Το FilmSchool, Σχολή Κινηματογράφου που προσφέρει εντατικά σεμιναριακά μαθήματα με στόχο την πρακτική εξειδίκευση, ξεκίνησε ως μία εναλλακτική κινηματογραφικών μαθημάτων και, μέσα στα χρόνια, έγινε πολυπόθητο φθινοπωρινό ραντεβού, πειστήριο κινηματογραφικής γνώσης (θεωρητικής και πρακτικής), τεκμήριο του σύγχρονου ελληνικού σινεμά μια και πάντα οι επαγγελματίες που διδάσκουν βρίσκονται στην αιχμή της τρέχουσας παραγωγής και... ένας εξαιρετικά ευχάριστος και δημιουργικός χώρος και τρόπος για να μάθει κανείς να φτιάχνει σινεμά.
Λίγο πριν το φετινό ραντεβού των σεμιναρίων, οι σπουδαστές, οι σπουδάστριες και τα σπουδαστά του FilmSchool σας προσκαλούν την Κυριακή 19 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου στο φεστιβάλ προβολών των ταινιών τους!
Οι ταινίες καθώς και η οργάνωση των προβολών έχουν υλοποιηθεί με πολύ κόπο και μεράκι κι εμείς ανυπομονούμε να βρεθούμε εκεί, να μιλήσουμε μαζί τους και να δούμε τα δημιουργήματά τους!
Διαβάστε επίσης: Νοέμβριος σημαίνει Filmschool! Θα είσαι εκεί;
Οι ταινίες που θα προβληθούν την Κυριακή, 19 Οκτωβρίου
«Home, a Space Between Us», Effie Rabsilber
Σύνοψη: Στην μοναξιά της μεγάλης πόλης η Μάγδα συναντά την αινιγματική άστεγη Θεοδώρα. Μαζί περπατούν μέχρι την άκρη της πόλης. Καθώς η νύχτα τελειώνει, κάτι αλλάζει ανάμεσα στις δύο ξένες.
Σκηνοθετικό Σημείωμα: «Εμπνευσμένη από την ανθρώπινη επιθυμία να βρει έναν τόπο που ονομάζεται “σπίτι”, προσπάθησα να πλησιάσω έναν όρο με τον οποίο συνδέονται πολλά πράγματα. Μια χώρα, ένα τοπίο, μια πόλη, ένας φίλος, η οικογένεια, οι τέσσερις τοίχοι μέσα στους οποίους ζούμε, μια αγκαλιά που μας κάνει να νιώθουμε αγαπημένοι και καλοδεχούμενοι, μια αίσθηση ασφάλειας – είναι μόνο μερικά από αυτά.
Με τράβηξαν κάποια ερωτήματα κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της ταινίας. Πόσο το περιβάλλον μας, οι κοινωνικές μας σφαίρες και οι πολιτισμικές μας δομές μάς επιτρέπουν να νιώθουμε σπίτι μας σε αυτόν τον κόσμο; Πού βρίσκουν την αίσθηση του σπιτιού οι άνθρωποι που δεν έχουν ούτε καν μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους;
Αναρωτιόμουν αν οι δύο χαρακτήρες της ταινίας θα μπορούν να βρουν ένα σπίτι στην εφήμερη συνύπαρξή τους και αν ένας χώρος, γεννημένος από την τέχνη, μπορεί να μοιραστεί για να δημιουργήσει μια αίσθηση εγγύτητας».
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Σπουδαστικό του Διεθνούς Φεστιβάλ του Σαράγεβο το καλοκαίρι του 2025 ενώ ακολούθησε η προβολή της στο Thess International Short Film Festival (TISFF).
Το trailer της ταινίας
«Πρελούδιο για μια Σουπερνόβα», Χρίστος Αρτεμίου
Σύνοψη: Η 10χρονη Περσεφόνη έχει να τελειώσει μια σχολική εργασία για αύριο, αλλά πρώτα πρέπει να βρει την μητέρα της, που έχει εξαφανιστεί εδώ και μέρες.
