Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας - Νύχτες Πρεμιέρας γιορτάζει φέτος 30 χρόνια αδιάλειπτης αγάπης για το σινεμά και τους ανθρώπους του από τις 2 έως και τις 14 Οκτωβρίου στους κινηματογράφους Αστορ, Αστυ, Δαναός, Cinobo Οπερα και Παλλάς.
Ακολουθούν 30 επιλογές από το πλούσιο φετινό του πρόγραμμα που κάνει στην πραγματικότητα μια πανοραμική βόλτα στο τι σημαίνει σινεμά σήμερα. Bonus φυσικά για binge κινηματογραφικό watching όλο το αφιέρωμα στον Ακίρα Κουροσάουα αλλά και το αφιέρωμα στο Βρετανικό Σινεμά των 80s.
Βρείτε εδώ το πλήρες ωρολόγιο πρόγραμμα του 30ού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας.
Anora του Σον Μπέικερ
Η ταινία που θα ανοίξει την αυλαία του Φεστιβάλ. Με τον πανηγυρικό Χρυσό Φοίνικα των φετινών Καννών, ο Σον Μπέικερ ανοίγει την αγκαλιά του σε μία ακόμη παρία του αμερικανικού ονείρου: μια μπριόζα σεξεργάτρια που καταλήγει πρωταγωνίστρια (και θύμα) στο δικό της παραμύθι, όταν γνωρίζει τον πρίγκιπα των ονείρων της στο πρόσωπο ενός κακομαθημένου 20χρονου πλουσιόπαιδου, γόνου ενός Ρώσου ολιγάρχη, και τον παντρεύεται. Όταν το μαθαίνουν όμως οι γονείς του, κανονίζουν ένα ταξίδι-αστραπή στις ΗΠΑ προκειμένου να διαλύσουν τον γάμο. Αυτό που ακολουθεί είναι ένας αθυρόστομος και ατίθασος συνδυασμός της «Σταχτοπούτας» και του «Pretty Woman», μια πειραγμένη κομεντί κοινωνικών ανισοτήτων και τσακισμένων ονείρων, και ταυτόχρονα ένα love story της συμφοράς, που σταδιακά μετατρέπεται σε εμπειρία αυτογνωσίας και μάθημα ζωής για μια γυναίκα που ήθελε τόσο πολύ να πιστέψει σε κάτι καλύτερο.
Το Διπλανό Δωμάτιο του Πέδρο Αλμοδόβαρ
H ταινία λήξης του Φεστιβάλ. Η Ίνγκριντ (Τζούλιαν Μουρ) και η Μάρθα (Τίλντα Σουίντον) ήταν στενές φίλες στα νιάτα τους, όταν εργάζονταν μαζί στο ίδιο περιοδικό. Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι περιστάσεις της ζωής τις χώρισαν αφού η Ίνγκριντ έγινε συγγραφέας αυτοβιογραφικών μυθιστορημάτων και η Μάρθα πολεμική ανταποκρίτρια. Οι δυο τους συναντιούνται ξανά μετά από χρόνια σε μια έντονη, αλλά παράξενα τρυφερή κατάσταση. Στην πρώτη του αγγλόφωνη ταινία μεγάλου μήκους, ο Αλμοδόβαρ συνεχίζει να πλέκει το εγκώμιο της γυναικείας φύσης ως μιας μυστηριακής και ασταμάτητης δύναμης, γεμάτης θάρρος και ενσυναίσθηση απέναντι σε αντιξοότητες. Μια εξαιρετικά εκτελεσμένη ωδή στη φιλία, μια δυνατή επιχειρηματολογία για το δικαίωμα του ατόμου να καθορίζει τη μοίρα του και δήλωση πίστης στη συντροφικότητα ως ελπίδα σε έναν κόσμο που δείχνει να τη χάνει ολοένα και περισσότερο. Χρυσό Λιοντάρι στο φετινό Φεστιβάλ Βενετίας.
Megalopolis του Φράνσις Φορντ Κόπολα
Και μόνο η ύπαρξη πλέον αυτής της ταινίας προκαλεί συγκίνηση. Το «Megalopolis» είναι μια χειμαρρώδης sci-fi αλληγορία με ήρωα έναν πρωτοποριακό αρχιτέκτονα και επιστήμονα με την ικανότητα να ρυθμίζει τον χρόνο και τον χώρο, ο οποίος βασίζει σε ένα θαυματουργό κατασκευαστικό υλικό το όνειρό του για μια ουτοπική μητρόπολη του μέλλοντος. Μέσα από την ιστορία αυτή, ο Κόπολα επιχειρεί μια απρόσμενη αντιστοιχία των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών που οδήγησαν την αρχαία Ρώμη στην καταστροφή με την εικόνα μιας σημερινής Αμερικής την οποία απειλούν παρόμοιοι κίνδυνοι και δονούν αντίστοιχα πάθη. Μπαρόκ σάτιρα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και ένα είδος ρομαντικής παρακαταθήκης του σκηνοθέτη για τις επόμενες γενεές, μια ταινία με χαρακτήρα magnum opus και θράσος παράτολμης σκηνοθετικής τρέλας που όμοιά της σπάνια συναντάμε πλέον στο σινεμά.
O Σπόρος της Ιερής Συκιάς του Μοχάμαντ Ρασούλοφ
Αυτοεξόριστος στην Ευρώπη πια, ο Ρασούλοφ άφησε το Ιράν με μια παραβολή που προέκυψε απ' τα σπλάχνα της σύγχρονης κοινωνικής αναταραχής. Γι' αυτό και το δράμα μιας τετραμελούς οικογένειας ιδεολογικά χωρισμένης στα δύο δεν αργεί να μετατραπεί σε θρίλερ αγωνίας. Μέσα από την καταγεγραμμένη πραγματικότητα που παρεισφρέει στη δράση, διαφαίνεται διαυγέστατη μια ταινία είδους, με τον Ρασούλοφ να χτίζει πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης, χειριζόμενος μαεστρικά κάθε κινηματογραφικό τέχνασμα. «Ο Σπόρος της Ιερής Συκιάς» απέχει έτη φωτός από τη συνήθη διακριτική αλληγορία. Είναι μια μετωπική επίθεση σε ένα πνιγηρό καθεστώς που σκοτώνει τα παιδιά του. Είναι μια από τις σημαντικότερες στιγμές του πολιτικού σινεμά στον 21ο αιώνα. Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών και επίσημη υποβολή της Γερμανίας στην κούρσα των ξενόγλωσσων Όσκαρ.
Emilia Pérez του Ζακ Οντιάρ
Εξωφρενική, ριψοκίνδυνη, ηλεκτρισμένη, παθιασμένη, ευφορική: αυτές είναι μόνο μερικές λέξεις που χαρακτηρίζουν τη νέα δημιουργία του σπουδαίου Ζακ Οντιάρ, στην οποία μια δικηγόρος επιστρατεύεται από διαβόητο Μεξικανό βαρόνο των καρτέλ προκειμένου να οργανώσει κάτω από άκρα μυστικότητα τη φυλομετάβασή του και στη συνέχεια να την βοηθήσει να αποσυρθεί από τον υπόκοσμο. Ένα φιλμ που παντρεύει θαρραλέα το μιούζικαλ, το βίαιο γκανγκστερικό θρίλερ, το ακραίο μελόδραμα, το ιλιγγιώδες ρομάντζο, την αλμοδοβαρική υπερβολή και ένα γυναικείο καστ-δυναμίτη (που σύσσωμο απέσπασε το Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Καννών), για να αφηγηθεί μια ιστορία για τη δύναμη να αφήνεις πίσω σου το παρελθόν και να ξαναγεννιέσαι από τις στάχτες σου. Ένα είναι σίγουρο: Η «Emilia Perez» δεν μοιάζει με οτιδήποτε άλλο έχετε δει.
Trainspotting του Ντάνι Μπόιλ
«Επιλέξτε ζωή. Επιλέξτε δουλειά. Επιλέξτε καριέρα. Επιλέξτε οικογένεια». Το θρυλικό «Trainspotting» επιστρέφει στις Νύχτες Πρεμιέρας τρεις δεκαετίες μετά τη θριαμβευτική του πρώτη προβολή το 1997.
Cloud του Κιγιόσι Κουροσάουα
Όταν δελεάζεται από το πόσο μεγάλο και εύκολο κέρδος μπορούν να του αποφέρουν οι μεταπωλήσεις προϊόντων στο διαδίκτυο, ένας νεαρός αρχίζει να ακολουθεί μερικές όχι και τόσο ηθικές οδούς προκειμένου να πλουτίσει. Κι ενώ η ζωή του αλλάζει προς το ανετότερο, θανάσιμες απειλές αρχίζουν να τον περικυκλώνουν. Επίσημη υποβολή της Ιαπωνίας στο προσεχές Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας, η καινούργια δημιουργία του έτερου (και μεταγενέστερου) καταξιωμένου Κουροσάουα στο σινεμά ξεκινά ως ατμοσφαιρικό θρίλερ μυστηρίου, προχωρά σε ένα βίαιο ξεκαθάρισμα λογαριασμών και καταλήγει σε κάτι απρόσμενα μεταφυσικό. Πίσω από όλα αυτά, ωστόσο, κρύβεται μια σκοτεινά ειρωνική προειδοποίηση για την ασυλλόγιστη εξάρτηση του ανθρώπου από την τεχνολογία και τους επικίνδυνους πειρασμούς του σύγχρονου διαδικτυακού κόσμου.
Made in England: The Films of Powell and Pressburger του Ντείβιντ Χίντον
Δεν υπάρχει τίποτα πιο ενθουσιώδες από τον Μάρτιν Σκορσέζε ενώ μιλά για το σινεμά που αγαπά. Και δεν υπάρχει σινεμά που να αγαπά περισσότερο από αυτό των Πάουελ και Πρέσμπεργκερ! Με συνεντεύξεις φίλων και συνεργατών τους, χορταστικά αποσπάσματα από τη φιλμογραφία τους και σπάνιο αρχειακό υλικό, ο Σκορσέζε αποτίνει έναν λατρευτικό φόρο τιμής στο έργο των σκηνοθετών που χάρισαν στο βρετανικό σινεμά αριστουργήματα όπως ο «Μαύρος Νάρκισσος», «Τα Κόκκινα Παπούτσια» και το «Ζήτημα Ζωής και Θανάτου». Παράλληλα, ιχνηλατεί τη βαθιά επιρροή που άσκησαν οι ταινίες τους στη δική του δουλειά και ανακαλεί το χρονικό της προσωπικής του γνωριμίας με τον Πάουελ, σημαδεύοντας με το αυθεντικό του πάθος ένα ντοκιμαντέρ όπου η σινεφιλία έχει τον πρώτο (και τελευταίο) λόγο.
Eno του Χάρι Χάστγουιτ
Οι Νύχτες Πρεμιέρας σάς καλούν να ανακαλύψετε μια νέα, αποκλειστική συνιστώσα του φαινομένου Μπράιαν Ίνο, μέσα από ένα κινηματογραφικό ψηφιδωτό που δημιουργήθηκε ειδικά για το φεστιβάλ και θα πάψει να υφίσταται μετά το τέλος της προβολής. Μέντορας της αρτ ροκ, ιχνηλάτης pop avant garde κλίσεων, εξερευνητής στα πέρατα της ambient και της ηλεκτρονικής μουσικής κι αδιαμφισβήτητα μια από τις καθολικά αναγνωρισμένες ιδιοφυίες του σύγχρονου ήχου. Μιλώντας για έναν πολυσχιδή καλλιτέχνη, που αυτοπροσδιορίστηκε ως «μη-μουσικός» κι έβλεπε τις κονσόλες σαν μουσικά όργανα, κανείς δεν θα περίμενε κάτι συμβατικό από την επίσημη βιογραφία του. Ο Γκάρι Χάστγουιτ, όμως, οδηγεί το ασυνήθιστο σε νέα ύψη. Μια κυριολεκτικά μοναδική εμπειρία, ένα φιλμ που αναδημιουργείται σε κάθε εμφάνισή του μέσα από δεκάδες ώρες υλικού.
Flow του Γκιντς Ζιλμπαλόντις
Αν υπήρχε αμφιβολία πως μια ταινία χωρίς λόγια –χωρίς καν ανθρώπινους πρωταγωνιστές– θα μπορούσε να είναι τόσο συναρπαστική και αβίαστα συγκινητική, το «Flow» τη διαλύει οριστικά. Το φιλμ του Ζιλμπαλόντις χτίζει έναν κόσμο στο χείλος της καταστροφής, όταν ένας ανεξήγητος κατακλυσμός παρασύρει σχεδόν τα πάντα. Χάνοντας το καταφύγιό της, μια μοναχική μαύρη γάτα πασχίζει να μείνει στην επιφάνεια και να επιβιώσει σε μια νέα πραγματικότητα, πλημμυρισμένη από ορμητικά νερά, θανάσιμους κινδύνους αλλά και απρόσμενους συμμάχους. Με μόνιμη αίσθηση δέους και πλάνα που ξεχειλίζουν ομορφιά, το καλύτερο animation της χρονιάς είναι ένα μαγευτικό παραμύθι για τη δύναμη αυτο-επούλωσης της φύσης και την ικανότητά της να μετατρέπει το τέλος του κόσμου σε μια νέα αρχή. Επίσημη υποβολή της Λετονίας στην κούρσα του Διεθνούς Όσκαρ.
Αχόρταγη Νύχτα των Καρολίν Πότζι και Τζόναθαν Βινέλ
Ο Πάμπλο και η Απολίν είναι δύο αδέλφια με σπάνιο συναισθηματικό δέσιμο - ακόμα κι από μακριά επικοινωνούν μέσα από τον κόσμο του διαδικτυακού παιχνιδιού Darknoon. Όταν όμως ο Πάμπλο ερωτεύεται τον Νάιτ, και μπλέκουν σε μια επικίνδυνη διαμάχη μεταξύ συμμοριών διακίνησης ναρκωτικών, οι εύθραυστες ισορροπίες ανάμεσα στους τρεις χαρακτήρες ανατρέπονται. Στη δεύτερη ταινία τους, οι Καρολίν Ποτζί και Τζόναθαν Βινέλ αναζωογονούν θεαματικά την ιστορία ενηλικίωσης και το queer ρομάντσο, κατασκευάζοντας εκ του μηδενός έναν ολάκερο θαυμαστό νέο κόσμο. Μέσα από το επικό σύμπαν ενός διαδραστικού παιχνιδιού, αντίδοτο στη μοναξιά και την πεζή καθημερινότητα, αυτή η ερωτικά φορτισμένη «Αχόρταγη Νύχτα» αντικατοπτρίζει μοναδικά μια ψηφιακή πραγματικότητα στα όρια της επιστημονικής φαντασίας – διαφυγή και παγίδα μαζί για μια ολόκληρη γενιά.
