Πριν ακόμη και από τις ταινίες τους, η ιστορία των The Critics Company είναι επιστημονική φαντασία από μόνη της.
Πέντε ξαδέλφια από την πολιτεία Καντούνα της Νιγηρίας συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 2012, συνειδητοποίησαν ότι το μόνο πράγμα για το οποίο μιλούσαν ήταν το σινεμά, διορθώνοντας αγαπημένες τους σκηνές από ταινίες ή εντοπίζοντας τι θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά σε άλλες που τους απογοήτευσαν. Φανατικοί των ειδικών εφέ, (τουλάχιστον) ενός γαλαξία πιο μακριά από την Αφρική και αποφασισμένοι να μην σταματήσουν μπροστά στην έλλειψη εμπειρίας, γνώσης και μέσων, άρχισαν να γυρίζουν τις δικές τους ταινίες επιστημονικής φαντασίας.
Με σπασμένα smartphones και αυτοσχέδιες green screens.
Λίγα χρόνια και εκατομμύρια χρήστες του YouTube μετά, οι The Critics Company ήταν το viral φαινόμενο που θα έσκαγε ως υψηλή τέχνη πάνω στο κουρασμένο τοπίο των χειροποίητων βίντεο που κατακλύζουν ακόμη και σήμερα το διαδίκτυο και τα social media. Η κοινότητα των fanboys σε όλον τον κόσμο, η ταχύτητα με την οποία διαδίδονται τα (καλά) νέα σήμερα, η αλάνθαστη αρχή πως ό,τι φτιάχνεται με πάθος και αγάπη θα φτάσει κάποια στιγμή στον αποδέκτη του, αλλά κυρίως η αίσθηση πως πίσω από το παχνίδι κρύβεται μια απόπειρα διαφορετικής, πολιτικής αφήγησης πάνω σε έννοιες όπως ο ρατσισμός και η βία, η ενηλικίωση και το όνειρο, έκαναν τα παιδιά από τη Νιγηρία διάσημα, τόσο ώστε να τα ανακαλύψει και προσκαλέσει στο Χόλιγουντ ο Φράνκλιν Λέοναρντ (ο μπαμπάς της «μαύρης λίστας», των περιζήτητων σεναρίων δηλαδή που κυκλοφορούν, περιμένοντας τη στιγμή που θα γίνουν ταινία).
Προσθέστε ένα repost από τον Τζ. Τζ. Εϊμπραμς, ένα twitter chat με την Εϊβα ΝτιΒερνέ, τον Ράιαν Κόνολι και την Ολίβια Γουάιλντ και έχετε ήδη πατήσει play στην ιστορία ενός «αμερικανικού ονείρου» στη μέση της αφρικανικής ηπείρου.
«Το ενδιαφέρον του Χόλιγουντ ήταν ένα από τα πιο τρελά πράγματα που μας συνέβη ποτέ - και ο λόγος για τον οποίο πιστέψαμε ακόμη περισσότερο στον εαυτό μας για να συνεχίσουμε. Ειδικά η συνάντησή μας με τον Τζέι Τζέι Εϊμπραμς μας επέτρεψε να κινηματογραφήσουμε τις ιστορίες μας σε μεγαλύτερες διαστάσεις, να κάνουμε πράγματα που δεν θα τολμούσαμε ποτέ όταν ξεκινούσαμε την καριέρα μας.»
Στο Flix οι The Critics Company απαντούν στις βασικές ερωτήσεις που έχει κάποιος όταν συνειδητοποιεί πως μια κολεκτίβα παιδιών από τη Νιγηρία βρίσκονται με ένα «έργο» τους στην 7η Μπιενάλε της Αθήνας που με γενικό τίτλο «Eclipse» σηματοδοτεί την επιστροφή στα βασικά, ένα τόπο δηλαδή που δεν θα μπορούσε παρά να είναι τόσο ελεύθερος όσο η φαντασία αυτών των... παιδιών.
Μεγαλώνοντας, βλέπαμε ταινίες επιστημονικής φαντασίας που μας ενέπνευσαν. Επηρέασαν τον τρόπο που κάνουμε τις ταινίες μας, αλλά και εμείς προσαρμόσαμε πολλές από τις ιστορίες μας στο είδος της επιστημονικής φαντασίας. Και ταινία με την ταινία αποφασίσαμε να είμαστε πολύπλευροι και να δοκιμάσουμε κι άλλα κινηματογραφικά είδη.