Σκηνοθετικό Σημείωμα: «Η ταινία είναι ένας φόρος τιμής στις ανείπωτες ιστορίες αγώνων, στις σιωπηλές μάχες που δίνονται στα περιθώρια της κοινωνίας και στην εξαιρετική δύναμη των ονείρων που σαν στόχοι ζωής μπορούν να ξεπεράσουν τις αντιξοότητες. Η ιστορία της ταινίας είναι βαθιά προσωπική, εμπνευσμένη από τις εμπειρίες μου ως παιδί, την ταραχώδη σχέση με τη μητέρα μου και το θέμα του εθισμού στα ναρκωτικά που επηρεάζει τις ζωές τόσων ανθρώπων στην Ελλάδα και ειδικά στην Αθήνα. Μέσα από την ταινία “Πρελούδιο για μια Σουπερνόβα”, προ(σ)καλούμε τους θεατές να δουν τον κόσμο μέσα από τα μάτια της Περσεφόνης, ενός δεκάχρονου κοριτσιού που προτάσσει τους στόχους και τα όνειρα της σαν όπλα στην άνιση μάχη ενάντια σε δυνάμεις πέραν από τον έλεγχο της».
Drama Short Film Festival 2025 (βραβείο Σκηνογραφίας στο Σπουδαστικό)
Athens International Film Festival - Νύχτες Πρεμιέρας (Onassis Film Award)
Το trailer της ταινίας
«Mirror Exiles», Αναστασία Γκίβαλου
Σύνοψη: Το τέλος του κόσμου βρίσκει τη Χάρα και τον αδελφό της στο σπίτι όπου πέρασαν μαζί την παιδική τους ηλικία. Το ραδιόφωνο έχει κολλήσει στην τελευταία ειδησεογραφική μετάδοση. Η Χαρά προσπαθεί να ανασυνθέσει τη μνήμη της με τη βοήθεια του αδελφού της. Υστερα από πολλές μέρες στο σπίτι, όταν αποφασίζουν να εξερευνήσουν τα απομεινάρια του παλιού κόσμου, η Χάρα αναγκάζεται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, όπως ακριβώς είναι.
Σκηνοθετικό Σημείωμα: «To “Mirror Exiles” αποτελεί ένα ημερολόγιο πένθους. Ηταν μια ανάγκη μου να προσεγγίσω καταστάσεις απώλειας/αποχαιρετισμών, επηρεασμένη από την κρατική καταστολή και επιτήρηση της καραντίνας του 20/21.Οι ήρωες, σε ένα μέρος στην μέση του πουθενά, έρχονται σε επαφή με τις πραγματικές συνθήκες μόνο όταν αποχωρίζονται, την βάση τους, το σπίτι τους, την βολή τους. Η αλήθεια βρίσκεται στον δρόμο, και όχι στα οχυρά μας».
Micro μ Film Festival 2024 (βραβείο σπουδαστικής ταινίας)
Kino Athens Pharos BI Short Film Festival
Το trailer της ταινίας
«Only Connect», Μπέτυ Κοσταντίνοβα
Σύνοψη: Μια νεαρή γυναίκα, παγιδευμένη ανάμεσα στην επιθυμία της για αποδοχή και τον φόβο της απόρριψης, προσπαθεί να αποκαλύψει μια προσωπική αλήθεια στους γονείς της.
Σκηνοθετικό Σημείωμα: «Το “όnλy connέcτ” είναι μια ιστορία για την ανθρώπινη ανάγκη να συνδεθούμε αληθινά, να σταθούμε με θάρρος απέναντι στον εαυτό μας και να αναζητήσουμε την αποδοχή. Βασισμένη σε προσωπικές εμπειρίες, η ταινία καλεί τον θεατή να αναλογιστεί τη δική του σχέση με την αλήθεια και την επικοινωνία με τους άλλους. Η αφήγηση εναλλάσσεται μεταξύ στιγμών καθημερινότητας και φανταστικών σεναρίων, οδηγώντας τον θεατή στον εσωτερικό κόσμο της ηρωίδας. Η ιστορία της Αθηνάς υπενθυμίζει ότι η σύνδεση με τους άλλους ξεκινά πάντα από τη σύνδεση με τον ίδιο μας τον εαυτό. Ο τίτλος προέρχεται από το διάσημο μότο του E. M. Forster– “Only connect” – Που παρακινεί τους ανθρώπους να επιδιώκουν μια ολοκληρωμένη ζωή μέσα από την βαθύτερη κατανόηση και ενσυναίσθηση, μια αληθινή επαφή, την σύνδεση καρδιάς και νου».
Πρεμιέρα στο Σπουδαστικό του Drama Short Film Festival 2025
Το trailer της ταινίας
«Little Doggie», Γιώργος Ντούνης
Σύνοψη: Ενας νεαρός που δουλεύει στο μπακάλικο της μητέρας του ονειρεύεται μια ζωή μακριά από τη μιζέρια και τη ρουτίνα. Εμποτισμένος από τις ταινίες και τους μύθους των γκάνγκστερ, προσπαθεί να χτίσει τη δική του εικόνα του σκληρού, κάνοντας μικροδουλειές για έναν άνθρωπο της νύχτας. Οταν του ανατίθεται μια φαινομενικά απλή αποστολή, βλέπει σ’ αυτή την ευκαιρία τη στιγμή που περίμενε: να αποδείξει ποιος πραγματικά είναι. Ομως το τίμημα της αυτοεπιβεβαίωσης μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο.