It Doesn't Get any Better than This των Ρέιτσελ Κεμπφ και Νικ Τότι
Ένα ζευγάρι που αρέσκεται να γυρίζει αυτοσχέδιες ταινίες τρόμου αγοράζει ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο σε επαρχιακή κωμόπολη των ΗΠΑ με σκοπό να το χρησιμοποιήσει ως σκηνικό για την επόμενη ταινία του. Αν και αρχικά ενθουσιάζονται με όσα ανεξήγητα τούς προσφέρει το νέο σπίτι, μια μέρα θα ανακαλύψουν κάτι που θα αλλάξει τις ζωές τους για πάντα. Το καλύτερα κρυμμένο μυστικό των πρόσφατων ταινιών τρόμου τείνει να ξεπεράσει την ταμπέλα του νέου «Blair Witch Project» και έχει καπαρώσει πανάξια μια θέση στα καλύτερα found footage φιλμ που έγιναν ποτέ. Στοιχειωτικό, έντονο και ακριβοθώρητο (οι δημιουργοί έχουν απαγορεύσει την προβολή του εκτός κινηματογραφικής αίθουσας), η «όνομα και πράμα» ταινία αποτελεί μια αποστομωτική επίδειξη micro-budget αποτελεσματικότητας και σκηνοθετικής βιρτουοζιτέ που παίζει στα δάχτυλα τους κανόνες του είδους.
Blur: To the End του Τόμπι Λ.
Ιστορία τεσσάρων φίλων που έτυχε να δημιουργήσουν ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα στον πλανήτη και τώρα σμίγουν ξανά για ένα δισκογραφικό και συναυλιακό comeback, που ίσως να αποτελεί και το ύστερο αντίο τους, το συναισθηματικό αυτό ντοκιμαντέρ μοιάζει με ψυχοθεραπεία. Όχι μόνο για τα μεσήλικα πλέον μέλη των Blur, που αποκαλύπτονται πιο ευάλωτα και δεμένα από ποτέ, αλλά και για τους θεατές, θαυμαστές τους και μη, που πίσω από τα τραγούδια, τις ανέκδοτες διηγήσεις από το παρελθόν και τις τρυφερές στιγμές στο παρόν θα διακρίνουν μια γλυκόπικρη ματιά στο χρόνο που περνά και στα ευεργετικά σημάδια που αφήνει.
The Substance της Κοραλί Φαρζά
Στην πιο εξωφρενικά θαρραλέα ερμηνεία της καριέρας της, η Ντέμι Μουρ υποδύεται μια οσκαρούχο σταρ, πλέον ξεπεσμένη παρουσιάστρια τηλεοπτικού σόου γυμναστικής. Όταν το κανάλι την αντικαθιστά με μια νεαρή, θα καταφύγει σε μια μυστηριώδη ουσία που υπόσχεται να βγάλει από μέσα της –κυριολεκτικά– τον καλύτερο, νεότερο και ομορφότερο εαυτό της. Όχι όμως δίχως τίμημα. Τίποτα δεν προετοιμάζει για την ταινία που έκανε το Φεστιβάλ Καννών να αντηχεί από ουρλιαχτά αποστροφής και ενθουσιασμού, καθώς η Κοραλί Φαρζά βάζει στο φεμινιστικό της μπλέντερ τις πιο γενναίες δόσεις body horror της τελευταίας δεκαετίας για να παραδώσει μια απολαυστική σάτιρα για την στάση της βιομηχανίας του θεάματος απέναντι στις γυναίκες. Αναπολογητικά camp κι απερίγραπτα αιματηρή, η θρασύτατη δημιουργία απέσπασε το Βραβείο Σεναρίου στις Κάννες, αναβαπτίζοντας το midnight movie.
Oddity του Ντέμιαν ΜακΚάρθι
Σε μια απομονωμένη έπαυλη της ιρλανδικής επαρχίας, μια γυναίκα βρίσκεται μυστηριωδώς δολοφονημένη. Τη νύχτα που συμπληρώνεται ένας χρόνος από τον ανεξιχνίαστο θάνατό της, η δίδυμη αδερφή της, ένα τυφλό μέντιουμ που ισχυρίζεται ότι ξέρει ποιος διέπραξε τον φόνο, επισκέπτεται την έπαυλη. Παρέα της έχει μια ανατριχιαστική τελετουργική ξύλινη κούκλα... Ερχόμενη από το πουθενά, χωρίς καθόλου hype, αλλά εξασκώντας μια δαιμόνια χρήση των μηχανισμών που μπορούν να παγώσουν το αίμα και να τρομοκρατήσουν το κοινό μιας αίθουσας, το «Oddity» είναι αυτόματα κλασικό: Μια ταινία τρόμου που παίρνει τα κλισέ του είδους, τα απότομα τινάγματα και τις τακτικές πρόκλησης μικρών σοκ, και τα σερβίρει με τόσο αποτελεσματικό και αριστοτεχνικό τρόπο ώστε κανείς θεατής δεν μπορεί να είναι έτοιμος γι' αυτό που θα συμβεί.
Μιγιαζάκι, Πνεύμα της Φύσης του Λεό Φαβιέ
Ένα κομψό αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του Χαγιάο Μιγιαζάκι, ενός δημιουργού που αναδύθηκε μέσα από τις τρικυμίες του 20ού αιώνα για να φτάσει στην απόλυτη αναγνώριση. Παράλληλα με το σπάνιο προσωπικό αρχειακό υλικό και τις συνεντεύξεις συνεργατών κι επιφανών θαυμαστών, το ντοκιμαντέρ αξιοποιεί πλούσια αποσπάσματα από τις ταινίες του για να αναδείξει τις ευθείες γραμμές ανάμεσα σε αυτές και το «πνεύμα της φύσης» που διέπει τη φιλμογραφία του. Όσα δηλαδή μας περιβάλλουν και ορίζουν σύμφωνα με τον ίδιο την ανθρώπινη κατάσταση. Μια διαδρομή από το σκοτάδι στο φως για έναν δημιουργό που εμπνέεται από την μεταξύ τους ένταση. Ένα αποκαλυπτικό πορτραίτο για έναν μοναδικό καλλιτέχνη που ανακάλυψε το ελιξίριο της αιώνιας νιότης μεταμορφώνοντας τα όνειρά του σε κινούμενα σχέδια.
Mogwai: Η Ηχος των Αστρων του Αντονι Κρουκ
Ξεναγώντας μας στην ιστορία, την πόλη, τις ιδέες και την παραγωγική διαδικασία των Mogwai, το ντοκιμαντέρ επιχειρεί μια all-inclusive διαδρομή από τις μουσικές ρίζες του συγκροτήματος μέχρι την ηχογράφηση του δέκατου άλμπουμ τους, στην περίοδο της πανδημίας. Τα ηχοτοπία παράλληλα με το πλούσιο αρχειακό υλικό καθιστούν το ταξίδι διαστρικό. Στη θέση του οδηγού δεν αργούν να περάσουν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές, αφού τα μέλη της μπάντας έχουν για πρώτη φορά την ευκαιρία να αφηγηθούν την ιστορία όπως την έζησαν. Ο Άντονι Κρουκ, ένας από τους σταθερούς συνεργάτες τους, αφήνει να εισβάλει στην εικόνα ισόποσα τραχύτητα κι ευαισθησία, φιλοτεχνώντας τελικά ένα αρμοστό μουσικό πορτραίτο, ικανό να χορτάσει τους οπαδούς αλλά και τους πρωτάρηδες του φαινομένου Mogwai.
Φαντάσματα από το Παρελθόν του Τζόναθαν Μιλέ
Πρώην καθηγητής πανεπιστημίου, ο Χαμίντ ζει μια διπλή ζωή ως μέλος μιας μυστικής οργάνωσης που προσπαθεί να εντοπίσει εγκληματίες πολέμου του απολυταρχικού καθεστώτος της Συρίας. Η τελευταία του αποστολή τον φέρνει στο Στρασβούργο, αντιμέτωπο με τον άνθρωπο που πιστεύει ότι είναι ο πρώην βασανιστής του. Μετέωρος ανάμεσα στη δικαιοσύνη, την προσωπική εκδίκηση και την εμμονή, θα οδηγηθεί μοιραία σε επικίνδυνα μονοπάτια. Με υπόγειο σασπένς που κόβει ύπουλα την ανάσα και μια μαγνητική ερμηνεία από τον πρωταγωνιστή Αντάμ Μπεσά, η ταινία έναρξης της Εβδομάδας Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών είναι ένα συναρπαστικό πολιτικό θρίλερ με έντονους απόηχους από το αμερικανικό σινεμά του ’70, τους οποίους ο σκηνοθέτης μεταμοσχεύει με χειρουργική ακρίβεια στη ρεαλιστική απεικόνιση μιας ζωής σε εξορία.
Bird της Αντρεα Αρνολντ
Η 12χρονη Μπέιλι πασχίζει να επιβιώσει στο ναρκοπέδιο της δυσλειτουργικής της οικογένειας, διχασμένη ανάμεσα σε έναν ανώριμο πατέρα που ετοιμάζεται να παντρευτεί τη νέα του φιλενάδα και μια μητέρα που ζει υπό τις μόνιμες απειλές ενός κακοποιητικού συντρόφου. Αντιμέτωπη με μια δύσκολη εφηβεία, θα βρει ανέλπιστο σύμμαχο στο πρόσωπο ενός μυστηριώδους ξένου. Η πολυαναμενόμενη επιστροφή της Άντρεα Άρνολντ («Fish Tank», «American Honey») είναι όλα όσα θα περίμενε κανείς, κι ακόμα περισσότερα: μια ιστορία ενηλικίωσης όπου η σκληρή πραγματικότητα του βρετανικού περιθωρίου συναντά τον μαγικό ρεαλισμό και τον κόσμο του παραμυθιού. Εξαιρετικό σάουντρακ, queer ευαισθησία και τρεις σαρωτικές ερμηνείες από την πρωτοεμφανιζόμενη Νικίγια Άνταμς, τον Μπάρι Κιόγκαν και τον Φραντς Ρογκόφσκι απογειώνουν ένα φιλμ ελπιδοφόρο μα και ριψοκίνδυνο σαν χαμηλή πτήση πάνω από κοφτερά βράχια.
