από το Netflix δεν ήθελε να κάνει τον «Ιρλανδό» εδώ και δέκα χρόνια, αλλά και το ότι η περιορισμένη διανομή της ταινίας τους στις αίθουσες δεν ήταν για τον ίδιο εμπόδιο. «Είχα κι άλλες ταινίες στο παρελθόν που έπαιξαν στις αίθουσες μια ή δυο εβδομάδες και μετά κατέβηκαν. Ειδικά «ο Βασιλιάς της Κωμωδίας» παίχτηκε για μιάμιση μόνο εβδομάδα. Δεν ξαναπαίχτηκε ποτέ.» Κι ο φερνάντο Μεϊρέγιες συμφωνεί πως για εκείνον η διανομή του «Δύο Πάπες» ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητική. «Το καλοκαίρι η ταινία παίχτηκε σε 35 φεστιβάλ και μετά βγήκε για δύο ή τρεις εβδομάδες στις αίθουσες πριν βγει στην πλατφόρμα. Δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερα».
«Βρισκόμαστε σε μια διαδικασία που δεν είναι απλά εξελικτική. Πρόκειται για μια αληθινή επανάσταση» λέει ο Σκορσέζε. «Μια επανάσταση της επικοινωνίας, του σινεμά των ταινιών ή όπως θέλεις να την ορίσεις». Δείτε πιο κάτω αποσπάσματα από την κουβέντα τους που φυσικά δεν εξαντλείται στο Netflix, ή τα μοντέλα διανομής και μπείτε λίγο πιο βαθιά στο μυαλό των δημιουργών των οποίων οι ταινίες έκλεψαν την παράσταση φέτος.