Σκηνοθετικό Σημείωμα: «Η ιστορία ενός νεαρού που ονειρεύεται να γίνει γκάνγκστερ. Ενός ανθρώπου που προσπαθεί να επινοήσει τον εαυτό του μέσα σε έναν κόσμο αντικατοπτρισμών. Το όπλο, οι ταινίες, οι φαντασιώσεις εξουσίας είναι απλώς εκφράσεις μιας ανάγκης να υπάρξει, να νιώσει βαρύτητα. Η ταινία κινείται στο όριο ανάμεσα στον ρεαλισμό και την κωμωδία. Ο ήρωας φλερτάρει με μια ψευδαίσθηση - δανεική και εξιδανικευμένη μέσα από τις εικόνες των ταινιών που αγαπά. Πόσο κωμική όμως μπορεί να είναι αυτή η επιθυμία του όταν πίσω της κρύβεται η βαθύτερη ανάγκη ενός ανθρώπου να δει έναν εξιδανικευμένο εαυτό στον καθρέφτη; Οπτικά και αφηγηματικά, η ταινία ακολουθεί τις φόρμες του crime noir, ώστε ο θεατής να νιώσει οικεία μέσα στο περιβάλλον αυτής της ιστορίας. Στοιχεία όπως το χιούμορ επιστρατεύονται για να αποδώσουν την ελαφρότητα με την οποία σκέφτεται και δρα ο ήρωας αλλά και για να υπονομεύουν διαρκώς την αληθοφάνεια της αφήγησης. Μέχρι τη στιγμή που ένα plot twist ανατρέπει τις προσδοκίες του θεατή και αλλάζει τη βαρύτητα όσων έχει παρακολουθήσει. Το φινάλε αφήνει ανοιχτό το ερώτημα: ο ήρωας τελικά κέρδισε κάτι - ή το μόνο που απέκτησε ήταν μια συντριπτική επίγνωση ενοχής και ματαιότητας».
Σπουδαστικό του Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας 2023, (βραβείο Σκηνογραφίας)
Athens International Film Festival - Νύχτες Πρεμιέρας (2023)
Το trailer της ταινίας
«The Massagist», Ιάσονας Σίγμα
Σύνοψη: Η Ελένη Τριάντη έχει μια άσχημη Πληγή στην πλάτη. Προσλαμβάνει τη Μαργαρίτα για μια σειρά από συνεδρίες μασάζ. Η Μαργαρίτα, βλέποντας την Πληγή, υποψιάζεται ότι η πελάτισσα της κακοποιείται. Ξεκινά μια έρευνα, κατασκοπεύοντας τον σύζυγο της για να δει αν η υποψία της ευσταθεί. Κανείς δεν περιμένει την τραγωδία που ακολουθεί.
Σκηνοθετικό Σημείωμα: «Ο πρωταγωνιστής της ταινίας δεν είναι πρόσωπο, αλλά ένα Τραύμα· ένα Τραύμα που “προσωποποιείται” με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους: Η Ελένη Τριάντη φέρει το Τραύμα μαζοχιστικά, έχοντας τον ρόλο του Θύματος. Ο σύζυγός της της προκαλεί το Τραύμα σαδιστικά, έχοντας τον ρόλο του Θύτη. Η Μαργαρίτα επιθυμεί να σβήσει το Τραύμα, αναλαμβάνοντας τον ρόλο της Σωτήρα, η οποία τελικά θυσιάζεται.