Ταραντούλα των Τζακ Κλαρκ και Τζιμ Γουάιαρ
Ένας πανούργος συνδυασμός ταινίας μυστηρίου και αισθηματικού δράματος όπου τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Νεαρό ζευγάρι ετοιμάζεται να παντρευτεί, εκείνος γλυκός και προστατευτικός, εκείνη ευάλωτη και σαφέστατα συναισθηματικά εξαρτημένη απ’ αυτόν - κάτι που λύνουν με τον πλέον αμφιλεγόμενο τρόπο. Η κοπέλα δέχεται να συμμετάσχει στο bachelor party που σχεδιάζει το αγόρι με τους παιδικούς φίλους του σε απόμερη εξοχική τοποθεσία, όπου μια βραδιά καταχρήσεων θα οδηγήσει τα πάντα εκτός ελέγχου. Η ταινία χτίζει αργά το ρυθμό της για να εκτροχιαστεί από τη μέση και μετά σε ένα παροξυσμικό τριπ, έναν νυχτερινό εφιάλτη στο τέλος του οποίου τίποτα δεν θα είναι όπως νομίζουμε. Ταινία τρόμου; Ναι, αν υποθέσουμε ότι ο μεγαλύτερος τρόμος είναι ο άνθρωπος που στέκει δίπλα σου.
Απρίλης της Ντέα Κουλουμπεγκασβίλι
Υπάρχει περιθώριο για μεγάλες ανακαλύψεις στο σινεμά; Από τις καλύτερες ταινίες του 2024, το «April» είναι η ιστορία μιας μαιευτήρα σε επαρχιακό νοσοκομείο, η δουλειά της οποίας απειλείται όταν οι γονείς ενός βρέφους που πεθαίνει στη γέννα την κατηγορούν για αμέλεια. Αυτό που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν, ωστόσο, και υπάρχει κίνδυνος να ανακαλύψουν, είναι πως η Νίνα πραγματοποιεί παράνομες εκτρώσεις σε φτωχικά χωριά, όπου οι γυναίκες αντιμετωπίζονται εξακολουθητικά ως υποχείρια, πραγματοποιώντας έτσι ένα είδος ατομικής εξέγερσης σε πείσμα κάθε επαγγελματικής δεοντολογίας. Αξέχαστος συνδυασμός δράματος και εφιάλτη, επίδειξη μεγάλης σκηνοθετικής δύναμης, το «April» παίρνει τις διαστάσεις ενός υπαρξιακού θρίλερ στο οποίο η γέννηση, ο θάνατος, η ομορφιά και η κτηνωδία γίνονται οι ιστορίες που κουβαλούν πάνω και μέσα τους τα ανθρώπινα σώματα. Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Saturday Night του Τζέισον Ράιτμαν
Ο Τζέισον Ράιτμαν («Τζούνο», «Ραντεβού στον Αέρα») μπαίνει σε μία χρονοκάψουλα που τον μεταφέρει στο βράδυ της 11ης Οκτωβρίου 1975. Στο στούντιο 8Η του κεντρικού ουρανοξύστη στο Rockefeller Center της Νέας Υόρκης, μια ομάδα ασυμβίβαστων κωμικών ετοιμάζουν χωρίς φόβο αλλά με περίσσιο πάθος την πρώτη πράξη μιας διαχρονικά αστείας, απολαυστικά απρόβλεπτης και ελαφρώς αθυρόστομης εξέγερσης κόντρα στο τηλεοπτικό κατεστημένο και σε κάθε πολιτική ορθότητα. Με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την πρώτη εκπομπή του «Saturday Night Live», ένας σπαρταριστός και ιλιγγιώδης φόρος τιμής περιγράφει σε ζωντανό χρόνο τα 90 χαοτικά λεπτά που οδήγησαν στη γέννηση της σύγχρονης κωμωδίας και την ανάδειξη ενός χρυσωρυχείου ταλέντων που απέδειξε ότι η επανάσταση μπορεί και να παίζει σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση.
Είμαι Ακόμη Εδώ του Βάλτερ Σάλες
Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης του «Κεντρικού Σταθμού» και του «Ημερολόγια Μοτοσικλέτας» πραγματοποιεί τη μεγάλη κινηματογραφική του επιστροφή χάρη σε αυτό το αφοπλιστικά ανθρώπινο και τόσο συγκινητικό δράμα. Βασισμένο σε πολύκροτη αληθινή ιστορία, το φιλμ αφηγείται τις προσπάθειες μιας θαρραλέας και στωικής μητέρας πέντε παιδιών να κρατήσει ενωμένη την οικογένειά της, όταν ο πρώην βουλευτής σύζυγός της συλλαμβάνεται από το δικτατορικό καθεστώς της χώρας και κατόπιν εξαφανίζεται. Η ταινία ξεκινά το 1971 και καλύπτει 25 χρόνια του αγώνα μιας αξιοθαύμαστης γυναίκας, η οποία μετατρέπει τη δοκιμασία της σε ένα συγκλονιστικό μάθημα αγάπης, πεισματικής αισιοδοξίας και αδιάκοπης συντήρησης της μνήμης. Βραβείο Σεναρίου στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας και μια από τις ωραιότερες ερμηνείες της χρονιάς από τη Φερνάντα Τόρες.
Brando with a Glass Eye του Αντώνη Τσώνη
Αθήνα, Ελλάδα. Ο Λουκάς καταφεύγει στην ένοπλη ληστεία για να χρηματοδοτήσει το όνειρό του να σπουδάσει την ερμηνευτική Μέθοδο στη Νέα Υόρκη. Η ληστεία πάει κατά διαόλου όμως όταν τραυματίζει τον Ηλία, έναν αθώο περαστικό. Αργότερα τον επισκέπτεται στο νοσοκομείο για να τον «σωπάσει» για πάντα, αντ’ αυτού όμως γίνονται φίλοι. Μαζί περιηγούνται τις θολές γραμμές της φιλίας και της εξαπάτησης. Δύο απίθανοι φίλοι, βρίσκουν σκοπό ο ένας στην συντροφιά του άλλου. Ο Λουκάς εισάγει τον Ηλία στον κόσμο της Υποκριτικής, τραβώντας τον στα άκρα. Καθώς η οντισιόν πλησιάζει, ο Λουκάς βιώνει το βάρος των πράξεών του. Η επιδίωξή του γίνεται κινητήρια δύναμη, οδηγώντας τον να αντιμετωπίσει το παρελθόν του και περίπλοκα συναισθήματα που δεν πίστευε ποτέ πως θα αντιμετωπίσει.
Αληθινός Πόνος του Τζέσι Αϊζενμπεργκ
Πετώντας για την Πολωνία μετά τον θάνατο της γιαγιάς τους, δύο αταίριαστα ξαδέρφια βλέπουν το ταξίδι σαν μια ευκαιρία για να εξερευνήσουν τις ρίζες τους. Η ξενάγησή τους στο παρελθόν φέρνει στο προσκήνιο την ταραγμένη ιστορία της οικογένειάς τους και αναζωπυρώνει την κωμικοτραγική ασυμφωνία χαρακτήρων τους. Χωρίς να απομακρύνεται από την ερμηνευτική περσόνα του, ο Τζέσι Άιζενμπεργκ εξελίσσεται σε μια από τις πιο ιδιαίτερες σκηνοθετικές φωνές του σύγχρονου αμερικανικού κινηματογράφου. Με τη βοήθεια του σαρωτικού Κίραν Κάλκιν, φτιάχνει ένα γλυκόπικρο road movie δίνοντας έμφαση στο διαγενεακό τραύμα, καλύπτει την απόσταση από το συλλογικό στο βαθιά προσωπικό και πετυχαίνει μια πολυεπίπεδη δραματική κομεντί, που εκτός από θετικά σχόλια και προβλέψεις για Όσκαρ, απέσπασε το Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ του Σάντανς.
Σύντομη Ιστορία Μιας Οικογένειας του Λιν Ζιάνζε
Σε ένα έθνος που αναγκάστηκε να μεγαλώνει μοναχοπαίδια, ένα μικροατύχημα ανοίγει την κερκόπορτα μιας μεσοαστικής οικογένειας για να εισβάλει ένα νέο μέλος. Ένα νεαρό αγόρι που αρχικά συστήνεται ως «φίλος», αλλά σταδιακά διεκδικεί όλο και πιο έντονα τη θέση του μοναδικού παιδιού. Ποιο είναι, όμως, το πραγματικό του κίνητρο και ποια θα είναι η αντίδραση του βιολογικού τέκνου απέναντι στον εισβολέα; Σκηνοθετώντας με χειρουργική ακρίβεια που φέρνει αβίαστα στο μυαλό τον πρώιμο Χάνεκε, ο Λιν Ζιανζέ καταφέρνει να ταιριάξει απόλυτα την παράνοια με την πραγματικότητα, υπογραμμίζοντας με ένα επιβλητικό θρίλερ πως οι πιο ανησυχητικές ιστορίες κατοικούν μέσα σε όσα θεωρούμε δεδομένα.
O Γιος του Εκτελεστή των Αστρίντ Ροντέρο και Φερνάντα Βαλάντεζ
Μετά τη δολοφονία του πατέρα του, ο τετράχρονος γιος ενός εκτελεστή αναγκάζεται να φυγαδευθεί στην εξοχή προκειμένου να γλιτώσει από τον τιμωρητικό κλοιό των καρτέλ. Καθώς το παρελθόν επανέρχεται καρμικά, η ταινία ακολουθεί τον Sujo στην εφηβεία και την ενήλικη ζωή του, ενώ καλείται να επιλέξει αν θα αποδεχθεί την αιματηρή κληρονομιά της οικογένειάς του ή θα χαράξει εκ νέου το πεπρωμένο του, σπάζοντας τον κύκλο της βίας. Μια αιφνίδια οπτική σε μια γνώριμη θεματική, που αντιμετωπίζει την καταραμένη γενιά του Μεξικού με αισιοδοξία και άκρατο λυρισμό. Μοιρασμένο μεταξύ ταινίας ενηλικίωσης και θρίλερ, το «Sujo» θυμίζει ταυτόχρονα saga και αρχαία τραγωδία, φιλτραρισμένη στην ποιητική ματιά δύο εκ των σημαντικότερων νέων φωνών του σύγχρονου λατινοαμερικάνικου κινηματογράφου. Βραβείο καλύτερης διεθνούς ταινίας στο Σάντανς.
