Κατά τη διάρκεια μιας οικογενειακής εκδρομής στο δάσος, ο Μο - ένα παιδί που λατρεύει τους υπερήρωες και αυτοαποκαλείται Παιδί-Αστραπή, ερήμην γονιών, δασκάλων και σκληρής πραγματικότητας - χάνεται και συναντά μια σπάνια τίγρη, τον Τιγρούλη, που μιλάει και προσπαθεί να ξεφύγει από κακούς που κυνηγούν ζώα. Οταν θα μπει μέσα στο πορτ-παγκάζ του αυτοκινήτου της οικογένειας του Μο για να σωθεί, θα βρεθεί στην πόλη και μαζί με τον Μο θα προσπαθήσουν να επαναφέρουν την τάξη στο ανθρώπινο και το ζωικό βασίλειο.
Ακόμη κι αν το ηλικιακό target group παραμένει εδώ στο όριο του σχολικού, είναι αδύνατον να μην γοητευτείς από τον τρόπο που αεικίνητα κινούνται τα πάντα μέσα στην οθόνη, σε ένα ντελιριακό action movie που προσομοιάζει μιας υπερηρωικής περιπέτειας - πιο χαλαρής, πιο αθώας, πιο αστείας, ακριβώς όπως ο κεντρικός της ήρωας, ο Μο, που καταφέρνει να είναι εκνευριστικά αξιολάτρευτος στην προσπάθειά του και να σώσει τον κόσμο και κυρίως να πείσει τους πάντες πως ο σκοπός του είναι ιερός.
Πατώντας πάνω στα κλισέ δεκάδων παρόμοιων ταινιών, το «Παιδί - Αστραπή και ο Τιγρούλης», κερδίζει (όσο κερδίζει) σε ενέργεια, θόρυβο και σε μερικά σημεία - όπως τον ίδιο τον Τίγρη που Μαλαισιανός όπως και η καταγωγή της ταινίας, ανήκει στα είδη υπό εξαφάνιση και κάπως έτσι μια ιστορία που θα είχε νόημα ακόμη και στην οικολογική ενδυνάμωση των παιδιών, γίνεται ακόμη περισσότερο μια εκπαιδευτική κραυγή για τα ζώα που κινδυνεύουν απλά και μόνο επειδή η ανθρώπινη ασυδοσία δεν διαθέτει το παραμικρό έλεος.
Φυσικά το ενδιαφέρον των δημιουργών εξαντλείται στη δράση, αφήνοντας πίσω, καθώς η αφήγηση προχωράει, οτιδήποτε πιο ενδιαφέρον θα είχε μια ταινία για ένα παιδί που νιώθει υπό εξαφάνιση. Αλλά, ας μην υποτιμάμε το μήνυμα, ειδικά σε έναν κόσμο που πρέπει με κάθε τρόπο να αρχίσει να ξυπνάει.