Αλλά τι σημαίνει Θυσία; Αν η Θυσία είναι πράγματι η προϋπόθεση της Αγάπης, πού τελειώνει ο Πόνος και πού αρχίζει η Αγάπη; Από ποιο σημείο και μετά η Ηδονή γίνεται Πόνος και αντίστροφα; Έχει κανείς το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον Πόνο του Άλλου;
Σε ποια πλευρά στέκεται, λοιπόν, η Μαργαρίτα όταν παίρνει τον νόμο στα χέρια της;
Στο πλευρό της Ελένης Τριάντη ή του συζύγου της; Είναι ηρωίδα ή θύτης; Μήπως αίρεται στο στάτους εκείνων των τραγικών ηρώων ως αθώα ένοχη η ένοχη αθώα, επέκεινα του Καλού και του Κακού;
Πρεμιέρα στο Tirana International Film Festival (2025)
Cyprus International Film Festival (best Greek short film award)
To trailer της ταινίας
«Γυναικεία Φύση», Αλεξάνδρα Σακιζλή
Σύνοψη: Μετά την αποχώρησή της από ένα πάρτι, ταραγμένη από ένα βαθιά προσωπικό και επώδυνο περιστατικό, μια γυναίκα βρίσκει καταφύγιο στη μοναξιά του αυτοκινήτου της. Καθώς η νύχτα κυλά, η εσωτερική της φωνή αναλαμβάνει τον έλεγχο, ξετυλίγοντας στρώματα μνήμης και αντοχής. Σε αυτό το ωμό ψυχολογικό ταξίδι, αποκαλύπτει τις σιωπηλές μάχες που τόσες γυναίκες δίνουν κάτω από την επιφάνεια - αόρατες, ανομολόγητες και οδυνηρά οικείες.
Σκηνοθετικό Σημείωμα: «Αυτή η ταινία φαίνεται να συμβάλει στον διάλογο γύρω από τη σεξουαλική βία κατά των γυναικών πολύ περισσότερο απ’ όσο περίμενα, και νιώθω πραγματικά μεγάλη τιμή που μέρος του έργου μου έχει γίνει αφορμή για σκέψη και στοχασμό. Η δημιουργία αυτού του έργου υπήρξε τόσο απαιτητική όσο και καρποφόρα. Χωρίς να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, πρόκειται για ένα έργο τέχνης που γεννήθηκε απευθείας από αναγκαιότητα - η ενσάρκωση μιας ωμής, έντονης συγκίνησης που κατατρώει την ψυχή, τοποθετημένη στο κέντρο μιας εν εξελίξει συζήτησης για την ανθρώπινη κατάσταση».
Woman Life Freedom Film Festival
«Στο Παζάρι», Κώστας Φούντας-Αλουπογιάννης
Σύνοψη: Η ταινία ακολουθεί τρεις χαρακτήρες - ανθρώπους των υπαίθριων αγορών - μέσα στο εργασιακό τους περιβάλλον. Ενα παρατηρητικό πορτρέτο που αποτυπώνει τις προσωπικότητές τους, το περιβάλλον τους και τους τρόπους με τους οποίους αλληλεπιδρούν με αυτό.
Σκηνοθετικό Σημείωμα: «Η ταινία αυτή ξεκίνησε με όλη την αθωότητα και τον αυθορμητισμό που έχει το να γνωρίζεις ανθρώπους στο δρόμο. Η κάμερα μπήκε στη σχέση μου με αυτούς τους χαρακτήρες λίγο αργότερα. Η αρχική σκέψη αυτού του project ήταν φωτογραφική, μιας και μου αρέσει η φωτογραφία δρόμου, όμως το ζουμί από την κουβέντα μαζί τους με ώθησε να το κάνω ένα ντοκιμαντέρ παρατήρησης. Το μεγάλο ενδιαφέρον νομίζω που προκύπτει είναι πόσο ποικιλόμορφος είναι ένας χαρακτήρας. Πως από την πρώτη εντύπωση, η οποία μπορεί να είναι μέχρι και κακή, αν σκάψεις ανακαλύπτεις μια άλλη ολότητα. Και εν τελεί, η επιβεβαίωση του πόσος κινηματογράφος και πόση τέχνη είναι έξω εκεί και μας περιμένει κάθε στιγμή να πάμε να την ανακαλύψουμε».
Drama Short Film Festival 2025 (βραβείο Σπουδαστικού Ντοκιμαντέρ)
Dots Festival (2025)
Με Τα Μάτια Ανοιχτά (2025)
Το trailer της ταινίας
Σημαντικό: Μετά τη λήξη κάθε μέρας προβολής, ακολουθεί ψηφοφορία των θεατών για την ανάδειξη του βραβείου κοινού. Η/ο σκηνοθέτης κερδίζει για την επόμενη ταινία της/του δωρεάν ενοικίαση φωτογραφικού εξοπλισμού ύψους 1.000 ευρώ, χορηγία της εταιρείας Rent Photo Video.
Κλείστε το εισιτήριό σας για τις προβολές εδώ
Φέτος, τo Filmschool.gr και η Art Renegade παρουσιάζουν στο Booze Cooperativa το νέο Σεμινάριο Σκηνοθεσίας - μύηση στην τέχνη του Κινηματογράφου: οι εγγραφές ξεκίνησαν και το σεμινάριο αρχίζει το Σάββατο, 8 Νοεμβρίου.