Vermiglio της Μάουρα Ντελπέρο
Σε ένα ορεινό χωριό της βόρειας Ιταλίας, λίγο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ζει μια πολυμελής οικογένεια: Ο αυστηρός πατέρας και δάσκαλος, η μάνα που μοιράζει ακριβοδίκαια την αγκαλιά της σε όλα τα παιδιά, τα αγόρια και κορίτσια που μεταφράζουν το σύμπαν των μεγάλων το καθένα με τον δικό του τρόπο, η ενήλικη κόρη που ερωτεύεται έναν λιποτάκτη. Γύρω τους, οι εποχές αλλάζουν και αφήνουν τα πανέμορφα αποτυπώματά τους στη φύση, οι κάτοικοι του χωριού έχουν τις δικές τους συνήθειες και τελετουργίες και οι ζωές των απλών ανθρώπων αντιμετωπίζουν στωικά όσα τους επιφυλάσσει η τύχη. Ένας ολόκληρος χαμένος κόσμος αναβιώνει στο εξαίσιο φιλμ της Μάουρα Ντελπέρο, έναν περήφανο κινηματογραφικό απόγονο του ιταλικού νεορεαλισμού που κέρδισε τον Αργυρό Λέοντα στο φετινό Φεστιβάλ Βενετίας.
Το Βράδυ Υποχωρεί του Τίμωνα Κουλμάση
«Το Βράδυ Υποχωρεί» αναφέρεται στη συναρπαστική πορεία δύο ιδιαίτερα σημαντικών καλλιτεχνών: του διάσημου Έλληνα γλύπτη Μέμου Μακρή (1913-1993), δημιουργού, μεταξύ άλλων, της περίφημης κεφαλής στην αυλή του Πολυτεχνείου, και της πολυσχιδούς Ζιζής Μακρή (1924-2014), η οποία εκτός από τα ψηφιδωτά και τις ταπισερί ασχολήθηκε επίσης επιτυχώς με το σχέδιο και τη φωτογραφία. Περιφερόμενοι ανάμεσα στην υπό γερμανική κατοχή Αθήνα, το πολυπολιτισμικό μεταπολεμικό Παρίσι και την ψυχροπολεμική Βουδαπέστη, η ζωή τους αντικατοπτρίζει την τέχνη και την ιστορία του 20ού αιώνα, τις ελπίδες και τις απογοητεύσεις κι απ’ τις δύο πλευρές του Σιδηρού Παραπετάσματος. Μέσα από τα έργα και τις αναμνήσεις τους, η ταινία επανεξετάζει τα μεγάλα ζητήματα που αντηχούν πάντα έντονα μέσα μας: ουτοπία και ιδεολογία, ολοκληρωτισμός(οι), εξορία κι ελευθερία.
The Brutalist του Μπρέιντι Κορμπέτ
Από τις πιο φιλόδοξες ταινίες που έχουν χρηματοδοτηθεί από αμερικανικό στούντιο τις τελευταίες δεκαετίες, το «Brutalist» αποτελεί ένα από τα κινηματογραφικά γεγονότα της χρονιάς. Στο ρόλο που θα σφραγίσει την καριέρα του, ο Έντριαν Μπρόντι υποδύεται έναν Ούγγρο αρχιτέκτονα, επιζήσαντα του Ολοκαυτώματος, ο οποίος φτάνει στις ΗΠΑ λίγο μετά το τέλος του 2ου ΠΠ αναζητώντας το Αμερικανικό Όνειρο. Από φτωχός εργάτης γίνεται προστατευόμενος ενός εκκεντρικού πολυεκατομμυριούχου και αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας για λογαριασμό του την κατασκευή ενός μνημειώδους κτίσματος. Αλληγορία για τη μεταναστευτική εμπειρία, την Αμερική ως απατηλή Γη της Επαγγελίας, την αρπακτική φύση του πλουτισμού, αλλά και μια ταινία για την Τέχνη ως την μόνη ικανή να νικά τον χρόνο και να υπερβαίνει τα ανθρώπινα δράματα. Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Εισιτήρια, Κάρτες Διαρκείας, Διαπιστεύσεις: Ολα όσα πρέπει να γνωρίζετε τα βρίσκετε εδώ.
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για το 30ό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας - Νύχτες Πρεμιέρας στο επίσημο site του Φεστιβάλ, καθώς και στα επίσημα προφίλ του σε Facebook και Instagram.