Δείτε εδώ το «Z: The Beginning»:
Αποφασίσαμε να πούμε τις ιστορίες μας μέσω του σινεμά, γιατί οι εικόνες παραμένουν ένα από τα πιο αξιόπιστα μέσα μεταφοράς πληροφοριών. Θέλαμε να δείξουμε στον κόσμο πώς βλέπουμε τα πράγματα μέσα από το δικό μας βλέμμα, τη δική μας οπτική γωνία.
Μερικές από τις ταινίες που μας σημάδεψαν και μας έκαναν αυτό που είμαστε είναι ο «Πόλεμος των Αστρων», «Α.Ι.: Τεχνητή Νοημοσύνη», «Ο Κυνηγός», «Star Trek», σίγουρα το «Avatar» του Τζέιμς Κάμερον και πολλές άλλες. Ολες έχουν ένα κοινό, μια καλή ιστορία. Και στις ταινίες μας, αν προσέξετε, πάντα προσπαθούμε να δώσουμε προσοχή στην ιστορία και να είμαστε σίγουροι πως θα το κάνουμε σωστά.
Μια από τις αγαπημένες μας σκηνές είναι αυτή στο «Αυτοί Που Εύχονται το Θάνατό Μου» με την Αντζελίνα Τζολί. Είναι μια σκηνή που ενώ καίγεται ένα τεράστιο δάσος, στο κέντρο του βρίσκεται η Αντζελίνα Τζολί με ένα μικρό αγόρι και βρίσκουν καταφύγιο σε ένα μικρό ρυάκι με νερό προκειμένου να σωθούν. Μια πολύ αγωνιώδης σκηνή.
Δείτε εδώ το «Chase - The Movie»
Ξεπερνάμε το πρόβληματα του low budget, χρησιμοποιώντας ό,τι έχουμε στα χέρια μας. Από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε, εκμεταλλευθήκαμε τα πράγματα που βρίσκονταν γύρω μας, πράγματα που μπορούσαμε να συλλέξουμε, από τους γονείς μας και τους φίλους μας. Ηταν τα μόνα πράγματα στα οποία είχαμε πρόσβαση. Και με αυτά ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τις ταινίες μας.
Η επιτυχία των μικρού μήκους ταινιών μας, μας δίνει το σήμα ότι κάτι κάνουμε σωστά στην καριέρα μας ως κινηματογραφιστές. Είναι τρελό και ταυτόχρονα ενθουσιώδες να βλέπεις ανθρώπους να «ανέβάζουν» τις ταινίες σου. Είναι ένα από τα πιο όμορφα συναισθήματα που μπορείς να νιώσεις.
Δείτε εδώ το «Safe (Covid-19)»:
Είναι επιθυμία όλων να πούμε την ιστορία της Αφρικής στον κόσμο. Να μπορέσουμε να αφηγηθούμε ιστορίες που θα δώσουν τη σωστή, θετική εικόνα για τον τόπο μας.
Στην αρχή, κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς κάναμε. Μέχρι τη στιγμή που οι ταινίες μας άρχισαν να αναγνωρίζονται και να αποκτούν θαυμαστές. Μόνο τότε όλοι κατάλαβαν τι ακριβώς είχε συμβεί, Τότε και οι φίλοι και οι οικογένειές μας μας βοήθησαν, μας έσπρωξαν να κάνουμε αυτό που αγαπάμε
Το όνειρό μας ως κινηματογραφιστές είναι να δημιουργούμε μαγικές εμπειρίες. Και να αφηγηθούμε ιστορίες που να αφορούν τον κάθε ένα ξεχωριστά.
Το «Timothée» των The Critics Company παρουσιάζεται στην 7η Μπιενάλε της Αθήνας με γενικό τίτλο «Eclipse» Αναζητήστε εδώ περισσότερες πληροφορίες. Δείτε παρακάτω μερικές από τις εικόνες του φιλμ στον επίσημο λογαριασμό των The Critics Company στο Instagram:
